Uchwała walnego zgromadzenia spółdzielni o podziale części nadwyżki bilansowej określająca konkretne warunki dotyczące przyznania udziałów w nadwyżce stanowi źródło indywidualnych praw nabytych przez członków i pracowników, którzy spełniają wspomniane warunki. Uchwała taka nie może być uchwalona przez walne zgromadzenie bez zgody członków lub pracowników, którzy w chwili podjęcia drugiej uchwały nie

Przekazanie abonamentu telefonicznego lub odmowa jego przekazania /par. 12 rozporządzenia Ministra Łączności dnia 25 czerwca 1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej - Dz.U. nr 27 poz. 135/ należy do usług łączności telekomunikacyjnej o charakterze powszechnym i powinno nastąpić w drodze decyzji administracyjnej /art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności - Dz.U. nr 54 poz.

Zgłoszenie przez poprzednich właścicieli na mocy art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wniosku o przyznanie prawa użytkowania wieczystego i o zwrot budynku stanowi podstawę stwierdzenia z mocy art. 162 par. 1 Kpa wygaśnięcia, wydanej przed dniem 1 sierpnia 1985 r. decyzji o sprzedaży lokalu w tym budynku i oddaniu

Z określonych w art. 18 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ przepisów nie wynika możliwość cofnięcia uprawnień do wykonywania rzemiosła dlatego, że działalność rzemieślnicza ujemnie wpływa na środowisko.

Jeżeli nie umówiono się inaczej, przepis art. 828 § 2 k.c. w związku z art. 827 k.c. wyłącza roszczenia regresowe przeciwko nieumyślnemu sprawcy szkody, gdy jest nim osoba, za którą ubezpieczający ponosi odpowiedzialność (art. 430 k.c.).

1. Konstytucyjna zasada wolności zrzeszania się wyrażona w art. 84 Konstytucji PRL nie oznacza wcale, że z woli ustawodawcy w konkretnych sytuacjach dla osiągnięcia określonych ważkich celów społecznych i gospodarczych nie jest dopuszczalne wprowadzenie ustawowego obowiązku należenia do organizacji społeczno-zawodowej mającej zagwarantować realizację zamierzonych celów. 2. Takie cele zostały sprecyzowane

Dziadkowie mogą żądać uregulowania osobistych kontaktów z wnukami, jeżeli leży to w interesie dzieci.

Między znakiem towarowym a nazwą przedsiębiorstwa (firmą), jak również między gospodarczymi i prawnymi funkcjami obu tych instytucji występują istotne różnice. O ile znak towarowy służy do odróżniania określonych rodzajów towarów pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, to nazwa (firma) indywidualizuje przedsiębiorstwo w obrocie prawnym.

1. Zachowanie procedury obowiązującej w myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ wymaga umożliwienia okręgowej radzie adwokackiej wypowiedzenie się co do słuszności żądania zainteresowanego. 2. Stanowisko okręgowej rady adwokackiej jest jedną z okoliczności pozwalającą na ocenę, czy występują "uzasadnione wypadki" w rozumieniu art. 4 ust. 3 prawa

W przypadku gdy umowa ma - w świetle regulacji Kodeksu cywilnego - wiele cech umowy kontraktacyjnej, ale nie zawiera zastrzeżeń, że chodzi o dostarczenie wytworów wyłącznie wyprodukowanych w gospodarstwie rolnika /strony umowy/, którego nazywa "dostawcą", nie "producentem" jest bliższa umowie sprzedaży rzeczy przyszłych, niż umowie kontraktacyjnej /par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

1. W świetle par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./ za "produkt główny" objęty szkodą uważa się zarówno ziarno jak i słomę. Jednakże w przypadku gdy umowa kontraktacji opiewa wyłącznie na ziarno, to tylko odnośnie tej części plonu

W świetle art. 19 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ adwokat spokrewniony do drugiego stopnia lub spowinowacony w pierwszym stopniu z osobą pełniącą funkcję sędziego Sądu Najwyższego lub prokuratora Prokuratury Generalnej może być członkiem zespołu adwokackiego w okręgu Izby Adwokackiej w Warszawie.

