Do ustanowienia odrębnej własności lokali w postępowaniu o zniesienie współwłasności i dział spadku po dniu 1 października 1990 r. stosuje się przepisy art. 136 i 137 kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 55, poz. 321), bez względu na datę powstania współwłasności lub otwarcia spadku.

Na podstawie art. 31 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego niedopuszczalna jest zmiana prawomocnego postanowienia sądu ustalającego treść aktu urodzenia w trybie dekretu z dnia 22 października 1947 r. o ustalaniu treści sporządzonych za granicą aktów stanu cywilnego obywateli polskich (Dz.U. RP Nr 65, poz. 392), natomiast dopuszczalne jest sprostowanie tego aktu.

I. Nie jest dopuszczalne skazanie sprawcy fałszywych zeznań za przestępstwo z art. 247 § 1 k.k., jeżeli w postępowaniu karnym, w którym występował jako oskarżony, złożył je uprzednio w charakterze świadka na okoliczności związane z zarzucanym mu czynem. II. Dopuszczalne jest odczytanie na rozprawie protokołu zeznań złożonych przez oskarżonego w charakterze świadka – jako „innego dokumentu”, o którym

Kierownik zakładu pracy nie ma obowiązku zawiadomienia na podstawie art. 38 §1 k.p. o zamiarze wypowiedzenia umowy o pracę działających w zakładzie pracy organizacji związkowych w sytuacji, gdy pracownik niezrzeszony nie wskazał do obrony swoich praw zakładowej organizacji związkowej, która wyraziła na to zgodę.

1. Wynikający z treści art. 4 lit. a Konwencji o przekazywaniu osób skazanych na karę pozbawienia wolności w celu odbycia kary w państwie, którego są obywatelami, sporządzonej w Berlinie dnia 19 maja 1978 r. (Dz.U. z 1980 r., nr 8, poz. 21), warunek „podwójnej karalności” czynu dotyczy wszelkich typów przestępstw, a zatem również przestępstw skarbowych (w tym celnych i dewizowych). 2. Sąd państwa przejmującego

Sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia, jest wyłączony na podstawie art. 30 § 1 pkt 7 k.p.k. od dalszego udziału w sprawie nie tylko wówczas, gdy orzeczenie to zostało uchylone przez sąd odwoławczy a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania, ale także wtedy, gdy orzeczenie to „traci moc” na podstawić przepisu ustawy, wskutek wniesienia przez stronę sprzeciwu od tego orzeczenia.

Radca prawny wykonujący inną pracę zarobkową niż praca radcy prawnego nie korzysta z obniżenia składki członkowskiej, przewidzianego w § 1 ust. 2 uchwały nr 1 Nadzwyczajnego III Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 9 grudnia 1989 r., podjętej na podstawie art. 57 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145 ze zm.).

Radca prawny wykonujący inna prace zarobkowa niż praca radcy prawnego nie korzysta z obniżenia składki członkowskiej, przewidzianego w § 1 ust 2 uchwały nr 1 Nadzwyczajnego III Krajowego Zjazdu Radców Prawnych z dnia 9 grudnia 1989 r., podjętej na podstawie art. 57 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145 ze zm.).

Rejony dróg publicznych są podmiotami gospodarczymi posiadającymi w postępowaniu przed sądem gospodarczym zdolność sądową w zakresie prowadzonej przez nie działalności gospodarczej (art. 4797 k.p.c.).

Decyzje, wydane w sprawach o wznowieniu postępowania (art. 145 k.p.a.) lub o stwierdzenie nieważności decyzji (art. 156 k.p.a.), w postępowaniach wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. Nr 4, poz. 8), mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego.

Decyzje, wydane w sprawach o wznowienie postępowania (art. 145 k.p.a.) lub o stwierdzenie nieważności decyzji (art. 156 k.p.a.), w postępowaniach wszczętych po dniu wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. nr 4, poz. 8), mogą być zaskarżone do sądu administracyjnego.1)

Artykuł 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 24, poz. 110; zm.: Dz. U. z 1982 r. Nr 31, poz. 215) nie ma zastosowania do zażalenia wniesionego przez adwokata na postanowienie odrzucające zażalenie na postanowienie dotyczące wynagrodzenia biegłego.

