Podstawą skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia nie mogą być zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów, w tym w szczególności zarzut nieustalenia okoliczności niezbędnych do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu zgłoszony w postępowaniu kasacyjnym może być przekazany do rozpoznania właściwemu sądowi pierwszej instancji (art. 115 w związku z art. 117 k.p.c.).

Przytoczenie okoliczności uzasadniających skargę na przewlekłość postępowania (art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843) nie może sprowadzać się do zakwestionowania przez stronę ogólnego czasu trwania procesu, ale polega na wskazaniu konkretnych czynności

Dopuszczalna jest kasacja od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów odrzucające odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie w rozumieniu art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U. Nr 179, poz. 1843) oznacza wskazanie czasu trwania postępowania świadczącego o wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretnych czynności procesowych, których sąd nie podjął

Dla oceny dopuszczalności kasacji ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 k.p.c.) decydujące znaczenie ma wysokość żądania, a nie jego zasadność.

1. Niesporządzenie przez sędziego uzasadnienia w terminie określonym w Kodeksie postępowania cywilnego może powodować przewlekłość postępowania (art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, Dz.U. Nr 179, poz. 1843). 2. W sprawach cywilnych korzystanie z prawa do rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie

Obowiązkiem każdego państwa strony Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) jest zapewnienie takiej organizacji i funkcjonowania systemu organów wymiaru sprawiedliwości, które umożliwiają rzeczywiste i skuteczne korzystanie z gwarantowanego w art. 6 tej Konwencji prawa do sądu, w tym także prawa