Przepis art. 285 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ stanowi, że niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania. Zakaz dalszego wznowienia dotyczy nie tylko prawomocnych orzeczeń co do meritum sprawy, ale również orzeczeń, które kończą

Wniosek o przyznanie prawa pomocy podlega odrzuceniu, na podstawie art. 58 par. 1 pkt 6 w związku z art. 64 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, w sytuacji, gdy orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego wydane zostało przed dniem 1 stycznia 2004 r. a jednocześnie nie zachodzą przesłanki z art. 101 ustawy z dnia 30

Stosownie do art. 14 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ kolejna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej sprawie może być wniesiona po upływie 12 miesięcy od daty wydania przez sąd orzeczenia uwzględniającego skargę mimo, że w poprzedniej skardze skarżący nie zawarł

Dla uwględnienia skargi o stwierdzenie przewlekłości postępowania przed wojewódzkim sądem administracyjnym potrzebne jest ustalenie wystąpienia zwłoki i tego, że była nieuzasadniona.

Jeżeli strona po doręczeniu jej postanowienia wydanego przez referendarza sądowego, którym wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych uwzględniono w części a w części pozostałej oddalono, składa w terminie do wniesienia sprzeciwu kolejne pismo /wniosek/, w którym domaga się zwolnienia od kosztów sądowych w całości, to jest to sprzeciw w rozumieniu art. 259 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

1. Jeżeli strona wniosła skargę kasacyjną i brak jest podstaw do jej odrzucenia, to kolejne pismo strony, nazwane nawet skargą kasacyjną i sporządzone przez adwokata, nie może stanowić odrębnej skargi kasacyjnej; pozostaje jedynie pismem strony, którego ocena należy do Naczelnego Sądu Administracyjnego w toku rozpoznawania skargi kasacyjnej /art. 173 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo

Okoliczność, iż po złożeniu wniosku o przyznanie prawa pomocy upłynął termin do wniesienia skargi kasacyjnej nie może sama przez się stanowić przeszkody do uwzględnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy, skoro skarżąca wystąpiła z tym wnioskiem z zamiarem skorzystania z przysługującego jej prawa do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku /art. 245 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o

1. Nieostateczna decyzja administracyjna może być podstawą wpisu hipoteki przymusowej, o której mowa w art. 110 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, to jest hipoteki kaucyjnej. Ustanowienie takiej hipoteki nie jest sposobem egzekucji i jego celem nie jest realizacja wierzytelności. Jest to zatem jedynie środek zabezpieczenia interesów fiskalnych Państwa. Po przekształceniu

Podstawą prawną dla ustalenia właściwości miejscowej w przypadku spraw z zakresu pomocy społecznej dla osób bezdomnych jest przepis art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./. Stanowi on, że w przypadku osoby bezdomnej właściwą miejscowo jest gmina ostatniego miejsca zameldowania.

(...) przy rozstrzyganiu o wznowienie postępowania w oparciu o nowe fakty lub dowody, nova muszą stwarzać wysokie prawdopodobieństwo błędności poprzedniego prawomocnego wyroku. A zatem stanowią one postawę do wznowienia tylko wtedy, gdy mogą podważyć prawdziwość przyjętych uprzednio ustaleń faktycznych. Istotne znaczenie ma tu więc wiarygodność «nowych faktów lub dowodów», rozumianych w ten sposób,

Brak jest podstaw prawnych, aby działalność spółdzielni mieszkaniowych można utożsamiać z wykonywaniem zadań publicznych w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/, skoro działalność spółdzielni mieszkaniowych ogranicza się do realizacji zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków tej spółdzielni i ich rodzin, a zatem ograniczonej

Stosownie do art. 29 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przedstawiciel ustawowy lub organ albo osoby, o których mowa w art. 28, mają obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności w postępowaniu. Skoro tego nie uczyniły, to na podstawie art. 58 par. 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Ustawa (z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki ) nie zawiera uregulowań dotyczących wynagrodzenia pełnomocników z urzędu. Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ustawy w sprawach nie uregulowanych w ustawie do postępowania toczącego się na skutek skargi sąd stosuje odpowiednio przepisy o postępowaniu zażaleniowym

W postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym przez organy adwokatury nie przysługuje skarga na przewlekłość postępowania.

W postępowaniu o naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, nie przysługuje skarga na przewlekłość postępowania.

Wynikające z materiału dowodowego sprawy różne wersje wydarzeń nie są równoznaczne z istnieniem niedających się usunąć wątpliwości w rozumieniu art. 5 § 2 k.p.k., bo w takim wypadku sąd orzekający zobowiązany jest do dokonania ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów i dopiero wówczas, gdy wątpliwości nie zostaną usunięte, to należy tłumaczyć je na korzyść oskarżonego.

1. (...) poczynione w kasacji stwierdzenia pozwalają wnioskować o tym, że jej autorka sam fakt istnienia w sprawie wzajemnie wykluczających się grup dowodowych utożsamia z nakazem przyjęcia przez sąd stosownie do treści art. 5 § 2 k.p.k. wersji dla skazanego najkorzystniejszej. Jest to zupełnie opaczne rozumienie reguły w tym przepisie wyrażonej. Nie można bowiem traktować jej jako swoistego ograniczenia

Ustawa procesowa /ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ regulująca postępowanie przed sądami administracyjnymi nie zawiera regulacji umożliwiającej zastosowanie instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu w zależności od oceny prawdopodobieństwa wadliwości tego aktu, jak ma to miejsce w postępowaniu przed organami

Z art. 49 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że przepis ten obejmuje wszelkie formalne braki pisma procesowego, którym jest również wniosek z art. 86 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi o przywrócenie uchybionego terminu, o ile tylko ustawa nie przewiduje, że powinny one powodować

Nie ma podstaw (do oceny) zachowania skazanego przez pryzmat art. 25 § 1 k.k., czego domaga się kasacja.(...). Kompleksowa ocena całego zdarzenia nie może pomijać faktu wyłączenia przez skazanego termy w chwilę po tym, gdy pokrzywdzony ją włączył. Odwołując się do realiów, w jakich przyszło skazanemu żyć, do konfliktu z teściem m.in. na tle opłat za media, słusznie ustalono, że ten fakt był początkiem

(...) orzeczenie biegłego lekarza nie wyklucza wprawdzie możliwości udziału oskarżonego w rozprawie lecz ze względu „na zaawansowanie choroby i przebyte powikłania” biegły uznaje za wskazane, aby „rozprawa odbywała się w miejscu zamieszkania oskarżonego”. Za zasadnością wniosku Sądu przemawia również fakt, iż uczestnictwo oskarżonego w rozprawie jest obowiązkowe. W takich okolicznościach prowadzenie