Przedmiotem ochrony przepisu art. 244 k.k. jest orzeczenie każdego sądu (cywilnego, administracyjnego lub karnego), zawierające zakaz określonej w nim działalności, także innej niż gospodarcza.

Skargę kasacyjną Ministra Finansów wniesioną w sprawie, w której Minister ten nie był stroną postępowania należy uznać za złożoną przez podmiot do tego nieuprawniony, a więc niedopuszczalną.

Kasacja strony na korzyść oskarżonego wniesiona od wyroku innego, niż wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania (art. 523 § 2 k.p.k.) jest dopuszczalna wyłącznie z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k. (art. 523 § 4 pkt 1 k.p.k.), przeto inne, niezwiązane z tego rodzaju naruszeniami, uchybienia prawu, podnoszone w takiej kasacji, w ogóle nie podlegają

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, jak również inne akty normatywne dotyczące tych sądów, nie zawiera przepisów przewidujących możliwość wniesienia skargi kasacyjnej od decyzji lub innych aktów organów administracji publicznej.

Po przejęciu orzeczenia do wykonania orzekając w trybie art. 611c § 1 k.p.k. o określeniu kary lub środka podlegających wykonaniu w kraju, sąd polski może rozstrzygać wyłącznie o takich karach i środkach, których dotyczyło uprzednie postanowienie dopuszczające przejęcie orzeczenia sądu państwa obcego do wykonania w Polsce, a nie o innych karach lub środkach zawartych także w takim orzeczeniu.