NSA uznał, że klasyfikacja towarowa urządzenia do pomiaru prędkości odbywa się zgodnie z regułą nr 1 ORINS i potwierdził prawidłowość klasyfikacji przez organy celne, mimo zarzutów proceduralnych i merytorycznych skarżącej spółki, co skutkowało oddaleniem skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że klasyfikacja taryfowa przyrządu LTI 20/20 TruCam II została prawidłowo przeprowadzona zgodnie z regułą nr 1 ORINS, a zarzuty kasacyjne dotyczące naruszenia procedur i reguł klasyfikacji okazały się nieuzasadnione.

Decyzja o nałożeniu kary pieniężnej stanowiła prawidłowe zastosowanie prawa materialnego, a skarga kasacyjna, z uwagi na braki formalne i merytoryczne, została oddalona.

Klasyfikacja zestawu multimedialnego do kodu CN 8523 49 10, jako uniwersalny dysk wideo (DVD), jest prawidłowa, jeśli film na płycie stanowi zasadniczy charakter zestawu w rozumieniu reguły 3 (b) Ogólnych Reguł Interpretacji Nomenklatury Scalonej.

Skoro przyjęcie zgłoszenia celnego jest czynnością materialno - techniczną organu celnego, nie może ono być jednocześnie decyzją w rozumieniu art. 5 pkt 39 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz.Urz. UE. L 269 z 10.10.2013 r. z późn. zm.). Czynność materialno - techniczna oraz decyzja, czyli akt administracyjny

Dla uznania prawidłowości klasyfikacji taryfowej towarów, istotnym pozostaje precyzyjne ustalenie ich funkcjonalnych cech i zastosowanie odpowiednich regulacji celnych przez organ administracyjny, nawet bez sięgania po zewnętrzne opinie biegłego.

Krajowe organy celne nie posiadają kompetencji do oceny prawidłowości działań UE w kontekście przyznania kontyngentu taryfowego; decyzji UE nie można podważać przed sądami krajowymi.

Złożenie przez upoważnionego odbiorcę uwag rozładunkowych wskazujących na zgodność towaru prowadzi do wyłączenia możliwości późniejszej korekty deklaracji do czasowego składowania w zakresie wagi towaru, w przypadku usunięcia go spod dozoru celnego.

Przepis art. 92a ust. 10 ustawy o transporcie drogowym znajduje zastosowanie tylko w sytuacjach, gdy jedno zachowanie deliktowe wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszeń określonych w załącznikach nr 3 i nr 4 do tej ustawy.

Korekta danych w dokumentach DSK nie jest możliwa po zakończeniu procedury tranzytowej i zwolnieniu towarów, jeśli brak ku temu przesłanek prawnych. Zamknięcie procedury i uchybienia przedsiębiorcy wykluczają poprawki po fakcie.

Uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii B, nabyte bezterminowo na podstawie uchylonych przepisów prawa, pozostają niezmiennie w mocy, a ich ograniczenie terminowe w wyniku nowego orzeczenia lekarskiego i złożenia wniosku o nowe kategorie prawa jazdy jest niezgodne z hierarchią aktów normatywnych.

Deklaracja celna DSK nie podlega korekcie po zakończeniu procedury tranzytu, gdy przekazano komunikat zgodności IE 044, a towar został zwolniony z dozoru celnego. Uzyskanie zgody na korektę wymaga spełnienia przesłanek wynikających z art. 146 UKC, które nie zostały spełnione.

Sąd administracyjny nie jest właściwy do weryfikacji działań Komisji Europejskiej związanych z przydziałem kontyngentów taryfowych; polskie organy celne i sądy są związane decyzjami Komisji.

NSA orzekł, że decyzja o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami musi zawierać w osnowie odwołanie się do zakresu czasowego orzeczonego zakazu, zgodnie z art. 182 § 2 k.k.w., co stanowi istotny element legalności takiej decyzji.

Opłata za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności powinna uwzględniać bonifikaty przysługujące użytkownikowi wieczystemu, co oznacza, że decyzja administracyjna odmawiająca ich uwzględnienia jest sprzeczna z art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej i powinna być uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa.

W postępowaniu w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz własności budynków, innych urządzeń i lokali przez państwowe i komunalne osoby prawne decyzja, o której mowa w § 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 lutego 1998 r. w sprawie przepisów wykonawczych dotyczących uwłaszczenia osób prawnych nieruchomościami będącymi

Decyzja organu administracyjnego ustalająca opłatę przekształceniową w wysokości nominalnej, bez uwzględnienia bonifikat, narusza zasady prawa, stanowiąc podstawę do stwierdzenia jej nieważności z powodu rażącego naruszenia art. 7 ust. 2 ustawy przekształceniowej.

Postanowienia umowy kredytowej oparte na indeksacji kursem waluty obcej, które nie były przedmiotem indywidualnych uzgodnień i rażąco naruszają interesy konsumentów, mogą być uznane za abuzywne, prowadząc do stwierdzenia nieważności całej umowy.

Dla celów przyznania płatności rolnośrodowiskowej, posiadanie gruntów rolnych oznacza ich faktyczne użytkowanie. Skarżący, który nie wykonuje zabiegów agrotechnicznych i w stosunku do którego posiadanie zostało naruszone, nie spełnia wymogu posiadania potrzebnego do otrzymania takich płatności.

Klauzule indeksacyjne w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej, określające sposób przeliczania świadczeń stron według tabeli kursowej banku, stanowią postanowienia dotyczące głównego przedmiotu umowy i w razie ich abuzywności nie mogą być zastąpione innym mechanizmem waloryzacyjnym, co skutkuje nieważnością całej umowy.

W postępowaniu o przyznanie płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych ciężar dowodu spoczywa na wnioskującym rolniku, który powinien przedstawić dowody potwierdzające jego twierdzenia, a organy administracji nie mają obowiązku z urzędu przeprowadzać dodatkowych dowodów dotyczących okoliczności korzystnych dla wnioskodawcy.

Wprowadzenie wymogu posiadania tytułu prawnego do gruntu w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa jako warunku przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego nie narusza wspólnotowych zasad równego traktowania, konkurencji oraz proporcjonalności, a państwa członkowskie mogą stosować takie wymogi zgodnie z celami przepisów unijnych.

Dla ustalenia legalności decyzji o przyznaniu płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej istotne jest prawidłowe przeprowadzenie kontroli powierzchni działek rolnych i spełnienie określonych wymogów środowiskowych. Przekroczenie zadeklarowanej powierzchni i niespełnienie wymogów skutkuje pomniejszeniem płatności.

Dla przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego niezbędne jest wykazanie posiadania działek rolnych w wyznaczonym dniu, co ciąży na osobie wywodzącej z tego faktu skutki prawne.