Przyjęta konstrukcja prawna wygaśnięcia długu celnego z mocy prawa oznacza, że dla powstania tego skutku zbędne jest wydanie decyzji o charakterze konstytutywnym. Możliwe jest wydanie decyzji deklaratoryjnej ale tylko wówczas gdy występują przesłanki wygaśnięcia długu celnego.

Przedmiotem opodatkowania podatkiem od środków transportowych, wymienionych w art. 8 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, nie są samochody specjalne objęte definicją art. 2 pkt 36 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ oraz sklasyfikowane w Systematycznym wykazie wyrobów pod symbolem

Termin z art. 25 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o warunkach wykonywania krajowego drogowego przewozu osób /Dz.U. nr 141 poz. 942 ze zm./ jest terminem prawa materialnego i stąd nie może być przywrócony.

Odpowiedź na skargę jest pismem procesowym, do którego- z mocy art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ - stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego. Do odpowiedzi na skargę stosuje się w konsekwencji art. 127 Kpc wymagający wypowiedzenia się przez autora pisma procesowego co do twierdzeń strony przeciwnej i dowodów

Brak w kasacji przedstawienia okoliczności uzasadniających jej rozpoznanie (art. 3933 § 1 pkt 3 KPC) stanowi uchybienie nieusuwalne w trybie przepisów o usuwaniu braków formalnych pisma procesowego i pociąga za sobą jej odrzucenie (art. 3935 KPC i art. 3937 § 2 KPC).

Skoro decyzja I instancji skierowana została, chociażby wadliwie, do osób fizycznych - byłych wspólników, to na skutek tego uzyskują oni status strony i mają one prawo do zaskarżenia tej decyzji.

Znaczny stopień ryzyka związany z transakcjami kapitałowymi, wobec braku indywidualnych okoliczności uzasadniających ich dokonywanie, jest niezależnie od wysokości kwoty tych inwestycji, wystarczającym argumentem do odmowy udzielenia zezwolenia dewizowego. Odpowiedź organu na skargę nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które zgodnie z art. 107 par. 3

Komisja Papierów Wartościowych jako centralny organ administracji rządowej w zakresie publicznego obrotu, sprawując nadzór nad przestrzeganiem reguł uczciwego obrotu podejmie takie działania, które mogą zapewnić pełny i powszechny dostęp do rzetelnych informacji na rynku papierów wartościowych. W powyższym obowiązku mieści się także wydawanie decyzji administracyjnych w sprawach indywidualnych w granicach

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 38ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm. wniosek a contrario/ kosztami uzyskania przychodów są tylko wydatki na rzecz udziałowców spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z tytułu stosunku pracy lub z nim zrównanego. Również prezes zarządu jednoosobowej spółki. z o.o. musi spełnić ten wymóg, aby umowa o

Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji o odrzuceniu odwołania od decyzji organu rentowego należy traktować jako postanowienie w przedmiocie odrzucenia pozwu w rozumieniu art. 392 KPC.

Sprawa o prawo do zasiłku chorobowego należy do spraw, w których dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 KPC).

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych, poza sprawami o przyznanie i wstrzymanie emerytury lub renty oraz o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 KPC w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o

Rozbiórka obiektu wspólnego, czy nawet jego części jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu rzeczą wspólną i z mocy art. 199 Kc do jej wykonania niezbędna jest zgoda wszystkich współwłaścicieli. Z tych samych powodów decyzja nakazująca rozbiórkę rzeczy wspólnej czy jej części, jako dotycząca wszystkich współwłaścicieli, winna tę regulację uwzględniać.

Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy.

Za oczywiście bezzasadną (art. 393 § 1 KPC) należy uznać kasację, w której skarżący przytoczył niewłaściwe przepisy mające wzruszyć zaskarżone orzeczenie lub gdy w ramach wstępnej oceny kasacji, bez głębszych rozważań, można uznać, że żadna ze wskazanych podstaw kasacyjnych jej nie usprawiedliwia.

Sąd Najwyższy dokonuje wykładni wydanego przez siebie orzeczenia (sentencji lub uzasadnienia) wówczas, gdy jego treść została sformułowana w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne rozumienie tekstu.

Postanowienie sądu drugiej instancji o odrzuceniu wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji jako niezaskarżalne, podlega na wniosek skarżącego ocenie Sądu Najwyższego w razie zaskarżenia zażaleniem postanowienia o odrzuceniu kasacji (art. 380 w związku z art. 39319 KPC).