Wykonywanie posiadania przez współwłaściciela nieruchomości może prowadzić do zasiedzenia udziału innego współwłaściciela przez wyraźne zamanifestowanie, że wykracza ono poza uprawnienia realizowane w ramach udziału we własności i wskazuje na wolę władania całą nieruchomością jako właściciel, a nie współwłaściciel.
Opodatkowanie powinno zatem obejmować te czynności, które co prawda były niezgodne z prawem, jednakże mogłyby one być dokonane jako legalne, i bez wątpienia podlegałyby wówczas opodatkowaniu. Przepisy te nie penalizują już samego posiadania takiego nielegalnie wytworzonego alkoholu, tak jak to czyniła w art. 5 ustawa z dnia 22 kwietnia 1959 r. o zwalczaniu niedozwolonego wyrobu spirytusu. Wyrażony
Pojęcie podwójnej karalności należy rozumieć szeroko, co oznacza, że badając spełnienie warunku podwójnej karalności należy nie tylko odwołać się do treści przepisu polskiego Kodeksu karnego, który mógłby odpowiadać przepisowi Kodeksu karnego austriackiego, ale i do obowiązującej wykładni odnoszącej się do zakresu stosowania tego przepisu w systemie prawa polskiego. Oceniać należy bowiem całą sytuację
Wprowadzony do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych art. 491 uchylił art. 49 tej ustawy i po wejściu w życie ustawy z dnia 14 czerwca 2007 r., mocą której dodano tenże art. 491, żądanie ustanowienia odrębnej własności lokalu jest możliwe do dochodzenia wyłącznie w procesie.
Sąd wieczystoksięgowy (art. 6268 § 2 k.p.c.) nie może badać, czy na podstawie administracyjnych tytułów wykonawczych mających być podstawą wpisu hipoteki przymusowej została wszczęta egzekucja i czy zachowana została właściwa procedura administracyjna, a w szczególności, czy tytuł wykonawczy załączony do wniosku o wpis został doręczony zobowiązanemu.
Sąd drugiej instancji nie jest uprawniony do ustalania lub precyzowania zakresu zaskarżenia, nawet gdy nabierze uzasadnionego przekonania, że skarżący określił go błędnie, niekorzystnie dla siebie.
Z wnioskiem, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności (Dz. U. Nr 175, poz. 1459 ze zm.), mogą wystąpić osoby fizyczne i osoby prawne, będące właścicielami lokali wyodrębnionych lub niewyodrębnionych.
Przepis art. 440 k.p.k. w zakresie możliwości rozstrzygnięć, przyznanych sądowi rozpoznającemu sprawę po uchyleniu rażąco niesprawiedliwego orzeczenia, wskazuje na alternatywę rozłączną, która oznacza, że z uchyleniem zaskarżonego orzeczenia nie wiąże się zakaz reformationis in peius i przy ponownym rozpoznaniu sprawy przez sąd pierwszej instancji może zapaść rozstrzygnięcie mniej korzystne niż to,
Obowiązujące przepisy postępowania karnego nie nakładają na Sąd obowiązku informowania oskarżycieli prywatnych o terminie ogłoszenia wyroku, w takiej sytuacji jaka zaistniała w niniejszej sprawie, ani też doręczania odpisu wyroku wraz z pouczeniem o terminie i sposobie jego zaskarżenia. Okoliczność, że skarżący nie byli reprezentowani w trakcie rozpoznawania sprawy przez pełnomocnika nie może mieć
1. Sędziego w jego czynnościach może zastąpić m. in. sędzia tego samego sądu, na podstawie zarządzenia przewodniczącego wydziału lub prezesa sądu, na wniosek sędziego lub z urzędu, w celu zapewnienia sprawności postępowania (art. 45 § 1 i 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.). 2. Zastąpienie sędziego przez sędziego tego samego sądu, nawet
Po wniesieniu protestu przeciwko ważności wyborów niedopuszczalne jest ponowne przeliczenie kart do głosowania i sprawdzenie wyników przez członków komisji wyborczych.
Wyznaczenie, w trybie art. 22 k.p.s.w., obrońcy z urzędu w postępowaniu w sprawie o wykroczenia uzależnione jest od kumulatywnego spełnienia dwóch warunków: niezamożności wnioskującego i interesu wymiaru sprawiedliwości. Przepis ten wymaga także, by obwiniony w sposób należyty wykazał pierwszą z przesłanek, przy czym - w odróżnieniu od art. 78 § 1 k.p.k. - uszczerbek w utrzymaniu siebie i rodziny musi
Sądowy podział nieruchomości, dokonywany po uzyskaniu pozytywnej opinii wójta (burmistrza, prezydenta miasta), stosownie do art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jedn. tekst: Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.), w wyniku którego dostęp do drogi publicznej dla nowotworzonych działek ma być zapewniony przez ustanowienie dla nich innych służebności drogowych