W postępowaniu sądowoadministracyjnym, strona musi być zawiadomiona o posiedzeniu niejawnym, by miała szansę na przedstawienie stanowiska. Zaniechanie tego stanowi naruszenie prawa do obrony, skutkujące nieważnością postępowania.

Brak orzeczeń lekarskich i psychologicznych potwierdzających brak przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami po prawomocnym skazaniu za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości uprawnia organ do zatrzymania prawa jazdy z rygorem natychmiastowej wykonalności dla ochrony bezpieczeństwa ruchu drogowego.

Skarżący kasacyjnie nie wykazał wadliwości ustaleń faktycznych ani naruszenia przepisów prawa materialnego przez Sąd I instancji, skutkiem czego Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną jako niezasadną.

Prowizje bankowe związane z inkasem dokumentowym, jako nieodzowny warunek sprzedaży towarów importowanych, należy uwzględnić w wartości celnej importowanych towarów, co znajduje umocowanie w art. 129 ust. 1 lit. d RW oraz art. 70-71 UKC.

Dla zastosowania art. 92a ust. 10 u.t.d. wymagane jest stwierdzenie tożsamości znamion deliktów opisanych w załącznikach nr 3 i 4 ustawy. Rozdzielne karanie za naruszenia przy kontrolach drogowych nie może opierać się wyłącznie na jednostkowości czynów, ale na ich zgodności z prawnymi znamionami.

Na urządzającego gry na automatach poza kasynem, niespełniającego wymogów ustawy o grach hazardowych, można nałożyć karę, pod warunkiem że zebrany materiał dowodowy, w tym protokoły i zeznania świadków, potwierdzają fakt urządzania gier w takim zakresie.

Przepis art. 64 ust. 2 lit. e rozporządzenia nr 1306/2013, pomimo braku szczegółowych aktów wykonawczych, podlega bezpośredniemu stosowaniu przez organy administracji krajowej. Odmowa jego zastosowania prowadziłaby do naruszenia zasady skuteczności prawa Unii oraz zasady proporcjonalności wyrażonej w art. 5 ust. 4 TUE.

Skarga kasacyjna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego została oddalona, ponieważ organ odwoławczy prawidłowo zastosował przepisy art. 138 § 2 k.p.a., stwierdzając istotne uchybienia wymagające przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną Dyrektora ARiMR, potwierdził, że brak pełnej dokumentacji i nieprzedstawienie kompletnych akt administracyjnych w sprawach dotyczących płatności rolno-środowiskowo-klimatycznych narusza przepisy proceduralne, co skutkuje uchyleniem decyzji administracyjnej.

Podatnik prowadzący działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy może opodatkować przychody ryczałtem ewidencjonowanym, o ile zakres wykonywanych przez niego usług różni się od uprzednich obowiązków pracowniczych, co nie stwarza tożsamości czynności, a tym samym nie wyłącza preferencyjnej formy opodatkowania.

Przychody z tytułu świadczenia usług sklasyfikowanych jako PKWiU 70.22.20.0 oraz 82.11.10.0 opodatkowuje się ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Koszty uzyskania przychodów w zakresie działalności gospodarczej obejmującej przeniesienie praw autorskich do utworów fotograficznych nie mogą być określone ryczałtowo na poziomie 50%, lecz muszą być rozliczane na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 22 ust. 12 ustawy o PIT.

Opłaty marketingowe poniesione przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu kontraktu na usługi reklamowo-marketingowe, świadczone przez Związek, spełniają kryteria kosztów uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, pod warunkiem właściwego udokumentowania oraz wykazania adekwatnego związku przyczynowego z przychodami z działalności.

Działalność Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania stanowi działalność badawczo-rozwojową, a przeniesienie praw autorskich do tego oprogramowania kwalifikuje się jako sprzedaż kwalifikowanego IP, uprawniając do preferencyjnego opodatkowania. Wskaźnik Nexus oblicza się uwzględniając faktyczne koszty działalności.

Przychody z działalności gospodarczej w zakresie zarządzania operacyjnego i finansowego, kwalifikowane do PKWiU 70.22.20.0, mogą być opodatkowane ryczałtem 8,5%, jeśli nie są usługami doradztwa zarządzania instruowanymi działem 70 PKWiU, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Działalność gospodarcza Scrum Mastera klasyfikowana pod PKWiU 74.90.20.0 i 85.59.19.0, polegająca na moderacji, coachingu zespołów oraz edukacji w zakresie metodyki Scrum, podlega opodatkowaniu zryczałtowanemu według stawki 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a i lit. c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.

Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.

Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.

W sprawach dotyczących kar pieniężnych na podstawie ustawy o SENT, art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania, gdyż przedawnienie tych postępowań regulowane jest specyficznie w ustawie SENT.

Zarządzający transportem ponosi odpowiedzialność za naruszenia przepisów transportowych wynikające z ustalonych przez organy faktów oraz wpisu w Krajowym Rejestrze, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej za stwierdzone uchybienia techniczne pojazdów.