W postępowaniu o unieważnienie znaku towarowego, w razie istniejącego w tym przedmiocie sporu, Urząd Patentowy nie może bez przeprowadzenia dowodu, z powołaniem się na art. 77 par. 4 Kpa przyjąć, że powszechnie znany znak innego przedsiębiorcy stanowił przeszkodę dla rejestracji znaku towarowego dla oznaczania podobnych towarów i tylko na tej podstawie unieważnić wcześniej zarejestrowany znak towarowy

Z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17/ wynika, że rejestracja znaku podobnego do zarejestrowanego dla podobnych towarów /usług/ jest niedopuszczalna, jeżeli podobieństwo znaków i towarów /usług/ jest tego rodzaju, że może dojść do wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów /usług/. Podstawowe znaczenie ma różnica w postrzeganiu

Ponowny wniosek strony o całkowite zwolnienie od uiszczenia kosztów sądowych oparty na tej samej podstawie faktycznej jest niedopuszczalny.

Kwestię podobieństwa przeciwstawionych znaków towarowych przesądza Urząd Patentowy w postępowaniu administracyjnym i spornym, kierując się zasadą swobodnej oceny dowodów wyrażoną w art. 80 Kpa. Cytowany przepis stosownie do art. 37 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, ma zastosowanie na gruncie tej ustawy. Zasada swobodnej oceny dowodów nie oznacza jednakże

W drodze wyjątku od ustanowionej w art. 31 ust. 1 ustawy z 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (obecnie w art. 6262 § 3 k.p.c.) zasady, że podstawę wpisu stanowi tylko dokument, podstawą tą może być także przepis prawa, gdy stwierdza nabycie ex lege prawa podlegającego ujawnieniu w księdze wieczystej, bez ustawowego wymogu poświadczenia tego nabycia. Taką właśnie sytuację regulował przepis art