Zniesienie wspólności praw do nieruchomości ma na celu wyjście z mogącego rodzić spory stanu wspólności z zapewnieniem każdemu z współuprawnionych możliwie korzystnych dla niego warunków rozwiązania węzła wspólności. Dlatego pierwszeństwo przyznaje się sposobowi zgodnie wybranemu przez współuprawnionych (art. 622 k.p.c.), a w razie braku zgody między nimi pierwszeństwo ma podział rzeczy wspólnej (art
Wierzyciele uzyskają zabezpieczenia ich wierzytelności na rachunku bankowym dłużnika – na tych samych warunkach, niezależnie od państwa, w którym rachunek jest prowadzony - wynika z projektu nowelizacji m.in. Kodeksu postępowania cywilnego, który przyjął rząd.
Projekt, który ma usprawnić postępowania administracyjne, a także uczynić urzędy bardziej przyjaznymi dla stron, np. poprzez wprowadzenie mediacji administracyjnej, został zaakceptowany przez Komitet Stały RM.
8 września 2016 r. weszły w życie istotne zmiany w Kodeksie postępowania cywilnego (dalej: k.p.c.) dotyczące postępowania egzekucyjnego. Dzięki zmianom możliwe będzie przyspieszenie postępowań egzekucyjnych, co jest z pewnością korzystne dla wierzycieli. Jednocześnie wprowadzone zmiany nie ograniczają możliwości obrony swoich praw przez dłużnika. Do najważniejszych nowości należy zaliczyć: przekazywanie
Zgodnie z wytycznymi ZUS każda zawarta umowa zlecenia powinna być obecnie traktowana jako odrębny tytuł ubezpieczenia. Oznacza to, że płatnik, który zatrudnia zleceniobiorcę wykonującego równolegle 2 (lub więcej) umowy zlecenia, ma obowiązek zgłosić go do ubezpieczeń z tytułu każdej umowy odrębnie. Skutkuje to koniecznością składania licznych zgłoszeń i wyrejestrowań - stosownie do liczby umów zawartych
Pracodawca, decydując się na proces z pracownikiem, powinien skalkulować, jakie wydatki poniesie, gdy nie uda mu się wygrać sprawy, i w tym kontekście rozważyć ugodowe zakończenie sporu. W przypadku przegranej sprawy sądowej pracodawca zostaje bowiem obciążony jej kosztami. Jeżeli spór rozpoczął swój bieg przed 27 października 2016 r. i pracownik korzysta z pełnomocnika z wyboru, zasadniczo stawki
Zatrudniamy 30 pracowników, dlatego sami naliczamy i wypłacamy zasiłki. We wrześniu 2016 r. otrzymaliśmy wezwanie do dokonywania potrąceń alimentacyjnych z wynagrodzenia pracownika na łączną kwotę 7580 zł. Pracownik, którego tytuł dotyczy, ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego od 11 września 2016 r. do 10 maja 2017 r. Wcześniej przez 182 dni przebywał na zasiłku chorobowym. Podstawa zasiłku chorobowego
Trzeba podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do samodzielnego konkretyzowania zarzutów lub formułowania hipotez co do przepisu, który mógłby ewentualnie zostać naruszony przez wojewódzki sąd administracyjny. Warunek przytoczenia podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienia nie jest spełniony, gdy skarga kasacyjna zawiera wywody zmuszające sąd kasacyjny do domyślania się, który przepis
Związanie podstawami skargi kasacyjnej polega na tym, że wskazanie przez stronę skarżącą naruszenia konkretnego przepisu prawa oraz sposób tego naruszenia określa zakres kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sąd ten uprawniony jest jedynie do zbadania, czy są usprawiedliwione podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty polegające na naruszeniu przez wojewódzki sąd administracyjny konkretnych przepisów
Zauważyć należy, że zarzuty skargi kasacyjnej, aby były skuteczne, muszą odnosić się do tych przepisów prawa, które legły u podstaw rozstrzygnięcia zawartego w skarżonym wyroku sądu I instancji, bowiem skarga kasacyjna jest skierowana przeciwko wyrokowi sądowemu, a jedynie pośrednio przeciwko rozstrzygnięciom administracyjnym, które podlegały kontroli sądowej.
Zauważyć należy, że zarzuty skargi kasacyjnej, aby były skuteczne, muszą odnosić się do tych przepisów prawa, które legły u podstaw rozstrzygnięcia zawartego w skarżonym wyroku sądu I instancji, bowiem skarga kasacyjna jest skierowana przeciwko wyrokowi sądowemu, a jedynie pośrednio przeciwko rozstrzygnięciom administracyjnym, które podlegały kontroli sądowej.
Sąd może w wyjątkowych wypadkach na podstawie art. 5 k.c. nie uwzględnić upływu terminu 6 tygodni przewidzianego w art. 25 ust. 1a ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali.