Orzeczenia
Przepis art. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1849) nie stanowi podstawy do żądania stwierdzenia przewlekłości w postępowaniu toczącym się w trybie przewidzianym przepisami tej ustawy. Wymienia bowiem w sposób ścisły rodzaje postępowań, w których stronom przy-sługuje prawo
1. Stwierdzenie zawarte w uzasadnieniu wyroku sądu I instancji, iż spożycie alkoholu nawet w niewielkiej ilości wpływa osłabiająco „na hamulce ograniczające w normalnym, codziennym życiu, w tym także w kontaktach seksualnych”, z całą pewnością rzeczywiście należy do kategorii faktów powszechnie znanych w rozumieniu art. 168 k.p.k. i zgodnie z dyspozycją tego przepisu nie wymaga dowodu. 2. Art. 452
Zgodnie z przepisem art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w zw. z art. 259 tej ustawy skuteczne wniesienie sprzeciwu od postanowienia wydanego przez referendarza sądowego powoduje, że postanowienie to traci moc a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym. W takiej
Realizacja prawa do obrony nie może polegać na wyznaczaniu kolejnych obrońców, którzy spełnią wolę skazanego i wykonają czynności objęte przymusem adwokackim.
Sam fakt, że sędzia sądu administracyjnego, którego wyłączenia domaga się skarżący był sprawozdawcą w innej sprawie z jego udziałem nie stanowi wystarczającej przesłanki uzasadniającej w myśl art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wyłączenie sędziego.
Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku informowania pełnomocnika ustanowionego z urzędu o dacie upływu terminu do wniesienia kasacji, a więc brak takiej informacji nie może stanowić podstawy przywrócenia uchybionego terminu (art. 168 § 1 k.p.c.).
Odwołanie od decyzji organu rentowego jest szczególnym pismem procesowym, które wszczyna postępowanie sądowe, choć nie podlega rygorom przewidzianym dla pozwu w art. 187 k.p.c.
Nie stanowi istotnego zagadnienia prawnego uzasadniającego przyjęcie kasacji do rozpoznania (art. 393 § 1 pkt 1 k.p.c.) problem prawny, którego wyjaśnienie nie miałoby żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy w ustalonym stanie faktycznym.
Odpowiedzialność za wykroczenie z art. 66 § 1 k.w. zachodzi w stosunku do tego, kto ze złośliwości lub swawoli, chcąc wywołać niepotrzebną czynność, wprowadza w błąd instytucję użyteczności publicznej lub inny organ ochrony bezpieczeństwa, porządku publicznego lub zdrowia. Wykroczenie to można popełnić tylko umyślnie, wymagane jest bowiem tutaj stwierdzenie złośliwości lub swawoli przy wprowadzaniu
W sprawie, w której miejsce popełnienia przestępstwa (przestępstw) jest ustalone, art. 31 § 3 k.p.k. nie dopuszcza właściwości miejscowej sądu, w którego okręgu przestępstwa nie popełniono, nawet jeśli w jego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze.
postanowił odmówić podjęcia uchwały.
Strażnik gminny (miejski) jest funkcjonariuszem publicznym w rozumieniu art. 115 § 13 pkt 4 k.k.
Zgodnie z regulacją art. 230 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w danej instancji pobiera się wpis stały lub stosunkowy. Pismami tymi są skarga, skarga kasacyjna, zażalenie i skarga o wznowienie postępowania. W sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia nie są należności pieniężne pobiera się wpis stały. Stosownie do
Stwierdzić należy, że w świetle art. 194 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ bezprzedmiotowymi, a przez to niedopuszczalnymi, są takie zażalenia, które wniesione zostały w sytuacji, gdy nie podjęte zostało postanowienie, które mogłoby stanowić przedmiot zaskarżenia.
Powołanie się w skardze kasacyjnej jedynie na przepis, który określa jej wymogi formalne /art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jest błędem, który powoduje, że skarga podlega odrzuceniu.
Termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego na uchwałę organu gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ wynosi 30 dni, przy czym liczony jest on po upływie trzydziestego dnia od dnia doręczenia organowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa, jeżeli organ gminy nie udzielił
W sytuacji ustalenia opłaty legalizacyjnej, wykonalność takiego rozstrzygnięcia polega na tym, iż w razie nie uiszczenia tej opłaty w terminie i nie wstrzymanie wykonania tego rozstrzygnięcia dopuszczalne jest nakazanie rozbiórki budynku, zaś uiszczenie opłaty legalizacyjnej przed rozpoznaniem skargi na postanowienie nakładające obowiązek uiszczenia tej opłaty może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia
1. Oczywista bezzasadność skargi zachodzi wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego, jest zupełnie oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona. Będą to zatem tego rodzaju sytuacje, w których przepisy obowiązującego prawa w sposób jasny i jednoznaczny wykluczają możliwość uwzględnienia żądania skarżącego. 2. Wydane przez organ administracji orzeczenie
Opinia prawno-podatkowa dołączona do skargi kasacyjnej nie może być traktowana jak dowód w sprawie. Tego rodzaju opinia może być uznana jedynie za uzupełnienie argumentacji.