Rozpoznanie sporu dotyczącego wskazania organu właściwego do rozpoznania skargi składanej w trybie postępowania w sprawach przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków /Dział VII Kpa/ nie mieści się w zakresie kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.
1. Zjazd, według par. 3 pkt 12 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie /Dz.U. nr 43 poz. 430/, to część drogi na połączeniu z drogą nie będącą drogą publiczną lub na połączeniu drogi z dojazdem do nieruchomości przy drodze; zjazd nie jest skrzyżowaniem. 2. Z legalnej definicji
Przepis art. 220 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczy strony działającej bez adwokata, która korzystała z pomocy adwokata lub radcy prawnego jedynie do sporządzenia skargi kasacyjnej, zgodnie z wymogiem art. 175 par. 1 powołanej wyżej ustawy. Ten artykuł nie ma natomiast zastosowania w przypadku skargi
Skarżący, w sprawach w przedmiocie pomocy społecznej, zwolniony jest z obowiązku uiszczania kosztów sądowych /art. 239 pkt 1lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Z tego względu uznanie przez sąd administracyjny I instancji, wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata jako wniosku o przyznanie
W sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, brak jest podstaw do żądania uzupełnienia kasacji o złożenie oświadczenia wymaganego przez art. 89 § 3 k.p.c., jeżeli radca prawny reprezentuje osobę fizyczną będącą przedsiębiorcą.
Wykładnia systemowa art. 246 par. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ prowadzi do wniosku, że sytuacja, w której poniesienie jakichkolwiek kosztów sądowych spowoduje uszczerbek utrzymania koniecznego dla strony i jej rodziny nie uzasadnia jeszcze przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym. Strona
Wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania sądowego z powodu braku możliwości ustalenia następców prawnych uczestnika postępowania powinno być poprzedzone podjęciem przez sąd czynności zapewniających stronom inicjatywę w tym względzie oraz ustaleniem, czy uczestnik ten rzeczywiście miał interes prawny uzasadniający jego udział w tym postępowaniu. Tylko bowiem wówczas powinno mieć miejsce zawieszenie
Fakt toczącego się postępowania przed organami nadzoru budowlanego i to w trybie w trybie nadzwyczajnym, nie stanowi takiej okoliczności, która sama przez się przesądza o zaistnieniu przesłanki określonej w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
W sprawie o zasądzenie zaległych świadczeń z tytułu dodatku kombatanckiego i ryczałtu energetycznego wartość przedmiotu sporu stanowi żądana kwota (art. 19 § 1 k.p.c).
Wejście z życie przepisu dopuszczającego ustanowienie hipoteki łącznej na podstawie umowy nie wykluczyło możliwości stosowania dla zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności tzw. repartycji zabezpieczenia pomiędzy poszczególne nieruchomości, to jest obciążenia każdej z kilku nieruchomości odrębną hipoteką w kwocie odpowiadającej jedynie części wierzytelności podlegającej zabezpieczeniu, tak jednak, aby
Niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez jej pełnomocnika procesowego nie jest tożsame z brakiem należytej reprezentacji strony w postępowaniu w rozumieniu art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Nie może więc stanowić ustawowej podstawy wznowienia postępowania.
W przedmiotowej sprawie powinien zostać uiszczony wpis stały w wysokości określonej w oparciu o obowiązujące przepisy par. 2 ust. 3 pkt 12 w zw. par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądem administracyjnym /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ . Jak wynika z powołanego przez skarżącego art. 231 ustawy z dnia
Podniesiony w zażaleniu argument, iż w przypadku wykonania inwestycji a następnie uchylenia zaskarżonej decyzji przez sąd może dojść do sytuacji określonej w art. 156 par. 2 Kpa tj. wywołania nieodwracalnych skutków prawnych, nie może być wzięty pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji albowiem sąd może jedynie rozważać czy zachodzą przesłanki z art. 61 par.
Wniosek uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia nie został zawarty ani w petitum skargi kasacyjnej ani w jej uzasadnieniu. Redakcja skargi kasacyjnej nie może stwarzać wątpliwości interpretacyjnych. Sąd nie może domyślać się intencji autora skargi kasacyjnej, ani wnioskować czego strona skarżąca oczekuje. Brak wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia stanowi błąd konstrukcyjny a
Art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 368 ze zm./ nie daje podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej.
Brak w skardze kasacyjnej pełnomocnictwa procesowego aktualnego na dzień wniesienia skargi kasacyjnej jest brakiem formalnym, uniemożliwiającym jej nadanie prawidłowego biegu, który powinien ulec naprawieniu na wezwanie sądu w zakreślonym terminie.
O tym, czy naruszenie dobra osobistego zostało istotnie dokonane, decyduje obiektywna ocena konkretnych okoliczności faktycznych, nie zaś subiektywne odczucie osoby zainteresowanej.
Kryterium stałego charakteru wpisu odpowiada nie tylko opłata, która jest wyrażona kwotowo, lecz również taka opłata, która stanowiąc określony, zawsze taki sam ułamek określonej kwoty, ma zawsze taką samą wysokość.
Oświadczenie wnoszącego skargę na przewlekłość postępowania sądowego, że wyłącznie z przyczyn subiektywnych lub emocjonalnych nie zamierza wykorzystać swoich możliwości zarobkowych, przesądza o odmowie uwzględnienia jego wniosku o zwolnienie z opłaty stałej związanej z wniesieniem takiej skargi, a w konsekwencji oczywiście bezzasadny jest jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w celu wniesienia
Zawieszenie postępowania, z przyczyn wskazanych w art. 124 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jest obowiązkiem Sądu i następuje z urzędu. Niezastosowanie się Sądu do tego obowiązku, mimo istnienia podstawy zawieszenia, mogłoby prowadzić do nieważności postępowania w rozumieniu art. 183 par. 2 pkt 1 Prawa
Sędzia, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia podlega wyłączeniu z mocy art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, zaś rozpoznanie przez niego środka zaskarżenia powoduje nieważność postępowania z powodu określonego w art. 183 par. 2 pkt 4 tej ustawy.
Sędzia, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia podlega wyłączeniu z mocy art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, zaś rozpoznanie przez niego środka zaskarżenia powoduje nieważność postępowania z powodu określonego w art. 183 par. 2 pkt 4 tej ustawy.
Z przepisu art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika podstawa do przyjęcia, iż na postanowienie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w przedmiocie przyznania prawa pomocy, nie poprzedzone orzeczeniem referendarza sądowego, wydanego w trybie art. 258 tej ustawy, przysługuje zażalenie.