Wykładnia art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) prowadzi do wniosku, że dla skutecznego zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego musi istnieć ścisła zależność pomiędzy rozpoznawaną sprawą a zagadnieniem prawnym, które ma być przedmiotem rozstrzygnięcia prejudycjalnego.

Rektor wyższej uczelni publicznej, który na podstawie decyzji administracyjnej odmówił udostępnienia informacji publicznej, nie ma zdolności sądowej w postępowaniu przed sądem powszechnym w sprawie z powództwa przewidzianego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 1121, poz. 1198).

Ze wzajemnej relacji § 4 i § 3 art. 220 p.p.s.a. wynika, iż warunkiem uznania podmiotu z § 4 za zwolnionego od obowiązku uiszczenia kolejnej opłaty (wpisu) jest uprzednie wezwanie tegoż pdomiotu do uiszczenia należnego wpisu, a następnie odrzucenie środka prawnego wymienionego w § 3 z powodu nieuzupełnienia tego braku. Zwolnienie podmiotowe skarżących wskazanych w powyższej normie prawnej ma, bowiem