Cofnięcie uprawnień do kierowania pojazdami na podstawie art. 140 ust. 1 pkt 3a lit. a p.r.d. jest obowiązkowe w razie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu komunikacji w okresie 2 lat od wydania po raz pierwszy prawa jazdy, i obejmuje wszystkie kategorie prawa jazdy, nawet te uzyskane po dniu zaistnienia przestępstwa.

Zgodnie z § 5 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego, organ prowadzący ewidencję nie może sporządzić wniosku o kontrolne sprawdzenie kwalifikacji kierowcy lub skierowania na badania psychologiczne na podstawie wpisów, które powinny być usunięte z ewidencji z uwagi na zatarcie ukarania.

Dla zakwalifikowania pracy jako wykonywanej w szczególnym charakterze na podstawie ustawy o emeryturach pomostowych, należy ocenić rzeczywisty charakter i odpowiedzialność wykonywanych czynności, a nie tylko tytuł stanowiska.

Art. 15c ust. 3 oraz art. 22a ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej są sprzeczne z Konstytucją RP, ponieważ obniżają wysokość świadczeń funkcjonariuszy pełniących służbę po 1990 r., co narusza zasady równości, ochrony praw majątkowych oraz zabezpieczenia społecznego, przez co sądy powszechne są zobowiązane do niezastosowania tych przepisów.

Decyzja o zatrzymaniu prawa jazdy w przypadku przekroczenia ustawowej liczby punktów karnych jest decyzją związaną, i organ administracyjny nie ma możliwości oceny zasadności poszczególnych mandatów wpisanych do ewidencji.

Zatarcie skazania nie zmienia obowiązku poddania się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji dla osoby pozbawionej prawa jazdy na okres przekraczający rok w celu jego zwrotu, zgodnie z art. 49 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami oraz art. 114 ust. 1 pkt 2 lit. b Prawa o ruchu drogowym.

Brak wpisania punktów tymczasowych do ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego nie uniemożliwia wprowadzenia wpisu ostatecznego po prawomocnym stwierdzeniu naruszenia przepisów.