Rada Rodziców powołana na podstawie art. 53 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329/ nie jest organizacją społeczną w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uprawnioną do występowania do tego sądu w interesie rodziców uczniów.

Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji strony pozwanej od wyroku oddalającego apelację nie może być wyższa od wartości przedmiotu zaskarżenia w apelacji.

Oświadczenie pełnomocnika strony o prawdopodobnej omyłce listonosza w doręczeniu przesyłki sądowej, zawierającej wezwanie do uzupełnienia braków formalnych kasacji pod rygorem jej odrzucenia, nie wystarcza do ustalenia, że nie została ona zastępczo doręczona adresatowi (art. 139 § 1 KPC).

Mianowani pracownicy służby cywilnej, zatrudnieni w trybie ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, dochodzą roszczeń z tytułu wypowiedzenia im stosunku pracy przed sądem pracy, a nie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Przepis art. 51 k.k.w. nie ma zastosowania do nie wykonanej kary grzywny, orzeczonej prawomocnie przed dniem wejścia w życie kodeksu karnego z 1997 r.

Krajowa Rada Sądownictwa nie ma kompetencji do podejmowania indywidualnych rozstrzygnięć /decyzji administracyjnych/ w sprawach dotyczących niezawisłości sędziowskiej.

Przepisy art. 44 ustawy o zawodzie lekarza i art. 24 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej mają charakter przepisów szczególnych i nadal obowiązują, gdyż art. 3 § 1 Przepisów wprowadzających Kodeks karny statuujący, że „z dniem wejścia w życie kodeksu karnego tracą moc przepisy dotyczące przedmiotów w tym kodeksie unormowanych, chyba że przepisy tej ustawy stanowią inaczej”, nie może odnosić się

1. Postępowanie karne mające za przedmiot kwestię obniżenia kary na podstawie art. 4 § 2 k.k. powinno toczyć się na podstawie przepisów kodeksu postępowania karnego. 2. Przez ustawowe zagrożenie karą rozumieć należy zagrożenie przewidziane w sankcji przepisu określającego dany typ przestępstwa. Jest ono zatem związane z danym typem przestępstwa, który figuruje w katalogu przestępstw (część szczególna

1. Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ gmina oraz związek gmin nie mają obowiązku uiszczania opłat sądowych, chyba że sprawa dotyczy prowadzonej przez nie działalności gospodarczej. 2. Zakład Komunikacji Miejskiej jest od strony strukturalnej gminną jednostką organizacyjną, od strony zaś funkcjonalnej podmiotem

Spory między właścicielami poszczególnych lokali oraz między nimi i zarządem, dotyczące przedmiotu współwłasności, są rozstrzygane w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym.

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 sierpnia 2000 r. sprawy ze skargi Grzegorza K. pełnomocnika Komitetu Wyborczego kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Jerzego Izdebskiego na uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 16 sierpnia 2000 r. o odmowie rejestracji Komitetu Wyborczego postanowił: odrzucić skargę.

Zgodnie z art. 355 par. 1 Kpc, mającym odpowiednie zastosowanie do postępowania przed Sądem administracyjnym /na podstawie art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne

Realizacja nakazu rozbiórki, może spowodować trudne do odwrócenia skutki.

Błędne wezwanie adwokata (radcy prawnego) do uiszczenia opłaty sądowej - wbrew unormowaniu przyjętemu w art. 17 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - nie usuwa działania tego przepisu i nie niweczy przyjętego w nim skutku prawnego w postaci zwrotu pisma procesowego lub odrzucenia środka zaskarżenia.

Podpis mocodawcy na pełnomocnictwie procesowym, nie musi być czytelny.

Błędne wezwanie adwokata (radcy prawnego) do uiszczenia opłaty sądowej - wbrew unormowaniu przyjętemu w art. 17 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych - nie usuwa działania tego przepisu i nie niweczy przyjętego w nim skutku prawnego w postaci zwrotu pisma procesowego lub odrzucenia środka zaskarżenia.

Podpis mocodawcy na pełnomocnictwie procesowym, nie musi być czytelny.