Okoliczność, że określony grunt w okresie powodzi jest pokryty płynącymi wodami powierzchniowymi, nie powodowałaby nabycia jego własności przez Skarb Państwa. Skoro jednak Skarb Państwa jest bez wątpienia właścicielem działki nr 111, może ona być przedmiotem zasiedzenia, jeżeli znajduje się poza linią brzegu rzeki (art. 15 ust. 1 pr. wod.).

Sporny grunt jako pokryty wodami powierzchniowymi płynącymi stanowi własność właściciela tych wód, tj. Skarbu Państwa, i nie podlega obrotowi cywilnoprawnemu (art. 14 ust. 1, 2 prawa wodnego).

Wygaśnięcie hipoteki spełniającej kryteria oznaczone w zdaniu pierwszym art. 44 ust. 21 u.s.m. następuje z chwilą ustanowienia w nieruchomości stanowiącej własność spółdzielni odrębnej własności choćby jednego lokalu na rzecz innej osoby niż spółdzielnia. Przepis nie wprowadza żadnego innego wymagania, a treść zdania drugiego omawianego przepisu wprost wyklucza możliwość uzależnienia wygaśnięcia hipoteki

Przekształcenie w użytkowanie wieczyste terminowego prawa zabudowy, ustanowionego na podstawie rozporządzenia Rządu Rzeszy z dnia 15 stycznia 1919 r. o prawie zabudowy, wymagało decyzji organu gospodarki mieszkaniowej (§ 8 rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 26 stycznia 1962 r. - Dz. U. 1962, Nr 15, poz. 67 - w sprawie zmiany niektórych praw gmin do gruntu na prawo wieczystego użytkowania

W okresie przed 1 lutego 1989 r. państwowe osoby prawne (w tym przedsiębiorstwa państwowe) wykonywały uprawnienia związane z własnością nieruchomości wprawdzie we własnym imieniu, ale na rzecz Skarbu Państwa, będącego jedynym dysponentem własności państwowej. Dlatego skutki prawne związane z posiadaniem w tamtym okresie przez przedsiębiorstwo państwowe nieruchomości, w tym nabycie służebności w drodze

Nienależyte wykonywanie obowiązków procesowych przez adwokata ustanowionego z urzędu nie może stanowić podstawy do wznowienia postępowania, polegającej - w rozumieniu art. 401 pkt 2 k.p.c. - na pozbawieniu strony możności działania.