Prawidłowe wykonanie obowiązku, o którym mowa w art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy o TK - to jest wskazanie sposobu naruszenia konstytucyjnych wolności lub praw - wymaga przeprowadzenia rozważań, których treścią jest dekodowanie z kwestionowanych regulacji normy prawnej, a następnie porównanie jej z normą konstytucyjną, co ma na celu wykazanie sprzeczności między nimi.
Na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) adwokat lub radca prawny upoważniony do reprezentacji, czy też będący stroną postępowania, składający we własnej sprawie skargę podlegającą wpisowi stałemu ma obowiązek jego uiszczenia bez wezwania. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stanisław
Przewidziane w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów (Dz. U. z 2009 r. Nr 67, poz. 569) wymaganie, aby strony w umowie zastawniczej ściśle oznaczyły wartość przedmiotu zastawu oznacza - w odniesieniu do udziałów w spółce z o.o. - określenie ich wartości rynkowej.
Sprawa dotycząca uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne kwot wypłaconych ubezpieczonym (pracownikom) w postaci bonów towarowych finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, nie jest sprawą o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego (art. 3982 § 1 zdanie drugie k.p.c.).
Na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) adwokat lub radca prawny upoważniony do reprezentacji, czy też będący stroną postępowania, składający we własnej sprawie skargę podlegającą wpisowi stałemu ma obowiązek jego uiszczenia bez wezwania. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Stanisław
Uiszczenie wpisu stałego od skargi na rachunek niewłaściwego wojewódzkiego sądu administracyjnego przez adwokata lub radcę prawnego nie spełnia wymagań art. 219 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej: P.p.s.a.) i stanowi podstawę do odrzucenia skargi w oparciu o art. 221 P.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny