Przychody z działalności gospodarczej w zakresie zarządzania operacyjnego i finansowego, kwalifikowane do PKWiU 70.22.20.0, mogą być opodatkowane ryczałtem 8,5%, jeśli nie są usługami doradztwa zarządzania instruowanymi działem 70 PKWiU, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Działalność gospodarcza Scrum Mastera klasyfikowana pod PKWiU 74.90.20.0 i 85.59.19.0, polegająca na moderacji, coachingu zespołów oraz edukacji w zakresie metodyki Scrum, podlega opodatkowaniu zryczałtowanemu według stawki 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a i lit. c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Minister Finansów uznał, że przedsiębiorcy nie mogą zaliczać do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na zwrot kosztów używania prywatnych samochodów elektrycznych pracowników. Zwracane pracownikom z tego tytułu koszty kilometrówek nie korzystają też ze zwolnienia z PIT, a więc są przychodem pracowników opodatkowanym PIT. Zapowiedziano pilną nowelizację przepisów w tym zakresie.

Po przekroczeniu pewnego progu obrotów przekształcenie w spółkę może stać się korzystnym narzędziem optymalizacji i ochrony przedsiębiorcy. Nasz ekspert wskazuje na dwa takie progi. Obejrzyj krótką wideoporadę.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.

Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.

Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.