Przedsiębiorstwo wspólne, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. /t.j. Dz.U. 1987 nr 35 poz. 201/, które utworzyło spółkę na zasadach określonych w par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie wykonania ustawy o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 170/, jest organizacją grupującą przedsiębiorstwa państwowe i jest jednostką gospodarczą

Przepis art. 5 Kodeksu cywilnego reguluje zakaz nadużywania prawa podmiotowego, nie ma zastosowania przy ocenie legalności decyzji administracyjnej w przedmiocie kary pieniężnej za wprowadzanie do wód ścieków nie odpowiadających wymaganym warunkom. Organy administracji orzekające w tym przedmiocie realizują ciążący na nich obowiązek wynikający nie ze stosunków cywilnoprawnych lecz prawa publicznego

Do zobowiązań z umów ubezpieczenia istniejących w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 20 września 1984 r. o ubezpieczeniach majątkowych i osobowych (Dz.U. nr 45, poz. 242) stosuje się przepisy tej ustawy.

Sprawa o ochronę na podstawie art. 23 i 24 k.c. dóbr osobistych pracownika, naruszonych przez zakład pracy na skutek przekroczenia granic opinii o pracy, jest sprawą z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 476 § 1 pkt 1 k.p.c., jako sprawa o roszczenie związane ze stosunkiem pracy.

1. W sprawie dotyczącej zadysponowania częścią lokalu mieszkalnego uprawnienia najemcy innej części tego lokalu objęte art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ mają pierwszeństwo przed realizacją obowiązku dostarczenia przez organ administracji pomieszczenia zastępczego osobie przekwaterowywanej na mocy wyroku sądu /art. 60 ust. 2 tej ustawy/. 2.

W razie wszczęcia postępowania w ramach prokuratorskiej kontroli przestrzegania prawa zmierzającego do uchylenia prawomocnego orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń o wymierzeniu kary zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, organ administracji państwowej obowiązany jest - na podstawie art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa - zawiesić postępowanie w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu

Cofnięcie zezwolenia na prowadzenie transportu drogowego taksówką osobową na podstawie przepisu par. 42 ust. 3a w związku z par. 16 ust. 1 pkt 2 lit. "d" oraz par. 19 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./ nie jest automatycznym następstwem nie zgłoszenia przerwy

W sprawie o przekazanie abonamentu telefonicznego na podstawie par. 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Łączności z dnia 23 czerwca 1986 r. w sprawie ordynacji telekomunikacyjnej /Dz.U. nr 27 poz. 135/ stroną postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa jest nie tylko wnioskujący abonent, lecz także osoba, na której rzecz ma nastąpić przekazanie abonamentu.

Określonego w zezwoleniu na wykonywanie rzemiosła uprawnienia nie można rozpatrywać w oderwaniu od warunków, w jakim rzemiosło to powinno być wykonywane. Decyzja organu wydającego zezwolenie stanowi jedną całość, a zatem naruszenie określonych w niej wymogów sprawia, że działalność przestaje być prowadzona zgodnie z uprawnieniem,a tym samym staje się działalnością prowadzoną bez uprawnienia.

Wykonywanie zawodu radcy prawnego przez okres uprawniający do powołania na stanowisko sędziego /art. 54 pkt 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych - Dz.U. nr 31 poz. 137/ nie jest równoznaczne z nabyciem kwalifikacji sędziowskich, o których mowa w art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/.

W sprawach objętych hipotezą art. 231 par. 3 Kc wyłączone jest stosowanie trybu ustanawiania użytkowania wieczystego, przewidzianego w ustawie z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99 ze zm./ i przepisach wydanych na jej podstawie.

Nierzetelność szeroko rozumiana, to nieuczciwość i niesolidność w wykonywaniu produkcji i usług, naruszanie etyki zawodowej, lekceważące traktowanie klienta, itp. Nierzetelność może polegać na niedbałym i niestarannym wykonywaniu zlecenia, na niedotrzymaniu przyczyn subiektywnych terminu, na pobraniu nadmiernej zapłaty, itp.