Nie można uznać przepisu par. 2 rozporządzenia Ministra Współpracy Gospodarczej z Zagranicą z dnia 31 sierpnia 1990 r. w sprawie trybu zwrotu należności celnych pobranych od towarów wywiezionych w obrocie towarowym z zagranicą /Dz.U. nr 64 poz. 383/ wyłącznie za instrukcyjny. Skoro par. 1 rozporządzenia stanowi, że cło zwraca się producentowi na wniosek o zwrot cła a następne paragrafy ustalają warunki

Art. 35 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ stanowi, że koncesja może być cofnięta także w przypadkach, gdy lokalizacja składu, stan pomieszczenia, w którym ma być prowadzony skład, albo wyposażenie tego pomieszczenia uniemożliwiają lub znacznie utrudniają organom celnym sprawowanie dozoru celnego lub kontroli celnej.

Naczelny Sąd Administracyjny uprawniony jest do kontroli zaskarżanych decyzji wyłącznie pod kątem zgodności z przepisami prawa. Z tego powodu zarzut skarżącego o kosztach, jakie poniósł na skutek błędnej informacji udzielonej mu przez pracownika Urzędu Celnego, nie mógł być objęty sądową kontrolą legalności.

1. W przypadku, gdy strona skarżąca od paru lat działa jako czołowa firma i doskonale jest zorientowana w regulacjach obowiązującego prawa, a postępowanie toczyło się długo - miała więc możliwość składania dodatkowych wyjaśnień i kolejnych wniosków dowodowych - zarzut, że bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu jest zarzutem nie znajdującym potwierdzenia w stanie faktycznym /art. 145 par.

Przedsiębiorstwo "Polski Monopol Loteryjny" nie może wydawać żadnego aktu administracyjnego w sprawie zastrzeżonej ustawowo dla rozstrzygnięć Ministra Finansów i nie powierzonej przez ten organ temu przedsiębiorstwu /jak np. art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o grach losowych i totalizatorach - Dz.U. nr 19 poz. 122 ze zm. oraz par. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 czerwca 1976

Dokumentem odprawy celnej zawierającym pisemne oświadczenie o treści warunkującej zwolnienie od podatku obrotowego towaru inwestycyjnego w rozumieniu par. 2 ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 lutego 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych lub nadsyłanych z zagranicy oraz zwolnień od tego podatku /Dz.U. nr 15 poz. 69 ze zm./ jest dokument, który zostanie złożony

Uprawnienia Państwowej Inspekcji Radiowej, zniesionej przez ustawę z dnia 23 listopada 1990 r. o łączności /Dz.U. nr 86 poz. 504/ w zakresie związanym z wydawaniem, cofaniem i korygowaniem wydanych zezwoleń na używanie urządzeń radiokomunikacyjnych przejęła Państwowa Agencja Radiokomunikacyjna /art. 30-35 i art. 84 ust. 2 tej ustawy/, także w zakresie rozpatrywania odwołań od decyzji organów pierwszej

Nie jest do pogodzenia z założeniami państwa prawnego - w tym z zasadą lojalności państwa wobec obywateli, zasadą jawności prawa oraz zasadą zaufania do prawa i pewności prawa - przenoszenie na podatnika skutków zaniedbań i nieprawidłowości ze strony prawodawcy lub organów administracji państwowej.

Nie jest możliwe złożenie - po ponownym rozpoznaniu sprawy przez izbę skarbową - wniosku do Ministerstwa Finansów o rozpoznanie słuszności decyzji /par. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 sierpnia 1990 r. w sprawie weryfikacji rocznych bilansów przedsiębiorstw państwowych, wysokości opłat za weryfikację oraz szczegółowych praw i obowiązków biegłych księgowych - Dz.U. nr 62 poz. 361/. Decyzja

I. Artykuł 386 k.c. nie wyklucza możliwości przyjęcia w innych także sytuacjach, że milczenie adresata oferty wyraża jego wolę przyjęcia tej oferty; w sytuacjach nie objętych tym przepisem znaczenie milczenia adresata oferty podlega ocenie na podstawie art. 60 k.c. II. Odmówić udzielenia odpowiedzi w pozostałym zakresie.

