W myśl art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ podmiotowi, który dokonał uprzednio przywozu z zagranicy towaru będącego przedmiotem powrotnego wywozu zwraca się cło przywozowe na zasadach tym przepisem określonych, ale tylko wówczas, gdy zostanie ustalona w sposób nie budzący wątpliwości tożsamość towaru. W sytuacji, gdy towary powrotnie wywożone

Rzecz pochodząca z przestępstwa nie może być towarem w rozumieniu art. 2 pkt 1 Prawa celnego i przedmiotem obrotu towarowego z zagranicą oraz podlegać odprawie celnej oznaczającej decyzję organu celnego o dopuszczeniu towaru do obrotu na polskim obszarze celnym lub dopuszczeniu do wywozu za granicę. Rzecz skradziona nie może być dopuszczona do obrotu na polskim obszarze celnym ponieważ nie może stanowić

Dla dokonania w księdze wieczystej wpisu prawa własności Skarbu Państwa nieruchomości, które z mocy art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz.U. nr 14, poz. 130) stały się majątkiem Państwa, wydanie decyzji właściwego organu administracji państwowej nie było wymagane.

Skoro podatnik nie zaewidencjonował w księdze podatkowej faktu sprzedaży towarów, organ podatkowy zasadnie uznał tę księgę za nierzetelną. To zaś stanowi podstawę do orzeczenia z mocy par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej

Uwzględnienie żądania odszkodowania, rozszerzonego w toku sporu w związku z waloryzacją, może w okolicznościach konkretnego przypadku uzasadniać zasądzenie odsetek od daty zgłoszenia zwaloryzowanego roszczenia.

Pod pojęciem strefy należy rozumieć pewien obszar wydzielony z większego obszaru ze względu na charakterystyczne cechy /np. strefy centralne, peryferyjne miasta/. Rada gminy jest uprawniona do dokonania podziału miasta /gminy/ na strefy wykorzystywane dla różnych celów, związanych m.in. z różnicowaniem wysokości podatków, opłat, usług itp. Przepis art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach

1. Spółka cywilna, spełniająca wymagania określone w art. 4797 k.p.c., ma zdolność sądową w postępowaniu w sprawach gospodarczych. 2. Tytuł egzekucyjny wydany przeciwko takiej spółce nie stanowi podstawy nadania klauzuli wykonalności przeciwko wspólnikowi tej spółki.

W świetle przepisu art. 25 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie ma podstaw do wliczania do wartości transakcyjnej towaru kosztów transportu i ubezpieczenia towaru, poniesionego przez kupującego od granicy Polski do miejsca przeznaczenia w kraju.

Przepis par. 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 20 lipca 1988 r. w sprawie zasad zajmowania i opróżniania lokali położonych w hotelach pracowniczych, ustalania opłat za zakwaterowanie i ramowych kategorii hoteli pracowniczych /Dz.U. nr 30 poz. 211/ w brzmieniu nadanym nowelą z dnia 16 sierpnia 1989 r. /Dz.U. 1989 nr 49 poz. 281/ - stanowi, że tytułem wykonawczym jest

Na przewoźniku, na którego w związku z przewozem przez niego towaru przez polski obszar celny, na podstawie art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ nałożony został przez właściwy urząd celny obowiązek dostarczenia towaru do urzędu celnego wskazanego w postanowieniu o przekazaniu towaru /art. 45 ust. 5 i art. 82 ust. 1 prawa celnego/ ciąży obowiązek uiszczenia

1. Z chwilą postawienia w stan likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością zachowuje swoją tożsamość i osobowość prawną. 2. Przepisy o rachunkowości nie są przepisami podatkotwórczymi.

1. Stosownie do art. 255 par. 1 Kh podwyższenie kapitału zakładowego powinno nastąpić w drodze zmiany umowy spółki tylko wówczas, gdy nie następuje "na mocy dotychczasowych postanowień umowy spółki". 2. Jeżeli umowa spółki przewiduje podwyższenie kapitału zakładowego, a zarazem stanowi, że ma ją uchwalić zgromadzenie wspólników "nie jest potrzebna do ważności uchwały kwalifikowana większość, gdyż wtedy

Towarami podobnymi w rozumieniu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445/ są towary, które w sposób łączny spełniają wszystkie wymienione w tym artykule cechy.

