Czynny podatnik VAT chce okresowo zawiesić swoją działalność gospodarczą. Czy w takiej sytuacji powinien zrobić spis z natury na dzień zawieszenia firmy?

Naczelny Sąd Administracyjny, uwzględniając zasadę dyspozycyjności oraz brak przesłanek stwierdzenia nieważności decyzji, oddala skargę kasacyjną, uznając, że Wojewódzki Sąd Administracyjny słusznie uchylił decyzje organów administracyjnych z powodu niepewności co do miejsca zamieszkania skarżącego.

NSA potwierdził obowiązek organów celnych do jednoznacznego wykazania uzasadnionych wątpliwości dotyczących pochodzenia towaru przed odmową preferencji celnych; zaniechano wskazania takich wątpliwości, co wyklucza odmowę preferencji.

Brak możliwości wszczęcia postępowania sprzeciwowego wobec decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na znak towarowy złożonego po nowelizacji Prawa własności przemysłowej z 2016 roku, jeśli postępowanie nie zostało wszczęte przed nowelizacją.

Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną Z. Sp. z o.o. i potwierdza zasadność decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi o zwrocie nienależnie pobranych środków z tytułu refundacji wywozowej; terminy przedawnienia zostały właściwie zachowane.

W razie wystąpienia znacznego podobieństwa między znakami towarowymi, nawet zawarta między stronami umowa o współistnieniu nie eliminuje ryzyka wprowadzenia odbiorców w błąd, które ocenia się na podstawie przepisów prawa publicznego. Skarga kasacyjna oddalona z uwagi na zgodność działania Urzędu Patentowego z obowiązującymi regulacjami pwp.

Brak wskazania uzasadnionych wątpliwości przez organy celne uniemożliwia pozbawienie importera preferencji celnej; decyzje kwestionujące pochodzenie towarów muszą precyzyjnie uzasadniać powody weryfikacyjne zgodnie z Dodatkiem I do Konwencji.

Oddalenie skargi kasacyjnej ze względu na brak wykazania uzasadnionych wątpliwości przez organ celny wobec pochodzenia towaru, co uniemożliwiło wszczęcie skutecznej weryfikacji pochodzenia; uznanie wyroku WSA za zgodne z prawem.

Płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego przysługują wyłącznie rolnikowi będącemu faktycznym użytkownikiem gruntów; umowy dzierżawy o pozornym charakterze nie stanowią podstawy do ich przyznania. Skarga kasacyjna oddalona z uwagi na brak merytorycznych i proceduralnych podstaw.

Warunki wymagane do uzyskania korzyści z sektorowego prawodawstwa rolnego zostały sztucznie stworzone przez powiązane podmioty, co skutkowało uznaniem ich działalności za niezgodne z celami uzyskania płatności i zasadnymi rozstrzygnięciami odmowami w przyznaniu tych środków.