Upływ terminu tymczasowego aresztowania, określonego w postanowieniu sądu, nie dezaktualizuje potrzeby kontroli odwoławczej tego postanowienia, co dotyczy także sytuacji, w której podstawą dalszego pozbawienia wolności podejrzanego (oskarżonego), jest już inna decyzja procesowa.

Wykonalność rozstrzygnięcia nadzorczego należy łączyć z jego prawomocnością. Nie jest ono wykonalne przed upływem terminów określonych w art. 98 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./.

Skarga na bezczynność Wojewody w zakresie aktu nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, tj. sprawy określonej w art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu w oparciu o art. 27 ust. 2 cyt. ustawy o NSA.

Wystąpienie przez stronę do sądu zagranicznego o zmianę orzeczenia podlegającego uznaniu w Polsce, ze względu na zmianę okoliczności stanowiących podstawę jego wydania, nie oznacza, że orzeczenie to jest nieprawomocne.

Wystąpienie przez stronę do sądu zagranicznego o zmianę orzeczenia podlegającego uznaniu w Polsce, ze względu na zmianę okoliczności stanowiących podstawę jego wydania, nie oznacza, że orzeczenie to jest nieprawomocne.

Jeżeli sąd drugiej instancji w okolicznościach objętych zakresem hipotezy art. 15 § 1 Prawa o postępowaniu układowym otwarł postępowanie układowe, a wniosek wierzyciela o ogłoszenie upadłości oddalił, kasacja wierzyciela skarżąca to orzeczenie w części oddalającej wniosek o ogłoszenie upadłości podlega oddaleniu jako nieuzasadniona w świetle art. 15 § 2 Prawa o postępowaniu układowym.

Obowiązek uiszczenia opłaty sądowej w postaci opłaty od kasacji spoczywa również - na podstawie art. 527 § 1 zd. 1 k.p.k. - na finansowym organie dochodzenia.

Złożenie przez prokuratora na podstawie art. 524 § 1 kpk wniosku o doręczenie orzeczenia z uzasadnieniem, ograniczonego tylko do jednego spośród współoskarżonych, otwiera drogę do wniesienia kasacji jedynie w stosunku do tego oskarżonego.

Skoro decyzja dotycząca odmowy udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy nie podlega wykonaniu, to brak jest podstaw do wstrzymania wykonania takiej decyzji na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Obowiązkiem Sądu, rozpoznającego sprawę o wpis prawa własności Skarbu Państwa, było jedynie zbadanie, czy składający wniosek organ administracji ma ustawowe uprawnienie do występowania z wnioskiem o wpis oraz czy forma i treść wniosku odpowiadają przepisom ustawy. Sąd wieczystoksięgowy, rozpoznając wniosek o dokonanie wpisu prawa własności, nie ma natomiast prawa badać, czy zachodzą inne okoliczności

Sprawa dotycząca orzeczenia okresowej częściowej niezdolności do pracy w miejsce dotychczasowej całkowitej niezdolności do pracy jest sprawą o wysokość świadczenia rentowego, w której kasacja jest dopuszczalna zależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia.

Spór o to, czy wartość wykupionych pracownikom przez pracodawcę polis grupowego ubezpieczenia na życie stanowi dochód, od którego należy odprowadzić składkę na ubezpieczenie społeczne jest sporem o podstawę wymiaru tej składki w rozumieniu art. 393 pkt 5 KPC.

Obowiązkiem Sądu, rozpoznającego sprawę o wpis prawa własności Skarbu Państwa, było jedynie zbadanie, czy składający wniosek organ administracji ma ustawowe uprawnienie do występowania z wnioskiem o wpis oraz czy forma i treść wniosku odpowiadają przepisom ustawy. Sąd wieczystoksięgowy, rozpoznając wniosek o dokonanie wpisu prawa własności, nie ma natomiast prawa badać, czy zachodzą inne okoliczności

Orzeczenie grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk jest niedopuszczalne wówczas, gdy istniały podstawy do jej wymierzenia określone w art. 33 § 2 kk albo w sankcji przepisu typizującego przestępstwo przewidziana jest kumulatywna kara grzywny.

W trybie przewidzianym w art. 387 k.p.k. dopuszczalne jest tylko wydanie wyroku skazującego, a nie wyroku warunkowo umarzającego postępowanie karne.

Brak możliwości wzięcia udziału przez oskarżonego w posiedzeniu sądu z niezawinionych przez niego przyczyn, w szczególności wynikających z zaniechania sądu powiadomienia go o terminie i miejscu posiedzenia w przedmiocie warunkowego umorzenia postępowania karnego, stanowi rażące uchybienie, naruszające przepisy postępowania dotyczące prawa do obrony (art. 102 § 1 w zw. z art. 9 k.p.k. z 1969 r.), mogące

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Niedopuszczalna jest droga sądowa dla dochodzenia zwrotu od gminy wpłaty dokonanej na rzecz budżetu miasta przez osobę ubiegającą się o zezwolenie na sprzedaż alkoholu.