Jakkolwiek art. 123 § 1 pkt 1 k.c. nie zawiera bliższego określenia przesłanek, jakim powinna odpowiadać dana czynność, aby mogła skutecznie przerwać bieg terminu przedawnienia, to jednak z istoty tej instytucji wynika, że czynność ta może przerwać bieg terminu nie „w ogóle”, lecz tylko w stosunku do konkretnej osoby, przeciwko której była skierowana.
Powołania się na błąd [art. 84 k.c.] przez kupującego akcje spółki nie wyklucza okoliczność, że przed zakupem akcji przeprowadzono na jego zlecenie badanie due diligence.
Rzeczy ruchome nie będące składnikami inwentarza żywego i martwego, a także nie wchodzące w skład przedsiębiorstw przemysłu rolnego [w tym archiwalia] pozostały poza działaniem dekretu o reformie rolnej - nie przechodziły na własność Skarbu Państwa.
Do ochrony należności podatkowych może mieć zastosowanie - w drodze analogii - skarga pauliańska.
Używanie na oznaczenie przedsiębiorstwa także nazwy zwyczajowej i ugruntowanej w świadomości lokalnej społeczności podlega ochronie na podstawie przepisów ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, jeżeli przedsiębiorca rozpoczął używanie tej nazwy zgodnie z prawem jako pierwszy.
W postępowaniu sądowym, wywołanym wniesieniem przez uczelnię publiczną odwołania na podstawie art. 5 c ust. 5 ustawy z dnia 8 sierpnia 1996 r. o zasadach wykonywania uprawnień przysługujących Skarbowi Państwa (Dz.U. Nr 106, poz. 493 ze zm.), sąd może wydać postanowienie o udzieleniu zgody na dokonanie czynności prawnej.
Pozwany powiat wykonał władczą decyzję organu egzekucyjnego stosownie do wymogów art. 896 k.p.c., wykonanie zaś takiej decyzji nie może być uznane za działanie niezgodne z prawem. Niezgodność tej czynności z umową o prowadzenie domu pomocy społecznej nie stanowi podstawy do stwierdzenia niezgodności z prawem stanowionym, a tylko o taką niezgodność z prawem chodzi w art. 417 k.c.
Rozpoznanie sprawy gospodarczej w zwykłym postępowaniu cywilnym nie powoduje nieważności postępowania ani nie jest samo przez się uchybieniem procesowym mającym wpływ na wynik sprawy, uzasadniającym podstawę kasacyjną określoną w art. 3983 § 1 pkt 2 k.p.c.
Ustanowienie w umowie na rzecz wierzyciela nadmiernego lub zbytecznego zabezpieczenia wierzytelności może być przyczyną stwierdzenia nieważności tej umowy (art. 58 § 2 k.c.; art. 3531 k.c.).