W postępowaniu upadłościowym nie jest dopuszczalna skarga o wznowienie postępowania.
Wykładni postanowień art. 13 Konwencji z dnia 25 października 1980 r. dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (Dz. U. 1995 r. Nr 108 poz. 528 i 529) co do okoliczności uzasadniających odstąpienie od obowiązku wydania dziecka bezprawnie uprowadzonego lub zatrzymanego należy dokonywać uwzględniając generalną dyrektywę dobra dziecka w ujęciu Konwencji z dnia 20 listopada 1989 r
Po zmianie ustawą z dnia 2 lutego 1996 r - o zmianie ustawy - kodeks pracy oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 24 poz. 110/ dodatkowe dni wolne od pracy, w tym soboty, nie są - w rozumieniu art. 57 par. 4 Kpa w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - dniami uznanymi ustawowo za wolne od pracy.
Przedmiotem skargi na bezczynność organu w danej sprawie może być tylko bezczynność trwająca w dniu złożenia skargi, a nie bezczynność powstała po wniesieniu skargi i będąca wynikiem nierozpatrzenia w terminie nowego wniosku strony, wniesionego po złożeniu pierwotnej skargi.
Zmieniony w wyniku apelacji wyrok rozwodowy w części dotyczącej wysokości świadczeń alimentacyjnych na rzecz dzieci ma byt samodzielny. Kasacja od takiego wyroku nie jest dopuszczalna.
Osoba, która uzyskała posiadanie nieruchomości na podstawie, sporządzonej w formie aktu notarialnego, umowy zobowiązującej do przeniesienia jej własności, może być - w zakresie zasiedzenia tej nieruchomości (art. 172 § 1 k.c.) - uznana za samoistnego posiadacza w dobrej wierze.
Umowa zapewniająca służebność dożywotniego zamieszkiwania nie jest umową zawartą na czas oznaczony.
Przy oznaczaniu wartości przedmiotu zaskarżenia nie sumuje się należności dochodzonych pozwem głównym i wzajemnym.
Ryzyko ujemnych skutków niestarannego zachowania się profesjonalnego pełnomocnika procesowego ponosi mocodawca (strona).
Dopuszczalna jest droga sądowa w sprawie z powództwa gminy przeciwko Skarbowi Państwa o należne jej świadczenia z tytułu dotacji celowej w takim zakresie, w jakim wysokość tej dotacji została ustalona niezgodnie z prawem lub przyjętymi przez te strony w porozumieniu zasadami jej obliczenia.
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg na akty prawne naczelnych organów administracji państwowej.
Kasacja wniesiona przez adwokata ustanowionego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych, nie zawierająca przytoczenia podstaw kasacyjnych bądź ich uzasadnienia, nie jest 'udzieleniem pomocy prawnej' w rozumieniu § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.), za którą
Art. 207 k.c. ustanawia zasadę prawną, zgodnie z którą współwłaściciel, który dokonał nakładów na przedmiot współwłasności może dochodzić zwrotu ich wartości od pozostałych każdoczesnych współwłaścicieli - w stosunku do ich udziałów w rzeczy wspólnej.
Utrata charakteru sprawy z zakresu administracji rządowej jeszcze przed dniem wejścia w życie art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 162 poz. 1124/ wyłącza możliwość zastosowania art. 4 ust. 1 tej ustawy.
Sąd nie jest obowiązany badać z urzędu, czy zażalenie, które zostało złożone w biurze podawczym z ewidentnym przekroczeniem terminu określonego w art. 394 § 2 KPC, mogło być przed upływem tego terminu nadane w urzędzie pocztowym.
Wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu dla sporządzenia kasacji nie jest równoznaczny ze skargą kasacyjną.
Niedołączenie do kasacji pełnomocnictwa adwokata, który sporządził skargę, jest brakiem formalnym i może być uzupełnione w trybie art. 130 § 1 KPC w związku z art. 126 § 3 KPC.
Przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ określając właściwość rzeczową tegoż sądu ustalają katalog spraw, których sąd administracyjny nie rozpoznaje. według art. 19 pkt 3 ustawy o NSA sąd nie jest właściwy w sprawach wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej oraz wynikających
Gwałt jest szczególną formą przemocy, przy czym niektóre przypadki przemocy mogą polegać na użyciu gwałtu na osobie.
Zakwalifikowanie sprawy jako niespełniającej warunków z art. 476 KPC, przy uznaniu cywilnoprawnego charakteru roszczenia, uzasadnia przekazanie sprawy do wydziału cywilnego, a nie odrzucenie pozwu, czy przekazanie innemu organowi w trybie art. 464 § 1 KPC.