Dla stwierdzenia nienależności świadczenia z ubezpieczeń społecznych kluczowe jest zbadanie stanu świadomości pobierającego w momencie wypłaty świadczenia, a nie w okresie późniejszym.

Zarządzający transportem w przedsiębiorstwie ponosi odpowiedzialność za zapewnienie, że pojazdy używane do przewozu mają aktualne badania techniczne; przerzucenie tej odpowiedzialności na nieuprawnione osoby nie zwalnia go z tej odpowiedzialności.

Decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami, wydana na podstawie informacji o wielokrotnych naruszeniach przepisów ruchu drogowego i uzyskaniu 25 punktów karnych, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, jeśli organy administracji publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, sumiennie ustalając stan faktyczny oraz uwzględniając obowiązujące normy prawa materialnego.

Osoba, która kontynuuje działalność gospodarczą po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, traci prawo do zasiłku chorobowego tylko za okres, w którym faktycznie ta działalność była kontynuowana, a nie za cały okres następujący po ustaniu ubezpieczenia.

Art. 19 ust. 1 oraz art. 5 ustawy nowelizującej z 2003 r. nie przewidują automatycznego przedłużenia ważności zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnych stref ekonomicznych wydanych przed dniem 1 stycznia 2001 r.; okres obowiązywania takich zezwoleń może być zmieniany na wniosek przedsiębiorcy na podstawie ogólnych przepisów u.s.s.e.

Organ administracyjny nie jest zobowiązany do powoływania biegłego, jeżeli posiada wystarczającą wiedzę specjalistyczną do oceny stanu faktycznego, a skarga kasacyjna musi precyzyjnie wskazywać naruszone przepisy prawa wraz z ich uzasadnieniem oraz wpływem na wynik sprawy.

Brak poziomu wynalazczego wynalazku stanowi wystarczającą przesłankę do unieważnienia patentu, jednak ocena ta musi być dokonana na podstawie szczegółowego i wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego oraz uwzględnienia stanu techniki znanego przed datą zgłoszenia wynalazku.

Ogłoszenie upadłości dłużnika nie powoduje utraty przez wierzyciela legitymacji do wytoczenia powództwa o uznanie czynności prawnej dłużnika za bezskuteczną. Przedmiot czynności fraudacyjnej nie wchodzi do masy upadłości przed ewentualnym uznaniem tej czynności za bezskuteczną wobec masy.