Umorzenie należności publicznoprawnych nie jest autonomicznym celem restrukturyzacji, lecz jedynie środkiem do osiągnięcia normatywnie założonego, głównego jej celu, a mianowicie przywrócenia działającemu na rynku przedsiębiorcy zdolności do konkurowania rynku.

Sprzeczność uchwały wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z umową spółki nie jest samodzielną przesłanką uzasadniającą uwzględnienie powództwa o uchylenie tej uchwały (art. 249 § 1 k.s.h.).

Przepis o nienależnym świadczeniu (art. 410 k.c.) nie ma zastosowania do żądania zwrotu nienależnie pobranej składki na ubezpieczenie emerytalne. Należy jednak uściślić, że stanowisko to odnosi się do relacji pomiędzy osobą ubezpieczoną a organem rentowym.

Przewidziane w art. 386 § 4 w zw. z § 2 k.p.c. przesłanki uchylenia wyroku Sądu pierwszej instancji i przekazanie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania, wyznaczają granice, poza którymi rozpoznawanie sprawy w postępowaniu drugoinstancyjnym oznaczałoby naruszenie zasady dwuinstancyjności postępowania, ponieważ sprawa zostałaby w istocie osądzona w jednej instancji, tyle że byłaby to instancja

1. Z uwagi na to, że ważność umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej zależy od spełnienia formy szczególnej, a mianowicie formy pisemnej pod rygorem nieważności, przyjęcie najkorzystniejszej oferty nie powoduje zawarcia umowy definitywnej (finalnej), lecz tylko kreuje obowiązek prawny jej zawarcia, obciążający obie strony, tj. Fundusz i oferenta, którego oferta została przyjęta. 2. Jeżeli z

Jeżeli przedmiotem zastawu rejestrowego są prawa inkorporowane w akcjach, umowa zastawnicza powinna określać wartość tych praw. Biuletyn SN nr 6/2016 Posiadanie akcji z reguły jest ukierunkowane na osiągnięcie zysku m.in. poprzez udział w przysługującej dywidendzie, a to wobec decyzji o takim sposobie zaangażowania własnego kapitału (połączonego zarazem z możliwym także ryzykiem poniesienia strat),

Niezaskarżenie wyroku sądu drugiej instancji skargą kasacyjną z powodu ujawnionej na początku biegu terminu do wniesienia tej skargi choroby dotychczasowego pełnomocnika procesowego strony, nie jest wyjątkowym przypadkiem, o którym mowa w art. 424 1 § 2 k.p.c.