1. Zgodnie z par. 3 ust. 1 zarządzenia Ministra Komunikacji z dnia 17 grudnia 1973 r. w sprawie kierowania kandydatów na kierowców i kierowców pojazdów samochodowych na badania lekarskie i psychologiczne /M.P. nr 56 poz. 322/ jedynym dokumentem stwierdzającym stan zdrowia jest świadectwo lekarskie właściwego zakładu służby zdrowia. 2. Odstępstwo od powyższej zasady, wyrażone w par. 3 ust. 3 zarządzenia

Ustawa z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99/, używając w art. 2 pkt 2 pojęcia "ustrój Konstytucyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej", nie zawiera definicji tego pojęcia. Tekst zawierający opis faktów historycznych, jakie miały miejsce w Polsce Ludowej na przestrzeni 36 lat jej istnienia, których prawdziwość nie jest kwestionowana przez organy I i II instancji

1. Ustalenie kandydata na nabywcę gruntów Państwowego Funduszu Ziemi właściciela gospodarstwa o powierzchni przekraczającej 15 ha /lub 20 ha dla gospodarstw hodowlanych/ wraz z obszarem odpowiadającym jego udziałowi we współwłasności bez zezwolenia właściwego organu administracji na powiększenie obszaru gospodarstwa rolnego /art. 161 par. 1 Kc/ - stanowi naruszenie prawa materialnego i skutkuje uchylenie

1. Z treści art. 23 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99/ wynika, iż traci moc dekret z dnia 5 lipca 1946 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk z wyjątkiem przepisów dotyczących spraw udzielania zezwoleń na wydawanie czasopism, jak również rejestracji i kontroli zakładów poligraficznych, zakładów wytwarzających pieczątki

Zgodnie z art. 11 Kpc, ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym, a w związku z art. 211 Kpa - również Naczelny Sąd Administracyjny. Skoro nie mogą być kwestionowane ustalenia takiego wyroku co do faktu trudnienia się nielegalnym handlem wódką przez stronę postępowania podatkowego, należy uznać, że działalność

1. Organ administracji, który wydał decyzję o rozwiązaniu umowy i zarządził odebranie terenu państwowego oddanego uprzednio osobie fizycznej w użytkowanie wieczyste na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /t.j. Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./, nie jest właściwy do ustalania wysokości wynagrodzenia za budynki i inne urządzenia wzniesione na

1. Teza, że ubiegający się o nabycie gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi był w dniu orzekania przez organ administracji nadal dzierżawcą tych gruntów z mocy art. 674 w zw. z art. 694 Kc, pomimo wygaśnięcia terminu oznaczonego w umowie, i w związku z tym korzysta z pierwszeństwa przewidzianego w par. 12 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu

1. Rzemieślnikowi zatrudnionemu jednocześnie w jednostce gospodarki uspołecznionej, któremu cofnięto uprawnienia zgodnie z art. 3 ust. 7 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/, organ administracji cofający uprawnienie wyznacza termin zaprzestania wykonywania rzemiosła stosownie do art. 17 ust. 3 ustawy. 2. Za niewykonanie w terminie wskazanym

Warunkiem uzasadniającym cofnięcie przez organ administracji rzemieślnikowi zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej jest, aby skargi na rzetelność wykonywania produkcji lub świadczenie usług były uzasadnione. Jest zatem obowiązkiem organu ustalenie w postępowaniu dowodowym zasadności skarg, przyczyn i okoliczności ich powstania, z uwzględnieniem całokształtu działalności rzemieślnika /art

1. Organ administracji państwowej nie może nakazać rozebrania ogrodzenia nieruchomości z powołaniem się na naruszenie przepisów prawa budowlanego o pozwoleniu na budowę, jeżeli ogrodzenie to nie odpowiada warunkom określonym w par. 44 ust. 1 pkt 3 lit. "c" rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego /Dz.U. nr

1. Decyzja odmawiająca przyznania uprawnienia do prowadzenia działalności gospodarczej osobie spełniającej warunki określone przez art. 6 ust. 1 może być wydana tylko wówczas, gdy zachodzą okoliczności wskazane taksatywnie w art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158

1. Ogólne sformułowanie treści art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 10 poz. 56/ oraz wydanych na tej podstawie przepisów wykonawczych stwarza możliwości zwolnienia od należności celnych bez względu na podstawę prawną ich wymierzenia, a więc również wówczas, gdy jest to związane z przekształceniem się odprawy celnej warunkowej w odprawę ostateczną. 2. Prowadząc postępowanie

1. Organ administracji państwowej, wydając decyzję o cofnięciu kierowcy prawa jazdy na podstawie przepisu art. 20 ust. 3 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych /Dz.U. nr 53 poz. 295 ze zm./, nie może przyjmować w postępowaniu administracyjnym dowodu z wyroku sądu lub orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń uznających kierowcę winnym

Organy administracji państwowej nie są właściwe do orzekania o wstąpieniu strony w stosunek najmu w trybie art. 691 Kc. Jeżeli jednak w toku postępowania o przydział lokalu mieszkalnego dla osoby obcej w stosunku do dotychczasowego najemcy organ zawrze w uzasadnieniu swej decyzji stwierdzenie, że strona nie wstąpiła w stosunek najmu w tym trybie, stwierdzenie takie nie jest wadą decyzji mającą wpływ

1. Jeżeli osoby ubiegające się o nabycie gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi odpowiadają tej samej kolejności pierwszeństwa lub nie spełniają warunków określających kolejność pierwszeństwa ustalonego w par. 12 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, przy ustalaniu kandydata na nabywcę

Przepisy ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./, jak również przepisy rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Komunalnej z dnia 8 lutego 1963 r. w sprawie ochrony dróg publicznych i technicznych urządzeń drogowych /Dz.U. nr 8 poz. 48/ nie dają organowi administracji podstaw do ograniczenia uprawnień właściciela nieruchomości do postawienia na tej