Przedkasacyjne orzeczenie o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu winno w tej fazie być dokonane w formie postanowienia. (...) Jeśli np. wniosek strony o zwolnienie od opłaty kasacyjnej zostanie rozstrzygnięty odmownie, po wezwaniu strony do usunięcia tego braku - w trybie art. 120 k.p.k. - strona nie uiściła omawianej opłaty, prezes sądu odwoławczego zaś odmówi przyjęcia nieopłaconej kasacji (art.

Przepis art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ ma zastosowanie również w sprawach, w których podejmowane są akty i czynności, wymienione w art. 3 par. 2 pkt 4 tej ustawy, dotyczące uprawnienia lub obowiązku wynikającego z przepisów prawa.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi

Z istoty sporu o właściwość i sporu kompetencyjnego, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 157 poz. 1270 ze zm./, wynika, że spór może mieć miejsce w takiej sytuacji prawnej, kiedy istnieje materialnoprawna podstawa do załatwienia przez organ administracji określonej sprawy administracyjnej.

Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt

Udzielenie ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania decyzji nakazującej cudzoziemcowi opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 128 poz. 1176 ze zm./ do czasu zakończenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie decyzji odmawiającej

Przepisy art. 22 par. 2 Kpa oraz art. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzasadniają rozstrzyganie przez sąd administracyjny sporu kompetencyjnego między organem jednostki samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej co do tego, który z tych organów jest właściwy do przedstawienia stanowiska w trybie

Jeżeli organ, do którego strona zwróciła się o załatwienie sprawy, uznał się za niewłaściwy i przekazał podanie w drodze postanowienia na podstawie art. 65 par. 1 Kpa innemu organowi, organ, któremu podanie przekazano ostatecznym postanowieniem, jeżeli uzna, że nie jest organem właściwym, nie może wydać postanowienia o przekazaniu podania organowi, od którego je otrzymał, lecz powinien wystąpić do

1. Przy formułowaniu wniosku o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego lub sporu o właściwość trzeba uwzględnić przede wszystkim dwa następujące założenia: po pierwsze wystąpienie z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu musi być poprzedzone ustaleniami i rozważaniami pozwalającymi na stwierdzenie, że przy wykorzystaniu wszelkich metod wykładni organ, do którego wpłynęło żądanie rozpoznania sprawy, nie jest

Odroczenie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego utraty mocy obo-wiązującej art. 607t § 1 k.p.k. (przepis art. 190 ust. 3 Konstytucji i art. 71 ust. 2 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym) oznacza, że w tym czasie nie można na podstawie art. 55 ust. 1 Konstytucji od-mówić wykonywania europejskiego nakazu aresztowania, wydanego przez inne państwo wobec obywatela polskiego.

Obrońca Marcina Ż. w kasacji podniósł zarzut „rażącej obrazy przepisów prawa procesowego, tj. art. 92 k.p.k., przez niewystarczające wzięcie pod uwagę podczas wyrokowania okoliczności mającej najistotniejsze znaczenie dla właściwego rozstrzygnięcia, tj. sytuacji rodzinnej skazanego i wyjątkowo prawidłowo przebiegającego procesu resocjalizacyjnego, co w efekcie wyraziło się uznaniem, iż zastosowanie

Odwołanie przez stronę oświadczenia pełnomocnika procesowego o cofnięciu odwołania od decyzji organu rentowego na podstawie art. 93 k.p.c. nie może nastąpić w zażaleniu na postanowienie o umorzeniu postępowania.

Powaga rzeczy osądzonej (art. 366 k.p.c.) dotyczy tylko tych orzeczeń sądów ubezpieczeń społecznych, których podstawa faktyczna nie może ulec zmianie lub gdy odwołanie od decyzji organu rentowego zostało oddalone po stwierdzeniu niespełnienia prawnych warunków do świadczenia wymaganych przed wydaniem decyzji.

Z treści art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że sąd może wstrzymać na wniosek skarżącego akty lub czynności, o których mowa w par. 1 art. 61. Z przepisu tego wynika więc, że po pierwsze, wstrzymanie wykonania decyzji może nastąpić tylko na wniosek skarżącego /sąd nie może orzekać o wstrzymaniu wykonania

1. Wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu podatkowego pierwszej instancji kończące postępowanie na podstawie art. 70b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania tego organu do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 52 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Podpisanie skargi przez osobę, która nie może być pełnomocnikiem, jest brakiem formalnym, który może podlegać usunięciu przez wezwanie strony do podpisania skargi na podstawie art. 49 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w związku z art. 57 par. 1 i w związku z art. 46 par. 1 pkt 4 powołanej ustawy.

Postanowienie odrzucające zażalenie na postanowienie oddalające skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki nie jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 3941 § 2 k.p.c., a więc nie przysługuje od niego zażalenie do Sądu Najwyższego.

Przepis art. 219 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi, że opłatę sądową uiszcza się gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na rachunek właściwego sądu, jednakże z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /t.j. Dz.U. 2002 nr 72 poz. 665 ze zm./ wynika, że skutek prawny

1. Z woli ustawodawcy skargę do sądu administracyjnego /właściwego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego/ wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, organ zaś, za którego pośrednictwem skargę wniesiono, ma obowiązek przekazać ją wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia /art. 54 par. 1 i 2 ustawy z

Niedopuszczalne jest odwołanie do Sądu Najwyższego od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa w przedmiocie nieprzedstawienia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej kandydata na stanowisko sędziego.

Stwierdzenie, że wyborcy udzielali poparcia, składając podpisy na wykazie zawierającym nazwę komitetu wyborczego, ale bez wskazania imienia i nazwiska kandydata na senatora, oznacza dostateczne uprawdopodobnienie popełnienia przestępstwa dopuszczenia się nadużycia w sporządzaniu list z podpisami obywateli zgłaszających kandydatów w wyborach (art. 248 pkt 6 k.k.) jako podstawy protestu wyborczego.