Wniesienie skargi o wznowienie postępowania ograniczone jest dwoma terminami przewidzianymi w art. 407 i art. 408 k.p.c. Trzymiesięczny termin do wniesienia skargi wynikający z art. 407 k.p.c. określa czasową dopuszczalność żądania wznowienia postępowania, opierającą się na powiązaniu przyczyny wznowienia ze świadomością jej istnienia. Natomiast pięcioletni termin wynikający z art. 408 k.p.c. określa

Wniesienie skargi o wznowienie postępowania ograniczone jest dwoma terminami przewidzianymi w art. 407 i art. 408 k.p.c. Trzymiesięczny termin do wniesienia skargi wynikający z art. 407 k.p.c. określa czasową dopuszczalność żądania wznowienia postępowania, opierającą się na powiązaniu przyczyny wznowienia ze świadomością jej istnienia. Natomiast pięcioletni termin wynikający z art. 408 k.p.c. określa

Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 września 2007 r., P 21/06, może stanowić przewidzianą w art. 4011 k.p.c. podstawę wznowienia jedynie w sprawach, w których stwierdzenie przy zastosowaniu art. 1059 k.c. dziedziczenia gospodarstwa rolnego wchodzącego w skład spadku otwartego przed wejściem w życie przepisów kodeksu cywilnego o dziedziczeniu gospodarstw rolnych było przedmiotem orzeczenia wydanego

Termin „sprawa” w rozumieniu art. 200 k.p.c. powinien być rozumiany jako wiązka roszczeń należąca do właściwości tego samego sądu i rozstrzyganych w tym samym postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy. Powoduje to określenie wartości przedmiotu sporu odrębnie dla roszczeń cywilnych i pracowniczych.