W świetle art. 4 i art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ opisowy czy ogólnoinformacyjny charakter oznaczenia to cecha, która świadczy o braku konkretnej, a nie abstrakcyjnej zdolności odróżniającej znaku towarowego.

Oczekiwanie na wydanie rozporządzenia wykonawczego do ustawy nie może stanowić przesłanki zawieszenia postępowania administracyjnego na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./.

Wykładnia ustawy o znakach towarowych, dokonywana przez Urząd Patentowy i przez sądy powinna być zgodna z prawem wspólnotowym, w tym z Pierwszą Dyrektywą Rady z dnia 21 grudnia 1988 r. Nr 89/104/EWG mającą na celu zbliżenie ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do znaków towarowych /Dz.U. UE.L. 1989 nr 40.1/. Dyrektywa ta może być poodstawą oceny, czy w świetle ustawy z dnia 31 stycznia

Według art. 43 ust. 2a ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ abonent stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej może żądać zachowania przydzielonego numeru przy zmianie operatora świadczącego usługi, w przypadku numerów powiązanych z danym obszarem uprawnienie to ogranicza się do obszaru strefy numeracyjnej, a do udostępnienia numeracji pomiędzy operatorami