1. Realizacja wymagania koncentracji dowodów nie może iść tak daleko, aby nakładać na strony obowiązek przewidzenia wszystkich możliwych wariantów przebiegu sprawy i to pod rygorem prekluzji dowodowej [art. 47912 § 1 k.p.c.] 2. Obowiązek udowodnienia roszczenia zgłoszonego do potrącenia obciąża zgłaszającego na ogólnych zasadach (art. 6 k.c.), zatem samo zgłoszenie w formie zarzutu procesowego nie

Mimo, że wiążący charakter ma jedynie wyrok skazujący, a charakteru takiego nie mają zawarte w uzasadnieniu ustalenia sądu karnego stanowiące jego podstawę, to nie oznacza jednak, że one nie istnieją lub że są pozbawione jakiegokolwiek znaczenia.

Jeżeli opracowany w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 251 ust. 2 u.k.w.h., system informatyczny zawiera braki lub błędy, prowadzące w określonych sytuacjach do wpisów niezgodnych z prawem, obowiązkiem Sądu jest odmowa zastosowania takiego przepisu niższego rzędu, jako oczywiście sprzecznego z ustawą. Przedmiotem wpisu w księdze wieczystej ma być bowiem prawo do nieruchomości, które rzeczywiście

Nie ma podstaw do przyjęcia, iż wzrost cen nieruchomości, nawet jeżeli ma on charakter znaczny, będący jednak następstwem swobodnego kształtowania się w gospodarce wolnorynkowej sił popytu i podaży, stanowi szczególną okoliczność uzasadniającą ustalenie wysokości odszkodowania według innych cen, niż obowiązujące w dacie orzekania [art. 363 § 2 k.c.].

Warunkowe prawo dzierżawy może być ujawnione w księdze wieczystej na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 u.k.w.h

Właścicielowi gruntu, którego granice zostały przekroczone przy wznoszeniu budynku lub innego urządzenia na nieruchomości sąsiedniej, przysługują tzw. roszczenia uzupełniające przewidziane w art. 224 § 2 i art. 225 k.c. także wówczas, gdy zgodnie z art. 151 k.c. nie służy mu roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego.

Na orzeczenie o kosztach postępowania przed Sądem pierwszej instancji, wydanego w konsekwencji reformatoryjnego orzeczenia przez Sąd drugiej instancji, nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego zgodnie z art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c..

Co do zasady, niezbędny nakład pracy oraz wkład pracy adwokata sąd bierze pod uwagę przy zasądzaniu opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, a nie przy nieobciążaniu strony kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c.