W sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe, żądanie podwyższenia pobieranego świadczenia za okres wcześniejszy od objętego zaskarżoną decyzją, nie jest roszczeniem odrębnym i art. 21 k.p.c. nie ma zastosowania, a wartość przedmiotu sporu ustala się na podstawie art. 22 k.p.c.

Przepis art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) dotyczy każdej osoby, która wykonuje czynności określone w tej ustawie; ustanawia on bezwzględny zakaz dowodowy, będąc przepisem szczególnym w stosunku do unormowania art. 180 k.p.k., a wobec tego takiej osoby nie można przesłuchać co do okoliczności przewidzianych w art. 52 ust

Formułując w art. 186 § 1 in fine k.p.k. bezwzględny zakaz dowodowy ustawodawca wprowadza zakaz wykorzystania jako dowodu w sprawie poprzednio złożonych zeznań przez osobę, która skorzystała z przysługującego jej prawa odmowy ich złożenia; natomiast unormowanie przyjęte w art. 391 § 2 k.p.k. oznacza, że w sytuacji określonej w art. 182 § 3 k.p.k. możliwe jest odczytanie świadkowi na rozprawie tego,

Na postanowienie sądu, któremu przekazano środek odwoławczy, w kwestii właściwości tego sądu (art. 35 § 1 k.p.k.) przysługuje zażalenie (art. 35 § 3 k.p.k.).

Przedmiotem kontroli dokonywanej w trybie art. 337 § 1 k.p.k. są warunki formalne aktu oskarżenia, także te określone w art. 335 § 1 k.p.k., a więc wskazanie uzgodnionych z oskarżonym kar lub środków karnych i ich wymiaru. Jeżeli natomiast akta sprawy wskazują na braki postępowania przygotowawczego związane bezpośrednio z wnioskiem określonym w art. 335 § 1 k.p.k., to sąd przekazuje sprawę prokuratorowi

Orzekając o kosztach w trybie art. 626 § 2 k.p.k., sąd jest związany zasadami ich ponoszenia, określonymi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie (art. 626 § 1 k.p.k.).

Ujawnienie faktu, że zawarte w wyroku dane personalne oskarżonego są nieprawdziwe, nie stanowi żadnej z przyczyn odwoławczych wymienionych w art. 439 § 1 k.p.k., a wobec tego okoliczność taka nie stanowi podstawy wznowienia postępowania z urzędu.

Wniosek o uchylenie albo o zmianę zaskarżonego orzeczenia sądu I instancji jest elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej. Brak takiego wniosku nie może być usunięty pismem procesowym uzupełnieniającym skargę kasacyjną, o ile pismo zostanie złożone po upływie terminu do złożenia skargi kasacyjnej. Skutkiem procesowym powyższego braku jest odrzucenie skargi kasacyjnej.

Po uprawomocnieniu się postanowienia oddalającego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych radca prawny musi być wezwany do uiszczenia opłaty stałej pod rygorem przewidzianym w art. 220 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Nierozpoznanie sprawy przez wojewódzki sąd administracyjny, sprawy dotyczącej zasiłku celowego przez okres około trzech lat skutkuje, że w sprawie nastąpiła przewlekłość postępowania w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. - o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/.

Na podstawie art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ i par. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu /Dz.U. nr 163 poz.

Przepis art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie /Dz.U. nr 96 poz. 873/, mówiąc o zwolnieniach organizacji publicznych między innymi z opłat sądowych, odsyła do zasad określonych w przepisach odrębnych np. art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 88/. Nie ma jednak

Skorzystanie przez stronę wnoszącą skargę kasacyjną z prawa pomocy w postaci ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie może stawiać tej strony w sytuacji gorszej od osoby, która z tego prawa nie korzysta i może wnieść skargę kasacyjną bez przeszkód w ustawowym terminie. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej powinien zatem biec od dnia, w którym pełnomocnik ustanowiony z urzędu powziął wiadomość o wyznaczeniu

(...) stwierdzenie, że (...) kasacja wniesiona została na niekorzyść skazanych wymagałoby odczytania jej treści poprzez art. 118 k.p.k., co - jak trafnie wskazuje się w orzecznictwie - nie może następować na niekorzyść oskarżonego. Stosowanie art. 118 § 1 i 2 k.p.k. w zakresie oceny czynności procesowych podejmowanych przez organ procesowy nie może mieć charakteru antygwarancyjnego dla oskarżonego.

Sporządzenie skargi kasacyjnej przez doradcę podatkowego w sprawie dotyczącej obowiązków celnych stanowi "inną przyczynę" niedopuszczalności skargi kasacyjnej, uzasadniającą jej odrzucenie na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

1. Pracownikiem w rozumieniu art. 220 § 1 k.k. jest osoba określona w art. 2 k.p. 2. Przy przestępstwach popełnionych przez zaniechanie prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi (art. 2 k.k.) może wynikać także z aktu wykonawczego do ustawy.

Do zrealizowania znamion przedmiotowych typu przestępstwa przemytu celnego (a przez to znamion przedmiotowych paserstwa celnego z art. 91 § 3 k.k.s.) niezbędne jest jednoczesne spełnienie dwóch przesłanek: istnienia obowiązku celnego polegającego na przedstawieniu lub zgłoszeniu towaru organowi celnemu oraz istnienia należności celnej, którą można uszczuplić przez niedopełnienie tego obowiązku.

Sąd wieczystoksięgowy rozpoznający wniosek o wpis odrębnej własności lokalu nie może wpisać hipoteki na tym lokalu na rzecz banku, jeśli w umowie ustanawiającej odrębną własność lokalu nie zawarto postanowień przewidzianych w art. 76 ust. 4 zd. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.).

Stosownie do art. 231 zd. pierwsze u.p.p.s.a. wpis stosunkowy pobiera się w sprawach, w których przedmiotem zaskarżenia są należności pieniężne. W takim wypadku do określenia wysokości wpisu zastosowanie ma § 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w zw. z art. 231 i 233 u.p.p.s.a. Wniosek skarżących o zwolnienie od kosztów sądowych powyżej kwoty 250 zł nie mógł być rozpoznany

Zasady zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego zawarte w art. 203 i art. 204 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ odnoszą się również do sytuacji, w której przedmiotem skargi jest postanowienie kończące postępowanie w sprawie wydane przez wojewódzki sąd administracyjny.

Sąd nie ma obowiązku doręczania odpisów orzeczeń pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu, jeżeli ich wcześniejsze doręczenie stronie było skuteczne.

Pogląd, że brak możliwości wniesienia wpisu sądowego jest barierą uniemożliwiającą dochodzenie swoich praw, rozumianej jako ograniczenie prawa do sądu można uznać za trafny ale tylko w przypadku gdyby odmowa zwolnienia od wpisu była oczywiście niezasadna.

Formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy powinien być złożony do każdej sprawy oddzielnie. Sąd rozpatruje każdy wniosek o przyznanie prawa pomocy w zależności od okoliczności sprawy i złożenie formularza wniosku w jednej sprawie, nie oznacza automatycznego złożenia wniosku w drugiej sprawie.

Układ uzasadniający zakwalifikowanie zabójstwa jako popełnionego w związku z rozbojem (art. 148 § 2 pkt 2 k.k.) może wystąpić także wtedy, gdy sprawca dopuszcza się zabójstwa czynem odrębnym od rozboju dokonanego przez niego samego lub inną osobę, a więc gdy przestępstwa te pozostają w zbiegu realnym. „Związek” oznacza powiązanie funkcjonalne między przestępstwami zabójstwa i rozboju nie tylko o charakterze