W przypadku zobowiązania organu administracji do wydania decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami na mocy art. 103 ust. 1 pkt 4 ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 182 § 2 k.k.w., decyzja ta ma charakter związany i nie podlega uznaniu administracyjnemu. Stosowanie wyroków Trybunału Konstytucyjnego dotyczących niemożności zróżnicowania wynagrodzenia pełnomocnika sądowego w zależności

Kontrola wyroku sądu polubownego przez sąd powszechny w postępowaniu ze skargi o uchylenie tego wyroku ogranicza się do oceny zgodności z klauzulą porządku publicznego i podstawowymi zasadami postępowania przed sądem polubownym, bez wkraczania w zakres merytorycznej oceny zastosowania prawa materialnego.

Świadczenia polegające na możliwości zakupu przez zleceniobiorców miejsc noclegowych częściowo finansowanych przez spółkę a podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Zastosowanie przepisu art. 12 ust. 2 pkt 1 u.k.p. w sposób prowadzący do automatycznej odmowy zwrotu prawa jazdy ponad orzeczoną sankcję karną narusza zasadę ne bis in idem oraz konstytucyjne prawo do sądu.

1. W myśl art. 75 ust. 1 pkt 5 ustawy o kierujących pojazdami badaniu lekarskiemu przeprowadzanemu w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami podlega osoba posiadająca prawo jazdy, jeżeli istnieją uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu jej zdrowia. 2. Jedyną przesłanką do zastosowania przez organ art. 103 ust.1 pkt 1 lit. a ustawy o kierujących pojazdami

W postępowaniu kasacyjnym przed Naczelnym Sądem Administracyjnym zasada związania sądu granicami skargi kasacyjnej wymaga od skarżącego precyzyjnego wskazania zarzutów i podstaw kasacyjnych, czyli konkretnych przepisów prawa materialnego bądź proceduralnego, które miały zostać naruszone przez Sąd pierwszej instancji, oraz obowiązuje skarżącego obowiązek wykazania, że naruszenie to mogło mieć istotny