Zarzut, iż Sąd powinien umorzyć postępowanie ze względu na jego bezprzedmiotowość, w sytuacji gdy prawo do rejestracji znaku towarowego wygasło wskutek złożenia odpowiedniego wniosku przez uprawnionego z rejestracji, nie zasługuje na uwzględnienie. O bezprzedmiotowości postępowania można bowiem mówić wtedy, gdy przedmiot rozstrzygnięcia nie istnieje.
1. Czynność zmierzająca do obejścia prawa /art. 58 Kc/ nie może być jednocześnie czynnością pozorną /art. 83 Kc/. 2. Warunkiem wystarczającym do zastosowania par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "c" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ było stwierdzenia,
Przepis art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne /Dz.U. nr 73 poz. 852 ze zm./ wymienia w sposób pełny zakres danych dotyczących użytkownika, będącego osobą fizyczną, które operator jest uprawniony przetwarzać.
1. Celem apelacji jest ponowne rozpoznanie sprawy w tych samych granicach, w jakich upoważniony był do tego sąd pierwszej instancji. Granice apelacji określa oznaczenie zaskarżonego orzeczenia i zakres jego zaskarżenia. W aspekcie podmiotowym oznacza to zakaz rozpoznania apelacji dotyczącej orzeczenia w części niezaskarżonej. Granic apelacji nie określają natomiast zarzuty apelacji, a co za tym idzie
Czynności - niezależnie od formy - podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 221-256 Kpa/ odnoszące się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym objętym art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i stąd nie podlegają kognicji sądu administracyjnego
Niesłuszny jest pogląd, że opinia /art. 16 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia - Dz.U. nr 114 poz. 740 ze zm./ jest sprawą uboczną, a ostateczną decyzję co do koncesji na działalność gospodarczą w zakresie usług ochrony osób i mienia wydaje Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji. Każdy obywatel bowiem ma prawo do uzyskania rzetelnej opinii opartej na wyczerpujących dowodach
Pisemne wyjaśnienia organów celnych dotyczące klasyfikacji towarów przed 1 stycznia 1998 r. nie były wiążące. Po tym dniu przedstawiciele spółki mogli już zabezpieczyć swoje interesy i wystąpić o wiążącą informację taryfową. Ponieważ tego nie zrobili, organy celne miały prawo zweryfikować klasyfikację - wyrok NSA (sygn. akt GSK 250/04).
Spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółka akcyjna mogą być przekształcone w inne spółki handlowe.
Czy wszystkie transakcje przeprowadzone przez moją firmę z innym przedsiębiorcą muszą przejść przez konto bankowe firmy?
Czy sprawa prawomocnie zakończona orzeczeniem sądu cywilnego może być rozpatrywana ponownie?
Zaciągnęłam kilka kredytów i mam problem z ich obsługą. Posiadam między innymi kredyt hipoteczny, kredyt na zakup samochodu oraz kilka mniejszych zobowiązań. Generalnie ciągle zapominam, kiedy należy spłacić kolejną ratę tego czy innego. Czy mogłabym w jakiś sposób ułatwić sobie życie, na przykład łącząc moje zobowiązania w jeden kredyt?
Od wielu lat działam na rynku jako podmiot jednoosobowy prowadzący działalność gospodarczą. Przez ten czas znak towarowy mojej firmy stał się znany. Jakie skutki podatkowe spowoduje jego wniesienie w ramach aportu przedsiębiorstwa do spółki z o.o.?
Kontroli Państwowej Inspekcji Pracy podlegają umowy cywilnoprawne (zwłaszcza umowy zlecenia i o dzieło). Inspektor pracy może sprawdzić, czy łączący strony stosunek prawny, wbrew zawartej umowie, nie nosi cech stosunku pracy.
Leasing jest umową nazwaną uregulowaną w ustawie - Kodeks cywilny. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego przedmiotem leasingu mogą być tylko rzeczy będące środkami trwałymi. Warunki odpłatnego używania środków trwałych na podstawie umowy leasingu określają przepisy art. 7091-70918 tej ustawy.
Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej (dalej ustawa o swobodzie) reguluje zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów administracji publicznej w tym zakresie. Wprowadza szereg reguł i zasad stanowiących fundament działalności gospodarczej w Polsce. Określa się ją często mianem konstytucji przedsiębiorcy