1. W sprawie, której przedmiotem jest odwołanie od decyzji organu rentowego stwierdzającej podleganie (lub niepodleganie) danej osoby ubezpieczeniom społecznym z tytułu zatrudnienia u płatnika składek, w razie śmierci ubezpieczonego w tracie postępowania drugoinstancyjnego postępowanie w przedmiocie praw i obowiązków płatnika składek toczy się dalej z udziałem stron posiadających zdolność sądową i
Przewidziany w art. 156 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami nie ma zastosowania do operatów szacunkowych sporządzanych w postępowaniu egzekucyjnym obejmującym egzekucję z nieruchomości. W związku z tym organ egzekucyjny nie musi z urzędu dokonywać aktualizacji oszacowania nieruchomości, mimo upływu rocznego terminu przewidzianego w art. 156 ust. 3 ww. ustawy.
Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest samo nawet oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona
1. Co do zasady nie ma podstaw do obniżenia zadośćuczynienia należnego poszkodowanemu (art. 445 § 1 k.c.) o otrzymane z ubezpieczenia społecznego jednorazowe odszkodowanie, jeżeli zostało ono zużyte na pokrycie kosztów wynikłych z uszkodzenia ciała, co spowodowało zmniejszenie odszkodowania (art. 444 § 1 k.c.), ponieważ taka przede wszystkim jest funkcja jednorazowego odszkodowania. Otrzymane przez
Rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej przez kobietę w zaawansowanej ciąży nie wyklucza zorganizowania, ciągłości i zarobkowego charakteru tej działalności, jeżeli była ona faktycznie podjęta i wykonywana. Podjęcie przez kobietę w ciąży działalności gospodarczej, nawet gdy głównym motywem jej decyzji jest uzyskanie świadczeń z ubezpieczeń społecznych, nie jest sprzeczne z prawem. W przypadku
Przekazanie stronie postępowania nieczytelnego w części stwierdzonych naruszeń protokołu kontroli i jednoczesne niewskazanie jakiego naruszenia jakich obowiązków czy warunków przewozu drogowego, o których mowa w art. 92a ust. 6 w związku z ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 ze zm.), dopuścił się przedsiębiorca transportowy, pozbawia go możliwości