1. Usytuowanie wymogu poświadczenia książki ewidencji zatrudnienia w ustępie 1 par. 29 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła, który dotyczy samego obowiązku prowadzenia książki, świadczy o tym, że poświadczenie zostało uznane za warunek

Zawarty w par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie opłacania podatków obrotowego i dochodowego od przychodów rzemieślników ze świadczeń wykonywanych za pośrednictwem spółdzielni rzemieślniczych /Dz.U. nr 43 poz. 197/ wymóg do wymienienia wszystkich wspólników w uprawnieniu do wykonywania rzemiosła należy uznać za spełniony zarówno wtedy, gdy wszyscy wspólnicy

Bez względu na to, czy określona publikacja została objęta zakazem wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./, czy też w ocenie organów celnych odpowiada kryteriom zakazu, określonym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./, jeżeli jej odbiorcą jest jednostka

1. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. nr 7 poz. 52 ze zm./, w każdym wypadku, gdy z przyczyn niezależnych od jednostki gospodarczej następuje zwyżka któregokolwiek elementu składowego ceny, jednostka ta ma uprawnienie do odpowiedniego podwyższenia ceny, wynikające z ustawy i nie podlegające ograniczeniu w innej drodze niż ustawowa. 2. Ograniczenie w uchwale

Powoływanie się skarżącego w toku postępowania administracyjnego na terminy przedawnienia z art. 646 Kc, nie zmienia w niczym jego sytuacji prawnej w niniejszym postępowaniu. Upływ terminu przedawnienia powodować może tylko określone następstwa w zakresie odpowiedzialności cywilnej, natomiast nie ma żadnego wpływu na uznanie skargi dotyczącej nierzetelności usług za bezzasadną i w związku z tym nie

1. Ustawodawca nie definiuje pojęcia "pozbawiony prawa jazdy". Pod pojęcie to należy podciągnąć wszelkie formy prawnego pozbawienia kierowcy uprawnienia do kierowania pojazdami mechanicznymi, w tym także w drodze zatrzymania prawa jazdy w trybie art. 84 ust. 1, 3 i 4 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/. 2. Użyty w art. 82 ust. 1 pkt 2 lit. b" cyt. prawa o ruchu

1. Narzucenie organowi administracji państwowej stopnia podstawowego przez organ II instancji sposobu rozstrzygnięcia sprawy sprowadza faktycznie postępowanie administracyjne do jednej instancji i pozbawia organ stopnia podstawowego samodzielności nieodzownej w rozstrzyganiu spraw administracyjnych. 2. Zawarty w art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła

Stosownie do par. 4 ust. 1 uchwały nr 226 Rady Ministrów z dnia 8 listopada 1982 r. w sprawie zasad zaopatrzenia materiałowo-technicznego w 1983 r. /M.P. nr 28 poz. 248/ producenci skór surowych obowiązani są do zawierania umów dostawy i umów sprzedaży tych skór wyłącznie z jednostką uprawnioną do obrotu wymienionym asortymentem, czyli Przedsiębiorstwem Obrotu Surowcami Włókienniczymi i Skórzanymi.

Wezwanie kierowcy do poddania się egzaminowi sprawdzającemu jego kwalifikacje na podstawie art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 6 poz. 35/ nie następuje w formie decyzji administracyjnej. Wydana zaś w takim przypadku decyzja nie przewidziana w prawie materialnym uzasadnia stwierdzenie jej nieważności /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.

Przy ocenie prawa do opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła nie uważa się za pracowników tylko tych osób zatrudnionych w celu nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonej pracy, z którymi zostały zawarte umowy zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do określonej pracy młodocianych

Naprawa szamb i urządzeń asenizacyjnych nie mieści się w ramach usług asenizacyjnych i nie jest objęta zezwoleniem na wykonywanie usuwania nieczystości ponieważ nie występuje tu wymagana w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ przesłanka niezbędności tych prac dla realizacji czynności podstawowej.

W rozumieniu przepisów podatkowych przez pojęcie usługi specjalistycznej należy uważać taką usługę /np. rzemieślniczą/, której podatnik /rzemieślnik/ nie może wykonać we własnym zakresie /brak kwalifikacji lub odpowiednich maszyn/.

1. Przy stosowaniu ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40 ze zm./ dyrektywa zawarta w art. 7 Kpa, że interes strony należy uwzględnić zawsze, gdy nie stoi temu na przeszkodzie interes społeczny, oznacza między innymi obowiązek rozważenia przez organ administracji nie tylko tego, czy osoba ubiegająca się o uzyskanie potwierdzenia wykonywania rzemiosła

Ze sformułowania zawartego w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 1961 r. o transporcie drogowym i spedycji krajowej /Dz.U. nr 53 poz. 297/ oraz par. 12 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./, w których mowa, że organ administracji może udzielić osobie fizycznej zezwolenia

Ukrywanie obrotów lub niewpisywanie utargów do ewidencji sprzedaży, uzasadniające stosowanie sankcji podatkowych, nie może stanowić podstawy cofnięcia uprawnień do wykonywania handlu z powołaniem się na art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193 ze zm./.