Treść artykułu 172 § 1 k.k. jednoznacznie wskazuje, iż ochronie prawnokarnej podlegają wiadomości uzyskane podstępnie, o ile były nadane przy użyciu środków telekomunikacji. Rodzaj środka użytego przez sprawcę do uzyskania wiadomości nie jest określony, wystarczy, aby sprawca uzyskał je podstępnie.

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczenia opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 ze zm.).

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można żądać wznowienia postępowania.

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można żądać wznowienia postępowania.

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczania opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 24, poz. 110 ze zm.).

W sprawie rozpoznawanej w trybie art. 791 k.p.c. sąd nie rozstrzyga sporu powstałego pomiędzy wierzycielem a osobą, przeciwko której ma być nadana klauzula wykonalności, o ważności (skuteczności) powołanej przez tę osobę podstawy prawnej objęcia przedmiotu we władanie.

Zasada wyłącznej odpowiedzialności majątkiem osoby prawnej za zobowiązania wymaga, aby przed wpisem wykreślenia z rejestru (jej ustaniem) została dokonana spłata długów i ściągnięcie wierzytelności.

Ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości powierzonej przez Skarb Państwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 107, poz. 464) nie jest dopuszczalne.

Sąd odmówi stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego (art. 711 § 1 i 2 k.p.c), jeżeli na podstawie faktów notoryjnych (powszechnie znanych) lub znanych mu urzędowo dojdzie do wniosku, że wyrok zmierza do naruszenia chronionych przez prawo interesów osób trzecich lub ma służyć innym celom niż te, którym zgodnie ze swą istotą powinien.

Zawarte w art. 1 § 1 k.k.w. uregulowanie, że według przepisów tego kodeksu odbywa się wykonanie orzeczeń także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, nie oznacza bynajmniej możliwości rozciągnięcia przepisów części ogólnej kodeksu karnego (a zatem i art. 89 k.k.) na sprawców skazanych za wykroczenia, zwłaszcza że żadna inna norma znajdująca się w tym kodeksie na taką możliwość nie wskazuje.

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Strona postępowania administracyjnego, ustanawiająca pełnomocnika, chroni się przed skutkami nieznajomości prawa, a jeżeli organ administracji pomija pełnomocnika w toku czynności postępowania administracyjnego, to niweczy skutki staranności strony w dążeniu do ochrony swych praw i interesów oraz otrzymania takiej ochrony prawnej, jaką powinna ona uzyskać w państwie prawa.

Przepisy kodeksu postępowania cywilnego o doręczeniu mają charakter obligatoryjny, który wyłącza swobodną dyspozycję stron w zakresie sposobu doręczania pism sądowych. Dyspozycja art. 133 § 3 zd. 1 k.p.c. wiąże zarówno sąd, jak też same strony, które jedynie poprzez cofnięcie pełnomocnictwa lub jego ograniczenie albo upoważnienia określonej osoby do odbioru pism mogą uniknąć doręczenia przez sąd pisma

1. Wydanie osobie uprawnionej przedmiotu przekazanego do depozytu sądowego przez prokuratora w warunkach art. 281 § 1 k.p.k. może nastąpić tylko na podstawie decyzji prokuratora, niezależnie od tego, w jaki sposób określona osoba wyjaśni swoje uprawnienia do odbioru złożonego w depozycie sądowym przedmiotu. 2. W razie umorzenia postępowania z przyczyn innych niż wskazane w art. 282 § 1 k.p.k., postanowienie

Sądowi polskiemu przysługuje jurysdykcja w sprawie z zakresu międzynarodowego postępowania cywilnego o uchylenie wyroku sadu polubownego wydanego w Polsce, gdy możliwość takiego uchylenia przewiduje umowa międzynarodowa, wiążąca państwa, do których należą strony, choćby żaden z łączników wymienionych w art. 1103 k.p.c. jurysdykcji tej nie uzasadnił.

Naruszenie przez organy procesowe przepisów prawa procesowego, które uniemożliwiło uczestnikowi postępowania wstąpienie w prawa strony, może stanowić z reguły podstawę do podniesienia zarzutu odwoławczego z art. 387 pkt 2 k.p.k. Odmienne stanowisko prowadziłoby do fikcyjności gwarancji procesowych uczestników postępowania, statuowanych w kodeksie postępowania karnego.

Jeżeli sąd odwoławczy, uchylając postanowienie odmawiające odszkodowania za niesłuszne tymczasowe aresztowanie dochodzonego na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z 23.II.1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149; zm. Dz.U. z 1993 r., nr 36, poz. 159) i przekazując sprawę sądowi pierwszej

Obowiązek sądu rejestrowego badania w postępowaniu rejestrowym zgodności z przepisami prawa uchwał organów stowarzyszenia w przedmiocie podlegającym rejestracji zmian statutu lub składu zarządu (art. 21 zd. 2 w związku z art. 14 i 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach, Dz. U. Nr 20, poz. 104 ze zm.) nie obejmuje badania zgodności tych uchwał z dotychczasowym statutem. Uzasadnienie

Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie o odszkodowanie za nieruchomości odstąpione umową notarialną bezpłatnie na rzecz Skarbu Państwa w trybie art. 5 i 13 ustawy z dnia 25 czerwca 1948 r. o podziale nieruchomości na obszarach miast i niektórych osiedli (Dz.U. Nr 35, poz. 240) na cele użyteczności publicznej, a następnie umową notarialną oddane innej osobie w wieczyste użytkowanie z przeznaczeniem

W sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego, po wniesieniu aktu oskarżenia, a przed rozpoczęciem przewodu sądowego w pierwszej instancji, pokrzywdzony, który nie działa w charakterze oskarżyciela posiłkowego lub powoda cywilnego, zachowuje uprawnienia strony, a w szczególności może złożyć zażalenie na postanowienie sądu zamykające drogę do wydania wyroku na podstawie art. 299 § 1 pkt

Zasadą jest, że każda sprawa powinna być osądzona w sądzie właściwym miejscowo do jej rozpoznania. Odejście od tej zasady przez skierowanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu na podstawie art. 27 k.p.k. może nastąpić w takich wyjątkowych wypadkach, w których ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości cały sąd jest „nieodpowiedni” do rozpoznania konkretnej sprawy.

Zamiana kopii filmu (art. 603 k.c.) nie stanowi „dystrybucji” lub „rozpowszechniania” filmu w rozumieniu art. 3 pkt 4 i 5 oraz art. 58 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 lipca 1987 r. o kinematografii (Dz.U. art. 22, poz. 127 z późn. zm.).