W przyszłym roku urzędy skarbowe, samorządy oraz ZUS będą powiadamiały biura informacji gospodarczej o zobowiązaniach prawno-podatkowych osób fizycznych i firm. Takie rozwiązanie Ministerstwo Gospodarki zapisało w projekcie założeń do nowelizacji ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczej.

Od 18 stycznia będą obowiązywały kary dla osób fizycznych czy zarządzających przedsiębiorstwem za udział w porozumieniu ograniczającym konkurencję. Przedsiębiorcy, którzy przed tym terminem dobrowolnie ujawnią swój udział w zmowie cenowej czy innym porozumieniu, mogą liczyć na niższe kary.

Rada Ministrów zatwierdziła założenia do projektu ustawy o wspieraniu polubownych metod rozwiązywania sporów. Celem projektu jest upowszechnienie wykorzystywania mediacji i arbitrażu w sprawach cywilnych, zwłaszcza pomiędzy przedsiębiorcami.

Umowa poręczenia za długi zakładu opieki zdrowotnej może być uznana za czynność prawną mającą na celu zmianę wierzyciela w rozumieniu art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (jedn. tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 217 ze zm.). Do jej skuteczności niezbędna jest zgoda organu założycielskiego zadłużonego zakładu.

1. Bieg terminu określonego w art. 401 § 1 zdanie trzecie k.s.h. powinien zakończyć się jeden dzień przed wyznaczonym terminem WZA, a - rozpoczynać się w dniu zgłoszenia żądana uzupełnienia porządku obrad WZA. Chodzi tu bowiem o zgłoszenie takiego żądania" nie później niż dwadzieścia jeden dni przed terminem zgromadzenia, a więc właśnie przynajmniej tyle dni powinno składać się na okres poprzedzający

"Stan majątkowy" zobowiązanego powinien być, oczywiście, oceniany w chwili wykonania uprawnienia kształtującego. Dla skuteczności odstąpienia od umowy na podstawie art. 552 k.c. nie ma zatem znaczenia pozytywna zmiana stanu majątkowego zobowiązanego już po złożeniu oświadczenia, w szczególności nie może on tworzyć podstawy domniemania faktycznego, zgodnie z którym w chwili złożenia oświadczenia o odstąpieniu

Jeśli na gruncie odpowiedzialności cywilnej bezprawność oznacza generalnie naruszenie normy właściwego zachowania się, wynikającego z ustawy lub z umowy międzynarodowej, to w odniesieniu do odpowiedzialności za wydanie orzeczenia sądowego musi być skorygowana specyfiką władzy sądowniczej oraz jej ustrojem.