Artykuł 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ uzależnia zwolnienie od cła nie od podmiotu, który dokonuje obrotu towarowego z zagranicą, lecz od przeznaczenia wymienionych w nim przedmiotów wyłącznie do celów dydaktycznych lub badawczych /z wyłączeniem działalności gospodarczej/ w szkołach, instytucjach i placówkach naukowych oraz jednostkach

Opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie może być pobierana za okres zwłoki strony w złożeniu wniosku o prolongatę terminu powrotnego wywozu lub przywozu towaru w ramach odprawy celnej czasowej, jeżeli organ celny, uwzględniając ten wniosek ustali nowy termin wywozu lub przywozu.

Przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej mają zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy i to niezależnie od czasu ich powstania i prawnej formuły organizacyjnej.

Za towar posiadający "status pochodzenia" może być uznany jedynie towar uzyskany w jednym z dwunastu państw członkowskich EWG, bądź towar wyprodukowany przez jedno z tych państw w wyniku przetworzenia lub obróbki surowców, części i materiałów uzyskanych z państw innych, nie stowarzyszonych. Nie jest towarem wyprodukowanym w krajach EWG produkt, którego jedynie części składowe pochodzą z krajów członkowskich

Celem art. 14 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest nie obciążanie obowiązkiem uiszczenia cła osób, które zostały na trwałe pozbawione możliwości korzystania ze sprowadzonego z zagranicy towaru /na skutek zniszczenia, kradzieży/ przed dopuszczeniem go do obrotu na polskim obszarze celnym. Kradzież towaru przed podjęciem do obrotu na polskim

1. W stosunku do towaru będącego przedmiotem czasowego przywozu nie można dokonywać żadnych innych czynności, poza tymi, które są przewidziane w art. 17 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./. 2. "Podmiotem zobowiązanym" do wywozu w rozumieniu prawa celnego /art. 18/ jest jedynie podmiot, który przyjął na siebie obowiązek wywiezienia towaru podczas odprawy celnej

1. Instytucje prawa cywilnego nie mogą być wykorzystywane do obejścia obowiązków wynikających z prawa podatkowego, należącego do sfery prawa publicznego. Dokonując wykładni prawa podatkowego, trzeba zwracać uwagę na to, że swoboda w kształtowaniu stosunków międzyludzkich na gruncie prawa cywilnego czy też przyjmowanie cywilistycznego punktu widzenia w interpretacji przepisów ustaw podatkowych nie może

1. Przepisy art. 1060 k.p.c. nie mają zastosowania do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Decyzja organu założycielskiego o przekazaniu Agencji majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej oraz protokół zdawczo-odbiorczy sporządzony przez podmiot przekazujący i Agencję nie są dokumentami, o jakich mowa w art. 53 ust. 2 prawa bankowego (j.t. Dz.U. z

1. Nie zgłoszenie przez spółkę działającą na podstawie koncesji zmian o stanie faktycznym i prawnym rażąco uchybia warunkom wykonywania działalności gospodarczej /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i wypełnia dyspozycję art. 22a ust. 1 pkt 2 podanej ustawy. 2. Posługiwanie się przez osoby zatrudnione przez spółkę przy wykonywaniu

Dochodzenie w drodze sądowej uznania bezskuteczności wypowiedzenia udziału w dwuosobowej spółce cywilnej nie stanowi przeszkody do wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.

Podstawowe uprawnienie organu podatkowego pozwalające na wydawanie decyzji ustalających zobowiązanie podatkowe, nie może obejmować tej sfery, która przysługuje jedynie organowi weryfikującemu bilans. W sytuacji zatem, gdy organ podatkowy powziął wątpliwości co do rzetelności księgowania czynności rozporządzających mieniem przez podatnika, która nie została zakwestionowana przez organ dokonujący weryfikacji