Usługi zarządzania projektami, sklasyfikowane według PKWiU jako 70.22.20.0, mogą być opodatkowane 8,5% ryczałtem od przychodów, gdy nie obejmują doradztwa związanego z zarządzaniem, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Ustalenia organów potwierdzone przez WSA w zakresie urządzania gier hazardowych bez koncesji przez A.S. były zgodne z prawem, a nałożona kara pieniężna była uzasadniona zgodnie z art. 89 ustawy o grach hazardowych.

Osoba dokonująca czynności stanowiących zaplecze techniczne i organizacyjne dla gier na automatach bez koncesji, spełnia przesłanki urządzającego gry hazardowe w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, co uzasadnia wymierzenie kary pieniężnej.

Postępowanie administracyjne wszczęte po wygaśnięciu uprawnienia, które jest jego przedmiotem, wymaga umorzenia na podstawie art. 105 § 1 k.p.a., gdyż z powodu wygaśnięcia zezwolenia niemożliwym jest dokonanie jego zmiany.

Wbrew błędom w uzasadnieniu decyzji organu odwoławczego, naruszenia przepisów dotyczące sankcjonowania działań poza kontrolą nie uzasadniają opróżnienia zastosowanych kar. Sąd stwierdził naruszenie zasad proceduralnych przez organ administracyjny.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że właściciel lokalu, wynajmujący powierzchnię pod automat do gier, poprzez aktywne działanie w urządzaniu gier hazardowych, jest "urządzającym gry na automatach" i odpowiada na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. NSA uchyla wyrok WSA i oddala skargę, uznając ją za oczywiście bezzasadną.

Podmiot zarządzający automatami do gier bez koncesji wypełnia znamiona "urządzającego gry hazardowe" w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

Uznanie postanowień kursowych w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej za niedozwolone klauzule umowne prowadzi do nieważności całej umowy kredytu, gdyż w obowiązującym stanie prawnym nie można zastąpić abuzywnych klauzul kursowych innymi sposobami określania kursu waluty wynikającymi z przepisów prawa, zwyczajów lub przekształcić umowy w kredyt złotowy.

Klauzule przeliczeniowe w umowie kredytu denominowanego do waluty obcej, odsyłające do tabel kursowych banku, są abuzywne jako nietransparentne, niezależnie od tego, czy bank wypełnił obowiązki informacyjne wobec konsumenta – abuzywność wynika z treści postanowienia, a nie z okoliczności pozaumownych. Klauzule te określają główne świadczenia stron, gdyż ich eliminacja uniemożliwia ustalenie wysokości

W razie uznania za niedozwolone postanowień umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej określających sposób ustalania kursu waluty (odesłanie do tabel kursowych banku) nie można zastąpić tych postanowień kursem średnim NBP na podstawie art. 358 § 2 k.c. ani innymi przepisami prawa lub zwyczajami. Między klauzulami ryzyka walutowego (przewidującymi indeksację) a klauzulami spreadu (określającymi kurs

Opłaty marketingowe ponoszone przez podatnika jako franczyzobiorcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, gdy wykazują związek przyczynowy ze zwiększeniem przychodów, mają charakter definitywny i są właściwie udokumentowane, nie będąc jednocześnie składkami członkowskimi.

Nieuzasadniona skarga kasacyjna nie ma wpływu na podważenie decyzji ARiMR. Odpowiedzialność dowodowania spełnienia warunków płatności dobrostanowej spoczywa na stronie ubiegającej się o pomoc, a brak sformalizowanych podstaw kasacyjnych uzasadnia ich odrzucenie.

Urządzanie gier hazardowych w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy o grach hazardowych obejmuje wszelkie czynności zapewniające grze odpowiednie warunki, które mogą wystąpić przed i podczas prowadzenia gry; odpowiedzialność administracyjna jest niezależna od rozumienia pojęcia "prowadzenia gier" na gruncie Kodeksu karnego skarbowego.

Do zmiany wysokości opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste może dojść przez zaakceptowanie wypowiedzenia jej wysokości lub postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczym, a kwestie te są niezwiązane z postępowaniem na podstawie ustawy przekształceniowej. Skarga kasacyjna wobec tego oddalona.

Przychody uzyskiwane z usług sklasyfikowanych w grupie PKWiU 82.11.10.0 mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5%, o ile spełnione są warunki przewidziane w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w tym brak przesłanek wyłączeniowych.

Przychody z działalności gospodarczej Wnioskodawczyni, świadczącej usługi pośrednictwa w sprzedaży komercyjnej sklasyfikowane jako PKWiU 74.90.12.0, mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5% zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla przyznania płatności rolno-środowiskowych do gruntów ZWRSP konieczne jest posiadanie tytułu prawnego do tych gruntów, zgodnie z art. 20 ust. 4 ustawy PROW, co jest zgodne z prawem unijnym i krajowym.

Odwołanie się do kwestii braku winy w przypadku uchybienia terminu musi być w rzeczywisty sposób uprawdopodobnione przez stronę, a okoliczności związane z pandemią, bez wykazania bezpośredniego ich wpływu, nie stanowią podstawy do przywrócenia terminu (art. 58 § 1 k.p.a.).

Art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, wymagający tytułu prawnego do działek z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, nie narusza Konstytucji RP ani prawa UE, a wymóg ten jest zgodny z zasadą proporcjonalności.

Dla uzyskania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych do gruntów Skarbu Państwa konieczne jest posiadanie tytułu prawnego do tych gruntów, co nie narusza przepisów prawa unijnego ani Konstytucji RP.

Art. 18 ust. 4 ustawy o płatnościach nie narusza konstytucyjnych ani unijnych zasad prawnych, wymagając od rolników legitymowania się tytułem prawnym do działek z ZWRSP jako przesłanką do przyznania płatności bezpośrednich.

Przepisy Działu IVa k.p.a. dotyczące administracyjnych kar pieniężnych mają zastosowanie przy nakładaniu kar na mocy ustawy o grach hazardowych. Organy administracyjne są zobowiązane uwzględniać przesłanki odstąpienia od kary, określone w art. 189f k.p.a.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, że jednokrotne wprowadzenie błędnych danych do systemu e-Toll nie uzasadnia wielokrotnego nakładania kar pieniężnych za to samo uchybienie. Uchylenie wyroku i decyzji administracyjnych wobec nierzetelności postępowania dowodowego oraz błędnej ich oceny przez organ i sąd pierwszej instancji.

Dla skutecznego obciążenia posiadacza zależnego lokalu karą na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 3 u.g.h., konieczne jest dokładne ustalenie, kto faktycznie włada lokalem; formalny podnajem nie wyłącza automatycznie odpowiedzialności posiadacza.