Przedsiębiorstwo Państwowe „Polmozbyt”, działając jako zakład usługowy, a nie będący sprzedawcą ani gwarantem, nie jest zobowiązane z mocy § 15 ust. 1 pkt 1 jednolitych warunków gwarancyjnych dotyczących pojazdów samochodowych i sprzętu rolniczego, sprzedawanych przez jednostki uspołecznionego handlu detalicznego.(Mon. Pol. z 1982 r., nr 2, poz. 11), do wymiany samochodu w ramach gwarancji.

Niedopuszczalna jest droga sadowa w sprawie z powództwa Skarbu Państwa (urzędu skarbowego) przeciwko członkom zarządu spółki z ograniczona odpowiedzialnością o zapłatę określonej kwoty pieniężnej z tytułu zobowiązania podatkowego obciążającego te spółkę w związku z prowadzone przez nią działalnością gospodarczą w wypadku, gdy egzekucja prowadzona przeciwko spółce okazała się bezskuteczna.

W postępowaniu przed sądem gospodarczym przedsiębiorstwo Zagraniczne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (j.t. Dz.U. z 1989 r., nr 27, poz. 148) ma zdolność sądową (art. 4797 k.p.c.).

Zakaz wypowiedzenia umowy o pracę wynikający z art. 39 kodeksu pracy nie dotyczy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy i pobierającego jednocześnie emeryturę.

Przejściowa utrata zdolności kredytowej przez zakład pracy, powstała po zakończeniu działalności gospodarczej w danym roku i nie pozostająca w związku przyczynowym z ta działalnością, nie pozbawia kierownika zakładu pracy premii rocznej przewidzianej w § 2 ust. 2 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. w sprawie zasad wynagradzania kierowników i tymczasowych kierowników zakładów

Członek spółdzielni mieszkaniowej nie może domagać się w oparciu o przepis art. 189 k.p.a. ustalenia nieistnienia podstaw prawnych członkostwa innego członka tej spółdzielni.

Artykuł 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jedn. tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 ze zm.) ma zastosowanie również do niezawodowych żołnierzy wojska polskiego, którzy odbywali czynną służbę wojskową w okresie pokoju przed dniem 1 września 1939 roku.

Artykuł 30 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 13, poz. 68 ze zm.) ma zastosowanie również do niezawodowych żołnierzy Wojska Polskiego, którzy odbywali czynną służbę wojskową w okresie pokoju przed dniem 1 września 1939 r.

Możliwość zasądzenia od przewoźnika lotniczego – na podstawie art. 19 i 22 Konwencji o ujednoliceniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego podpisanej w Warszawie dnia 12 października 1929 r. (Dz.U. z 1933 r., nr 8, poz. 49 z późn. zm.) – zryczałtowanego odszkodowania z tytułu opóźnienia w przewozie towarów nie jest uzależniona od ustalenia, że nadawca poniósł szkodę.

Pracownik, który wypowiedział stosunek pracy i uzyskał rentę inwalidzka w związku z choroba, która rozpoczęła się przed upływem okresu wypowiedzenia i trwała nieprzerwanie do chwili wyczerpania okresu zasiłkowego, ma prawo do odprawy przewidzianej w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych Dz. U. Nr 31, poz. 214 ze zm.).

Pracownik, który wypowiedział stosunek pracy i uzyskał rentę inwalidzką w związku z chorobą, która rozpoczęła się przed upływem okresu wypowiedzenia i trwała nieprzerwanie do chwili wyczerpania okresu zasiłkowego, ma prawo do odprawy przewidzianej w art. 28 ust. 1 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.).

Na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. – Prawo budowlane (Dz.U. nr 38, poz. 229 ze zm.) możliwe jest wydanie decyzji o rozbiórce obiektu budowlanego także w sytuacji, gdy obiekt został wzniesiony bez pozwolenia budowlanego na terenie, dla którego nie było planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w momencie orzekania o rozbiórce plan taki przeznaczył ten teren