Uznaniowy charakter decyzji w zakresie udzielania zwolnień celnych nie może oczywiście oznaczać, że prawo dopuszcza dowolność orzekania i zwalnia organ administracji państwowej od wyczerpującego zebrania oraz wszechstronnej i wnikliwej oceny całokształtu materiału dowodowego. Decyzje o charakterze uznaniowym podlegają bowiem również wszystkim rygorom określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego

Osobie, która posiada odpowiednie kwalifikacje zawodowe i spełnia inne wymogi do wykonywania rzemiosła można odmówić wydania zezwolenia na wykonywanie tegoż rzemiosła tylko wówczas, gdy zachodzi jedna z czterech wymienionych w art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ przesłanek negatywnych.

1. Same grunty rolne, bez spełnienia innych wymogów określonych w par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych /Dz.U. 1983 nr 19 poz. 86/ nie stanowią gospodarstwa rolnego, zaś samo posiadanie takich gruntów nie jest równoznaczne z prowadzeniem

Właściwość organów administracji państwowej do rozstrzygania sporów między wynajmującym i najemcą, określona w par. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1983 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 38 poz. 174 ze zm./, dotyczy czynszu i opłat z tytułu wyposażenia i eksploatacji lokalu, nie obejmuje natomiast opłaty za bezumowne korzystanie z lokalu.

Przepisy art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ nie uzależniają orzeczenia przepadku zakazanych do przywozu nośników informacji ani od ilości, ani od celu, w którym zostały przywiezione.

Grunt państwowy położony w granicach administracyjnych miasta /art. 232 par. 1 Kc/, który ze względu na swoje usytuowanie i powierzchnię odbiegającą od minimalnego normatywu przewidzianego dla działek budowlanych - nie nadaje się do wykorzystania na cele związane z wzniesieniem zabudowy określonej w art. 23 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

1. Lokal użytkowy, pozostający w dyspozycji terenowego organu administracji państwowej, przydzielony przedsiębiorstwu państwowemu decyzją administracyjną w celu prowadzenia w nim przez to przedsiębiorstwo statutowej działalności, nie stanowi mienia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 38 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. nr 24 poz. 122/. 2. Żaden przepis prawa

1. Przymiot "prawomocności" wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy tylko sfery zgodności z prawem decyzji ostatecznej i nie stwarza przeszkód jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym przewidzianym do wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. 2. Dopuszczalne jest wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd administracyjny

1. Wnioski dotyczące dopuszczalnej wielkości zatrudnienia oraz miejsca wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorstwa zagranicznego w Polsce są w istocie wnioskami o zmianę treści zezwolenia na działalność gospodarczą /art. 14 pkt 1 i 4/ a zatem mogą być załatwione odmownie gdy zaistnieją warunki wymienione w art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej

Przepisy ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ przewidują wydawanie /art. 2 - art. 7/, cofanie i wygasanie uprawnień art. 8 - art. 10/ do prowadzenia we własnym imieniu i na własny rachunek przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej działalności gospodarczej w

Jeżeli pomieszczenie gospodarcze /komórka/, usytuowane poza lokalem mieszkalnym, wykorzystywane jest choćby w części przez najemcę lokalu mieszkalnego do przechowywania opału z powodu braku piwnicy, to najemca tego lokalu nie ma obowiązku płacenia czynszu najmu za korzystanie z tego pomieszczenia /par. 2 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1983 r. w sprawie czynszów najmu za lokale

Wyłączenie stacji telefonicznej abonentowi może nastąpić wyłącznie na podstawie ostatecznej decyzji administracyjnej. W przypadku powstawania sporu pomiędzy PPTT a osobą trzecią, której nie łączy z PPTT stosunek prawny zobowiązujący do świadczenia usług o charakterze powszechnym /art. 44 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o łączności - Dz.U. nr 54 poz. 275/, organ PPTT nie jest uprawniony

Przepis art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ ustanawia w ust. 3 obowiązek orzeczenia przepadku towarów celnych określonych w ust. 1 tego przepisu. Obowiązek taki powstaje wówczas gdy dany towar celny będący nośnikiem informacji zawiera treść szkodliwą dla dobra i interesów PRL /według art. 13 ust. 1 prawa celnego/. Z powyższego wynika, że aby orzec

1. Organy gospodarki energetycznej są uprawnione do wydawania decyzji administracyjnych już w postępowaniu o uzgodnienie rozwiązań technicznych przygotowywanej inwestycji, prowadzonym na podstawie art. 16 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ i przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1984 r. w sprawie uzgadniania rozwiązań technicznych

Odmowa udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 51 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, ani bezczynnością o której mowa w art. 216 par. 1 Kpa. Nie jest także "odmową udzielenia informacji" w sensie art. 4 ust. 3 wyżej wymienionej ustawy.

Okoliczność, czy lokal wskazany przez osobę występującą o wydanie uprawnienia /art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ jest odpowiedni dla danego rodzaju działalności rzemieślniczej, podlega - na zasadzie art. 4 ust. 3 pkt 2 tej ustawy - ocenie organów orzekających o uprawnieniu z uwzględnieniem przepisów z różnych dziedzin prawa

W pojęciu art. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o scalaniu gruntów /Dz.U. nr 11 poz. 80/, nie mieści się wymiana gruntów polegająca - jak w tej sprawie - na zamianie wszystkich nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa skarżącego na inne nieruchomości rolne przeznaczone do sprzedaży. Taka czynność może być dokonana tylko w drodze umowy zamiany jako jednej z określonej w art. 155 Kc formy przeniesienia

W świetle art. 3 ust. 6 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193; zm. Dz.U. 1984 nr 5 poz. 24/ podstawę odmowy wydania zezwolenia na prowadzenie działalności poligraficznej może także stanowić art. 7 ust. 9 tejże ustawy w związku z par. 5 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów

Od chwili podziału spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, stanowiącego majątek wspólny małżonków, dysponentem lokalu w rozumieniu art. 16 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ jest ten małżonek, któremu przypadło to prawo bez względu na to kiedy małżonkowie zawiadomili o tym w trybie art. 216 prawa spółdzielczego, spółdzielnię

Prawo celne ustanawiając w art. 11 ust. 1 zasadę, że przywóz towarów z zagranicy i wywóz towarów za granicę może odbywać się tylko za pozwoleniem, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, w ust. 2 pkt 2 tego artykułu upoważniła Ministra Handlu Zagranicznego do określenia wypadków, w których przywóz towarów z zagranicy lub wywóz za granicę nie wymaga pozwolenia. Wypadki takie Minister określił w

Postanowienie organu odwoławczego stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania wniesionego przez osobę, której organ ten z naruszeniem art. 28 Kpa nie uznał za stronę w postępowaniu administracyjnym, dotyczącym przepadku w oparciu art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ kaset i publikacji, będących własnością tej osoby

1. Przesłanką negatywną uniemożliwiającą uzyskanie zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego jest skazanie prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, jeżeli od czasu odbycia kary pozbawienia wolności lub jej darowania nie upłynął okres 2 lat. 2. W sytuacji, gdy osoba fizyczna ubiegająca się o zezwolenie odpowiada wymogom przewidzianym w