Prawomocne postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o przekazaniu sprawy według właściwości do rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu nie wiąże tego Sądu, pozwalając mu odmiennie niż Sąd przekazujący ocenić swoją właściwość. Odmienne ustalenia w tym zakresie powodują, że Naczelny Sąd Administracyjny zobowiązany jest wydać postawienie o przekazaniu do rozpoznania sprawy na powrót

Wykonywanie z tytułu sprawowania funkcji przewodniczącego wydziału sądu administracyjnego czynności przygotowawczych do przeprowadzenia postępowania mediacyjnego, o jakim mowa w art. 115-117 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, nie jest przesłanką jego wyłączenia jako sędziego z mocy samej ustawy, określoną w art. 18

W sprawie o przywrócenie do pracy na poprzednich warunkach płacy, w związku z wypowiedzeniem umowy o pracę na czas nieokreślony w tej części (w szczególności w zakresie prawa do nagrody jubileuszowej, dodatku za staż pracy oraz specjalnego wynagrodzenia za wieloletnią pracę bezpośrednio w produkcji) podstawą prawną określenia wartości przedmiotu sporu jest art. 231 k.p.c., a nie art. 22 k.p.c.

Cofnięcie przez powoda pełnomocnictwa i kasacji sporządzonej przez pełnomocnika, wskutek nieuzgodnienia przez nich jej treści, nie oznacza, że wskutek tego dochodzi do naruszenia słusznego interesu pracownika (art. 469 k.p.c.).

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie przysługuje od postanowienia oddalającego zażalenie na postanowienie o ogłoszeniu upadłości.

Zakres pełnomocnictwa procesowego ocenia się według jego treści (art. 91 i 92 k.p.c. w związku z art. 65 k.c.). Ograniczenie pełnomocnictwa tylko do określonej instancji wyznacza zakres reprezentacji w postępowaniu sądowym.

Wartość przedmiotu sporu w sprawie z odwołania od decyzji organu rentowego waloryzującej emeryturę wylicza się w ten sposób, że od kwoty stanowiącej miesięczną wysokość świadczenia, do której zdaniem odwołującego się powinno ono zostać zwaloryzowane, odejmuje się kwotę ustaloną w decyzji i następnie określa się ją w stosunku rocznym (art. 22 k.p.c.).

Wniesienie skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, która została odrzucona, nie stoi na przeszkodzie ponownemu wniesieniu skargi od tego orzeczenia przez tę samą stronę (art. 4243 k.p.c.).

Pełnomocnik powoda może po jego śmierci do czasu zawieszenia postępowania przekształcić powództwo przez zmianę roszczenia o przywrócenie do pracy na żądanie odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę (art. 96 k.p.c.). Postępowanie podlega wówczas zawieszeniu, a nie umorzeniu i może być podjęte po zgłoszeniu udziału w postępowaniu przez następców prawnych lub spadkobierców

Rozpoznanie niezaskarżalnego postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem (art. 380 k.p.c), w razie uwzględnienia zażalenia na postanowienie o odrzuceniu tego wniosku, polega na uchyleniu lub zmianie postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu.

Skoro więc moment zapłaty, jej tytuł oraz właściwa wysokość nie były znane składowi zadającemu zagadnienie to nie miał podstaw do formułowania wątpliwości prawnych w taki sposób w jaki to uczynił. Wątpliwości te nie zostały bowiem na tyle oparte w realiach stanu faktycznego niniejszej sprawy, by Sądowi wyjaśniającemu zagadnienie prawne otworzyć drogę do udzielenia odpowiedzi konkretnej a nie abstrakcyjnej

Niedopuszczalne jest wezwanie pełnomocnika będącego adwokatem do uzupełnienia sporządzonej przez niego apelacji przez oświadczenie, czy wyrok jest zaskarżony w całości czy w części. Sąd pierwszej instancji jest obowiązany odrzucić apelację niespełniającą tego wymagania (art. 3701 w związku z art. 368 § 1 pkt 1 k.p.c.).

Sprawa z odwołania od odmowy ustalenia wysokości emerytury w celu ustalenia świadczenia przedemerytalnego nie jest sprawą o przyznanie emerytury w rozumieniu art. 3982 § 1 k.p.c, w której skarga kasacyjna jest dopuszczalna niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia.

Rozpoznanie zażalenia na postanowienie o odrzuceniu kasacji jest niezależne od wyniku rozpoznania jednoczesnych wniosków o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku sądu drugiej instancji i do wniesienia kasacji.

Ponieważ uprawnienia i obowiązki małżonków w przedmiotowej sprawie są wspólne, tym samym zapewniając prawo pomocy jednemu z małżonków, zostaje zabezpieczony także interes prawny drugiego z nich. Nie jest zasadne zatem ponowne przyznanie prawa pomocy, tym razem obydwojgu małżonkom.

1. Sąd, także penitencjarny, orzekający w postępowaniu skargowym, toczącym się na podstawie art. 7 k.k.w., nie jest podmiotem uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu, w trybie art. 441 § 1 k.p.k., zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy. 2. Skazanemu nie przysługuje skarga na czynność procesową sądu w postaci polecenia doprowadzenia do zakładu karnego bez wezwania, podjętą

Przesłanką dopuszczalności skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest istnienie szkody w chwili wnoszenia skargi, a nie możliwość wystąpienia szkody w przyszłości.

Sąd powinien przedstawić skargę na przewlekłość postępowania wraz z aktami sprawy do sądu właściwego do jej rozpoznania dopiero po przeprowadzeniu rozprawy w sytuacji, gdy w dacie jej wniesienia przez stronę wyznaczony jest już termin posiedzenia, a przekazanie skargi stwarzałoby konieczność zmiany tego terminu. Jeżeli postępowanie w sprawie, którego dotyczyła skarga na przewlekłość postępowania, zostało

Prawidłowość wyroku sądu drugiej instancji uchylającego wyrok sądu pierwszej instancji i przekazującego sprawę do ponownego rozpoznania nie podlega ocenie przy rozstrzygnięciu o zasadności skargi na przewlekłość postępowania.

1. Wzrost liczby spraw określonej kategorii, który powoduje niemożność ich rozpoznania w rozsądnym terminie w konkretnym sądzie, nie usprawiedliwia władz państwowych, jeżeli nie ma charakteru nagłego, nieprzewidywalnego i przejściowego, a nie zostały podjęte przedsięwzięcia (legislacyjne, organizacyjne, finansowe), które pozwoliłyby na rozpoznanie spraw bez nieuzasadnionej zwłoki. 2. Sprawy z zakresu