1. Termin określony w art. 52 § 2 k.p. powinien być liczony od momentu, w którym pracodawca uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie umowy o pracę. 2. Przy ocenie, czy oświadczenie woli o rozwiązaniu umowy o pracę zostało złożone pracownikowi, a więc czy miał on

Dostęp do informacji publicznej jest prawem każdego człowieka.

W sytuacji, w której powód powołał się jedynie na dołączony do pozwu weksel, a roszczenie wekslowe okaże się bezpodstawne, sąd powinien umożliwić powodowi zmianę podstawy żądania przez przytoczenie faktów uzasadniających cywilnoprawne roszczenie zabezpieczone wekslem. Wymaga tego pierwszeństwo stosunku podstawowego wobec stosunku wynikającego z weksla, zasada równości stron, bo skoro pozwanemu wolno

1. Na gruncie art. 4421 § 1 zd. 2 k.c. roszczenie o wynagrodzenie szkody w mieniu wyrządzonej czynem niedozwolonym może ulec przedawnieniu zanim szkoda w mieniu powstała lub się ujawniła oraz zanim poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. 2. Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 września 2003 r. K 20/02, zasady odpowiedzialności Skarbu Państwa

Niewłaściwa ocena sądu co do nieważności zawartej umowy o pracę, z powołaniem się na art. 58 § 1 k.c., nie dyskredytuje poprzedzającego tę ocenę stanowiska o wykonywaniu zatrudnienia w sposób uniemożliwiający jego zakwalifikowanie jako stosunku pracy (art. 22 § 1 k.p.).

Uchwała o zmianie statutu obowiązuje akcjonariuszy dopiero od chwili jej podjęcia, chyba że nadano jej moc wsteczną, co jest jednak niedopuszczalne jeżeli prowadzi do utraty praw wcześniej nabytych przez akcjonariuszy lub inne osoby.

Charakterystyka drogi a zwłaszcza jej nośność ściśle się wiąże z uzasadnieniem dla umieszczenia na drodze znaków drogowych wprowadzających ograniczenia tonażu poruszających się po niej pojazdów.

Wadliwa obsługa przez pracowników banku rachunku powierniczego łączącego bank z deweloperem (art. 59 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, jedn. tekst: Dz. U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.) może stanowić czyn niedozwolony, uzasadniający odpowiedzialność banku wobec kontrahentów dewelopera na podstawie art. 430 k.p.c. Nie wyklucza się sytuacji, w których niewykonanie lub nienależyte wykonanie