1. Nie można przerzucać całego ryzyka wstrzymania wykonania pozwolenia na budowę na inwestora, gdyż nie wiadomo jaki będzie ostateczny wynik postępowania w sprawie decyzji pozwalającej na budowę. W celu ochrony interesów inwestora wprowadzona została instytucja kaucji zabezpieczającej. Kwestia legalności pozwolenia na budowę oraz postępowania inwestora nie mogą więc mieć wpływu na ocenę zasadności

Tylko w razie nieorzeczenia przez organ o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu na podstawie art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, sąd administracyjny może, na podstawie art. 61 par. 3 ustawy, wydać postanowienie o wstrzymaniu albo odmowie wstrzymania wykonania tego aktu.

1. Od radcy prawnego, jako osoby mającej odpowiednie przygotowanie prawnicze, należy wymagać znajomości przepisów prawa, które mają w danej sprawie zastosowanie, a przede wszystkim dokładnej wiedzy o tym, jakie środki prawne służą reprezentowanej przez niego stronie. 2. Skoro ustawodawca przewidział skargę kasacyjną jako środek prawny zaskarżenia postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego o

Właściwy do rozpoznania wniosku o wyłączenie prokuratora w postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest prokurator nadrzędny nad tym, którego przedmiotowy wniosek dotyczy.

Kontynuowanie prowadzonych przez inwestora prac budowlanych, zanim sąd rozstrzygnie wniesioną przez sąsiada skargę na decyzję o pozwoleniu na budowę, odbywa się na wyłączne ryzyko inwestora; który musi być świadomy, że niekorzystne dla niego rozstrzygnięcie spowoduje konieczność poniesienia kosztów związanych z rozbiórką wnoszonego obiektu budowlanego.

Bez znaczenia pozostaje kwestia czy skarżącym jest osoba fizyczna, czy prawna; istotne bowiem jest, czy jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika. Skoro w przedmiotowej sprawie skarżąca Spółka reprezentowana była przez adwokata, sąd nie musiał zawiadamiać jej o obowiązku składania wniosku o przyznanie prawa pomocy w stosownej formie.

Adwokatowi, wyznaczonemu z urzędu do rozważenia sporządzenia zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie, który zamiast takiego zażalenia poinformował na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia takiego środka (art. 84 § 3 k.p.k. i art. 88 § 1 k.p.k.), przysługuje wynagrodzenie nie niższe, niż przewidziane za czynności wskazane w § 14 ust. 4 rozporządzenia Ministra

Zabór rzeczy przez sprawcę żądającego korzyści majątkowej, jak i faktyczna możliwość jej zwrotu nie należą do ustawowych znamion przestępstwa określonego w art. 286 § 2 k.k.

Dla przyjęcia współsprawstwa (art. 18 § 1 k.k.) nie jest konieczne, aby każda osoba działająca w porozumieniu realizowała osobiście znamiona czynu zabronionego, gdyż wystarczy, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, umożliwiając innemu sprawcy wykonanie czynu.

Z istoty współsprawstwa (art. 18 § 1 k.k.) wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego przestępstwa, a więc także i w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego (innych) współsprawcy (współsprawców).

Zawieszenie postępowania prowadzonego w sprawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu stanowi samodzielną /wystarczającą/ przesłankę zawieszenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Sąd orzekając w sprawie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia, winien wszechstronnie rozważyć i ocenić, czy w konkretnej sprawie zachodzą określone w tym przepisie przesłanki, mając na uwadze interes nie tylko wnioskodawcy, lecz również pozostałych stron postępowania.

Omyłkowe doręczenie stronie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uzasadnieniem bez jej wniosku, określonego w art. 141 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, uniemożliwia tej stronie wniesienie skargi kasacyjnej od takiego orzeczenia w trybie art. 177 par. 1 tej ustawy.

1. Art. 24 w ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /Dz.U. nr 96 poz. 873 ze zm./ stanowi, że organizacji pożytku publicznego przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Z dyspozycji powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że organizacji pożytku społecznego przysługuje zwolnienie od kosztów

Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez uzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należało uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 tej ustawy, który to przepis stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej

Nie jest skargą kasacyjną, w rozumieniu art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pismo strony kwestionujące wyrok, jeżeli zostało wniesione przed datą doręczenia stronie odpisu wyroku z uzasadnieniem, o sporządzenie którego strona złożyła wniosek, zgodnie z przepisem art. 141 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami

Radcy prawnemu wykonującemu zawód w ramach kancelarii radcy prawnego /art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1059 ze zm./ należy doręczać pisma sądowe jak osobie fizycznej /art. 67 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z możliwością wykorzystania trybu doręczenia

Spór co do rozmiarów obowiązku nałożonego na pracodawców przez art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nie jest sprawą ze stosunku pracy i w takim przypadku nie znajduje zastosowania art. 239 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Skarga o przewlekłości postępowania ma uzasadnienie wtedy, gdy bez nieuzasadnionej zwłoki naruszone zostało prawo strony do jej rozpoznania. Zasada ta została zawarta w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/. Stosownie do art. 2 ustawy o nieuzasadnionej zwłoce

Par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ koresponduje z postanowieniem art. 54 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, zgodnie z którym "organ (...) przekazuje sądowi skargę wraz

"Niesumienne lub oczywiście niewłaściwe postępowanie" /art. 208 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczy zachowania Strony w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego, nie zaś przed tym postępowaniem.

Niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli Sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Z uwagi na to, że przedmiotowa sprawa, odroczenie terminu rozpoczęcia ewidencjonowania usług przewozu osób i bagażu taksówkami osobowymi i bagażowymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy zobowiązań podatkowych, a konkretnie, odroczenia terminu rozpoczęcia ewidencjonowania usług przewozu osób i bagażu taksówkami osobowymi i bagażowymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to tym samym, nie mieści

Wniesienie skargi na przewlekłość postępowania, która została złożona po zakończeniu postępowania, którego dotyczyła pozostaje w sprzeczności z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez uzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/. Ponadto wniesienie skargi w dniu kiedy powołana wyżej ustawa jeszcze nie obowiązywała