1. Uzasadnienie odmowy udzielenia koncesji na produkcję alkoholu na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ wymaga wykładni systemowej i uwzględnienia także racji społecznych związanych z produkcją i spożywaniem alkoholu, określonych przez ustawę z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi

1. Przepis art. 177 § 1 k.p.c. w zw. z art. 393 § 1 k.p.c. i art. 211 k.p.a. ma odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli treść orzeczenia tego sądu zależy od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez sąd, przed którym toczy się postępowanie cywilne. 2. W razie stwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny naruszenia przepisu art. 97 § 1 pkt 4, art.

Adwokat, który wykonuje zawód indywidualnie na podstawie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (Dz.U. nr 16, poz. 124 ze zm.) i ma uprawnienia emerytalne, podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z art. 24 w zw. z art. 37 tej ustawy.

1. O dopuszczalności cofnięcia skargi orzeka sąd administracyjny /art. 211 Kpa w związku z art. 393 par. 2 Kpc/. 2. Po wydaniu decyzji ostatecznej organ administracji nie prowadzi już postępowania wyjaśniająco-dowodowego nawet wówczas, gdy zamierza w trybie art. 200 par. 2 Kpa zmienić lub uchylić decyzję.

W postępowaniu dotyczącym pozycji zawodowej członka adwokatury stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego tylko w zakresie nieuregulowanym odrębnie w prawie o adwokaturze. Takie odrębne uregulowanie zawarte jest w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, który wprowadził jako lex specialis nieznany kodeksowi postępowania administracyjnego

Znaczenie dokumentów będących dowodem własności pojazdu wymienionych w sposób wyczerpujący w par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2/ ocenia się według ich treści i intencji a nie nazwy.

Jeżeli na skutek rozszerzenia przez małżonków wspólności ustawowej przedmiot darowizny dokonanej na rzecz jednego z nich wszedł w skład majątku wspólnego, do zwrotu tego przedmiotu wobec odwołania darowizny z powodu rażącej niewdzięczności obdarowanego, obowiązani są oboje małżonkowie (art. 898 § 1 i 2 w związku z art. 407 k.c.).

W razie uchylenia przez sąd II instancji postanowienia co do zabezpieczenia roszczenia i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania nie jest wymagana zmiana składu sądu I instancji przy kolejnym rozstrzygania tej kwestii.

Odmowa wystąpienia przez okręgową radę adwokacką do Ministra Sprawiedliwości o zezwolenie na indywidualną praktykę adwokacką w miejscowości, w której nie ma zespołu adwokackiego, osobie, która jest adwokatem i której siedzibę wyznaczono w tej właśnie miejscowości, uniemożliwia adwokatowi realizację jego prawa do wykonywania zawodu.

Pojęcie "zamieszkiwania" użyte w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr 27 poz. 187/ nie powinno być rozumiane wyłącznie jako opis stanu faktycznego, to jednak nie jest w żadnym przypadku związane z dysponowaniem samoistnym tytułem prawnym do zajmowania lokalu. Pojęciu temu odpowiada w istocie każde faktyczne

Skoro dwunastomiesięczny okres stanowi warunek zwolnienia od cła mienia przesiedleńczego i nie może zostać przedłużony, to organy celne w sposób właściwy nie uwzględniły wniosku skarżącego się. W tej sytuacji przyczyny /chociaż usprawiedliwione/, niezachowania ww. terminu, nie mają żadnego znaczenia dla oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji.

1. Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie zawiera unormowań w zakresie zwolnienia od opłaty manipulacyjnej. Zna ono jednak instytucję umorzenia należności celnych. 2. Art. 2 pkt 15 ustawy stanowi, że należnościami celnymi są cła i inne opłaty przewidziane w ustawie. Ponieważ, art. 70 ust. 1 ustawy operuje pojęciem opłaty manipulacyjnej, to tym samym opłata

Dopuszczenie towaru do obrotu w polskim obszarze celnym jest jednorazową czynnością, wywołującą nieodwracalne skutki prawne.

Zwolnienie funkcjonariusza celnego od obowiązku wykonywania pracy /par. 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1983 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków urzędników administracji celnej - Dz.U. nr 5 poz. 34/ nie jest tożsame z instytucją zawieszenia urzędnika w wykonywaniu obowiązków, o której mowa w art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów