Stosowanie skróconej normy czasu pracy wobec pracownika niepełnosprawnego podejmującego zatrudnienie nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia ustalanego według godzinowej stawki osobistego zaszeregowania.

Jeżeli egzekucję wydania nieruchomości prowadzi komornik wybrany zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. 1997 r. Nr 133 poz. 882 ze zm.), to właściwym do ustanowienia kuratora dla dłużnika nieznanego z miejsca pobytu (art. 802 kpc) jest sąd rejonowy, przy którym działa ten komornik.

Wierzyciel, który uzyskał tytuł egzekucyjny przeciwko syndykowi masy upadłości nie może prowadzić egzekucji sądowej z majątku masy upadłości w celu uzyskania zwrotu świadczenia pieniężnego z nieważnej umowy poręczenia zawartej z upadłym przed ogłoszeniem upadłości.

Uprawnienie fundatora - przedsiębiorstwa państwowego do kształtowania składu rady fundacji, zastrzeżone w jej statucie nie przechodzi na spółkę akcyjną utworzoną w wyniku połączenia kilku spółek, w tym jednoosobowej spółki Skarbu Państwa powstałej wskutek przekształcenia tego przedsiębiorstwa w trybie przepisów rozdziału drugiego ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych

Statut spółdzielni może przewidywać, że członkowie rady nadzorczej wybrani przez zebrania grup członkowskich, mogą być odwołani przez zebranie przedstawicieli w razie nieudzielenia im absolutorium.

Pod pojęciem ekwiwalentu za niewykorzystane dni wolne od pracy, o którym mowa w § 7 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, oraz rozliczania składek, świadczeń z ubezpieczenia społecznego (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r. Nr 68, poz. 330 ze zm. - w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 1997

Do oznaczenia w bankowym tytule egzekucyjnym czynności bankowej, z której wynika dochodzone roszczenie, nie jest konieczne wyszczególnienie zleceń posiadacza rachunku bankowego, których wykonanie doprowadziło do powstania roszczenia; wystarczy wskazanie rachunku bankowego dłużnika.

Pracownicy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez wojewodę i działającego na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 91, poz. 408 ze zm.) nie są pracownikami jednostki budżetowej w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr

Przewidziane w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 28 czerwca 1995 r. o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. Nr 87, poz. 435) dokumenty mogą zostać złożone po dniu 31 grudnia 1997 r., jeżeli wniosek o wypłatę świadczeń pracowniczych przewidzianych w art. 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy

Określenie „sąd” (bez bliższego oznaczenia) użyte w art. 605 § 2 k.p.k. oznacza sąd okręgowy.

Określenie: „dowody wymienione w akcie oskarżenia” użyte w art. 387 § 4 k.p.k. obejmuje także zeznania świadków, których wezwania na rozprawę główną żądał oskarżyciel w akcie oskarżenia (art. 333 § 1 pkt 1 k.p.k.), w tym zeznania świadków uprawnionych do odmowy złożenia zeznań (art. 182 k.p.k.), którzy uprzedzeni o tym prawie, nie skorzystali z tego uprawnienia w postępowaniu przygotowawczym.

Przekazywanie informacji innych niż rozmowy telefoniczne, o których mowa w art. 241 kpk, oznacza nie mające charakteru rozmowy telefonicznej przesyłanie informacji za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, tj. przez przewody, systemy radiowe, optyczne lub jakiekolwiek inne urządzenia wykorzystujące energię elektromagnetyczną.

Z użytych w przepisie art. 242 § 3 k.k. słów „nie powróci do zakładu karnego najpóźniej w ciągu 3 dni po upływie wyznaczonego terminu”, jak też z ratio legis tego przepisu wynika, że określone w nim przestępstwo ma charakter przestępstwa trwałego.

Sąd, umarzając warunkowo postępowanie karne na posiedzeniu może orzec środki karne w postaci świadczenia pieniężnego lub zakazu prowadzenia pojazdów.

Stwierdzenie nieważności orzeczenia w trybie określonym w art. 102 i nast. Kodeksu postępowania karnego z dnia 6 czerwca 1997 r. dopuszczalne jest jedynie co do tych orzeczeń, które wydane zostały w czasie, gdy przepisy ówcześnie obowiązującego prawa przewidywały nieważność z mocy samego prawa określonej kategorii orzeczeń. Procedura stwierdzenia nieważności takich orzeczeń regulowana jest obecnie

Sądem właściwym funkcjonalnie do stosowania w postępowaniu ekstradycyjnym tymczasowego aresztowania osoby ściganej, co do której organ obcego państwa złożył wniosek o wydanie jest sąd okręgowy właściwy do orzekania w przedmiocie wydania (art. 605 § 1 w związku z art. 602 k.p.k.).

Przewidziane w art. 545 § 1 k.p.k. „odpowiednie” stosowanie art. 530 k.p.k. oznacza, że: - zażalenie na zarządzenie prezesa sądu apelacyjnego, a także Sądu Najwyższego, o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania powinno być sporządzone i podpisane przez adwokata (art. 526 § 2 w zw. z art. 530 § 3 zdanie drugie k.p.k.) - rozpoznając zażalenie na powyższe zarządzenie Sąd Najwyższy orzeka jednoosobowo

Sprawy wynikające z umowy najmu lokalu mieszkalnego, przeznaczonego do zaspokajania osobistych potrzeb mieszkaniowych najemcy i osób bliskich, gdy wynajmującym jest przedsiębiorca prowadzący działalność w zakresie najmu lokali, są 'sprawami o ochronę konsumentów' w rozumieniu art. 61 k.p.c.

Organy samorządu studenckiego szkoły wyższej, działającego na podstawie ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. 1990 r. Nr 65 poz. 385 ze zm.), mogą pozywać i być pozywane w sprawach z zakresu ich ustawowych uprawnień.

Nieusuwalny brak uzasadnienia wyroku nie stanowi przeszkody do rozpoznania sprawy na skutek apelacji wniesionej od tego wyroku.

Sędzia spokrewniony lub spowinowacony w stopniu określonym w art. 48 § 1 pkt 2 k.p.c. z osobą wchodzącą w skład organu działającego w imieniu osoby prawnej, będącej stroną jest wyłączony na podstawie wymienionego przepisu.

W odwoławczym postępowaniu lustracyjnym, prowadzonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 kwietnia 1997 r. o ujawnieniu pracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944-1990 osób pełniących funkcje publiczne (Tekst jednolity: Dz. U. 1999 r. Nr 42 poz. 428 ze zm.), z uwagi na art. 19 tej ustawy, sąd stosuje odpowiednio także art. 452 i art. 454 § 1 kpk.

Nie stanowi „orzeczonego przez sąd zakazu” prowadzenia pojazdów – w rozumieniu art. 244 kk – taki zakaz orzeczony przez kolegium do spraw wykroczeń, chociażby orzeczenie to zostało utrzymane w mocy przez sąd w trybie art. 512 kpk w zw. z art. 514 kpk.

Odstąpienie przez Sąd od wymierzenia kary, na wniosek prokuratora złożony w trybie art. 335 § 1 k.p.k., uzależnione jest od tego, czy na takie rozstrzygnięcie pozwalają przepisy materialnego prawa karnego.