Pełnienie funkcji radnego nie pozbawia obywatela możliwości zaskarżenia do sądu, w trybie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ uchwały organu samorządu własnej gminy, gdy został naruszony jego indywidualny interes prawny lub uprawnienie. Jednak radny podobnie jak inne osoby, obowiązany jest do zachowania trybu zaskarżenia wynikającego z omawianych

Składki wpłacone do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w czasie, gdy jego dysponentem był pozbawiony osobowości prawnej Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypadały Skarbowi Państwa.

Rozpoznanie zasadności podstaw skargi o wznowienie postępowania następuje wyłącznie na rozprawie.

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji zawieszającego rygor natychmiastowej wykonalności nadany wyrokowi przez sąd pierwszej instancji.

Kasacja, w której wskazano wartość przedmiotu zaskarżenia nie niższą niż pięć tysięcy złotych nie podlega odrzuceniu z uwagi na to, że strona nie wyjaśniła sposobu jej wyliczenia.

Pismo Biura Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 15 czerwca 1999 r. nr DE-051-b-839/99 nie jest z decyzją administracyjną ani też aktem z zakresu administracji publicznej.

Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach objętych ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62/ określona została w art. 82 ust. 3 i art. 85 tej ustawy. Skarga w przedmiocie opłaty z tytułu braku ubezpieczenia OC /art.90e ust.1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej/ jest niedopuszczalna.

Organem właściwym do rozpatrzenia odwołania od decyzji starosty w przedmiocie zwrotu byłemu właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości, niezależnie od tego, czy stanowi ona w czasie orzekania własność Skarbu Państwa, czy też własność komunalną, jest wojewoda /art. 136 ust. 3 i art. 142 w związku z art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./

W sprawie o przywrócenie do pracy kasacja przysługuje bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC w brzmieniu sprzed 1 lipca 2000 r.) także wówczas, gdy sąd na zasadzie art. 45 § 2 KP - bez żądania pracownika - zasądził odszkodowanie.

Zawinione uchybienie ustawowego terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu rentowego przez pełnomocnika procesowego wywołuje niekorzystne skutki dla reprezentowanej strony (art. 91 KPC w związku z art. 95 § 2 KC).

Umowa sprzedaży nieruchomości przez ojca na rzecz małoletniego syna, działającego przez matkę wyłączoną z uprawnienia reprezentowania na mocy art. 98 § 2 pkt 2 kro, jest nieważna (art. 58 § 1 kc) i nie może być potwierdzona przez syna po uzyskaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych (art. 18 § 2 kc).

Nie jest dopuszczalne wniesienie w imieniu strony drugiej kasacji, jeżeli została już wniesiona kasacja przez samą stronę.

Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach dotyczących ubezpieczeń społecznych.

1. Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ w jej brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową Państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, decyzje o ustaleniu dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza

Nieuiszczenie wpisu stałego sądowego, skutkuje odrzuceniem skargi przez Sąd.

Przepisy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) oraz art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.) mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a ich celem jest ochrona interesów - głównie finansowych Skarbu Państwa w procesie prywatyzacji

Art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. ustanawia kryteria podmiotowe i przedmiotowe możliwości legalnego - skutecznego prawnie dochodzenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wskazując jako osoby wyłącznie uprawnione: podatnika, płatnika i inkasenta, których interes prawny uzyskania tej informacji wynika

Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kpa nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sprawa z powództwa o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego jest sprawą o roszczenie majątkowe w rozumieniu art. 3933 k.p.c.

Organ w sprawie unieważnienia konkursu nie działał na zasadzie równorzędności w stosunku do podmiotów tego postępowania, będącymi adresatami jego działania. To oznacza, że sprawa nie ma charakteru cywilnoprawnego.

Postanowienie sądu o utrzymaniu w mocy postanowienia prokuratora o umorzeniu postępowania przygotowawczego z uwagi na niestwierdzenie przestępstwa jest orzeczeniem w przedmiocie procesu, i to także wtedy, gdy odnosi się do umorzenia postępowania „w sprawie”, a nie „przeciwko osobie”, i jako orzeczenie sądowe może podlegać procedurze w przedmiocie stwierdzenia jego nieważności.

Ponowne doręczenie przez sąd pierwszej instancji wyroku z uzasadnieniem nie powoduje rozpoczęcia biegu terminu do wniesienia apelacji, jeżeli poprzednie doręczenie zastępcze było prawidłowe (art. 139 § 1 i art. 369 § 1 KPC).

Jeżeli w postępowaniu nieprocesowym sąd uzna, że - mimo wniosku któregokolwiek z uczestników o zasądzenie kosztów postępowania - nie ma podstaw do odstąpienia od zasady określonej w art. 520 § 1 k.p.c., powinien ten wniosek oddalić; nie jest natomiast uzasadnione orzekanie o „wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania” lub o „ponoszeniu kosztów postępowania przez każdego uczestnika stosownie do jego