Spółka otrzymywała świadczenie nie w postaci pieniężnej lecz w postaci prawa dysponowania nimi. Czysty zysk, a więc środki pieniężne znajdowały się bowiem przez cały rozpatrywany okres w posiadaniu i dyspozycji Spółki. Spółka także co jest niekwestionowane nie płaciła od niego żadnych odsetek. Zatem i nieodpłatny charakter tak rozumianego świadczenia nie może budzić wątpliwości. Okoliczność, że uchwały

Podwyższenie wysokości zadośćuczynienia w postępowaniu apelacyjnym nie uzasadnia zasądzenia odsetek dopiero od daty wyroku sądu drugiej instancji.

Przepis art. 654 k.c. jest źródłem uprawnienia wykonawcy do żądania od inwestora określonego zachowania się, ale tylko wówczas, gdy wykonawca spełnia świadczenie niepieniężne wynikające z umowy o roboty budowlane.

Importer, który sprowadził 220 tys. sztuk katalogów reklamowych, nie może domagać się zwolnienia ich z cła jako niewielkiej ilości towarów. Nie ma znaczenia, że prowadzi dużą działalność gospodarczą i katalogi przeznaczy na własne potrzeby reklamowe.

Przepis art. 77 ust. 1 Konstytucji może stanowić podstawę roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej przez wydanie w postępowaniu podatkowym decyzji niezgodnej z prawem, następnie uchylonej wskutek odwołania podatnika.

"Przedstawicielstwo" jest pojęciem szerszym niż "pełnomocnictwo" - to ostatnie jest rodzajem przedstawicielstwa umownego. Kodeks celny zawiera szczególną regulację w zakresie przedstawicielstwa, stanowiąc, iż w przypadku, gdy postępowanie dotyczy towaru przeznaczonego do działalności gospodarczej, przedstawicielem bezpośrednim może być wyłącznie pracownik osoby lub agencja celna - a zatem wykluczone

1. Wniesienie powództwa o sprostowanie świadectwa pracy nie może być potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu z art. 264 § 2 k.p. 2. Oddalenie powództwa wyłącznie wskutek błędnej oceny przekroczenia terminu z art. 264 § 2 k.p. i braku podstaw do jego przywrócenia jest nierozpoznaniem istoty sprawy w rozumieniu art. 378 § 2 k.p.c. (w brzmieniu przed nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 24 maja

Zgodnie z art. 160 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /Dz.U. nr 140 poz. 939 ze zm./ ustanowiony przez sąd kurator jest uprawniony wyłącznie do reprezentowania upadłego banku w postępowaniu upadłościowym. Prawo bankowe nie przewiduje, by kurator mógł upadły bank reprezentować w zakresie spraw podatkowych w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.