Zadośćuczynienie za naruszenie dóbr osobistych spowodowane przez organ państwowy nie może być tak niskie, że nie pokrywa nawet kosztów sądowych i administracyjnych poniesionych przez poszkodowanego.
Ustawodawca wprowadził od 1 marca szczególną procedurę rezygnacji z funkcji członka zarządu przez jedynego członka zarządu, ostatniego członka zarządu oraz wszystkich członków zarządu równocześnie w spółce z o.o. i akcyjnej.
Sprawy z zakresu praw autorskich i własności przemysłowej będą rozpoznawać wyspecjalizowane sądy. Zapowiedź projektu nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego właśnie została opublikowana w wykazie prac legislacyjnych rządu. Zmiany mają zostać uchwalone jeszcze w tej kadencji Sejmu.
Dlaczego świetny cukiernik lub jubiler miałby nie założyć spółki kapitałowej? Zdaniem resortu przedsiębiorczości trzeba im to umożliwić, wspierając tym samym polskie rzemiosło.
Możliwość usunięcia niezgodności stanu ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym w drodze powództwa przewidzianego w art. 10 u.k.w.h. nie wyłącza obowiązku sądu zapobiegania dokonywaniu wpisów niezgodnych z rzeczywistym stanem prawnym, zwłaszcza gdy sąd ma wiedzę co do przeszkód wykluczających wnioskowany wpis.
Łączne odczytanie przepisów art. 9a ust. 8 p.e. i art. 56 ust. 2a pkt 3 p.e. prowadzi jednak do wniosku, że po 31 marca danego roku wygasał obowiązek określony w art. 9a ust. 8 p.e. (złożenia świadectwa pochodzenia lub uiszczenia opłaty zastępczej), a w to miejsce powstawał jedynie obowiązek uiszczenia kary pieniężnej na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 1a p.e., której wysokość wymierzona zgodnie z art
1. Żądaniem wyznaczającym granice orzekania (art. 321 § 1 k.p.c.) jest żądanie zasądzenia zadośćuczynienia w określonej wysokości, a nie żądanie zasądzenia zadośćuczynienia w określonej wysokości za rozstrój zdrowia wywołany mobbingiem. 2. Działania pracodawcy w ramach przewidzianych normami prawa pracy uprawnień do zarządzania pracownikiem nie wyłącza bezprawności zachowania pracodawcy naruszającego
Istotne zagadnienie prawne (art. 3989 § 1 pkt 1 k.p.c.) obliguje wnoszącego skargę kasacyjną do wskazania normy prawnej, której za pomocą wykładni prawa zamierza nadać prokonstytucyjne brzmienie w rozumieniu art. 2. Konstytucji RP.
Typową cechą satyry jest dążenie do ośmieszenia tego, co jej autorowi wydaje się szkodliwe, bezwartościowe lub błędne, stąd zwykło się mówić, że przedstawia ona rzeczywistość "w krzywym zwierciadle". Wypowiadanie w formie satyrycznej jest prawem dozwolone i mieści się, co do zasady, w granicach konstytucyjnej wolności słowa. To wszystko jednak nie oznacza, że satyra jest całkowicie poza "kontrolą",