1. Klauzula umowy kredytowej przewidująca przeliczanie kredytu i rat w oparciu o kurs franka szwajcarskiego ustalany jednostronnie przez bank jest nieważna, gdyż brak w niej jasnego powiązania z kursem niezależnym od stron umowy, co czyni ją niejednoznaczną i podlegającą kontroli na podstawie art. 385 (1) Kodeksu cywilnego. 2. Waloryzacja świadczeń pieniężnych kursem waluty obcej w umowie kredytowej

Nadzwyczajna zmiana stosunków, wynikająca z ewolucji społeczno-gospodarczej i implementacji prawa unijnego, usprawiedliwia interwencję sądu w stosunku zobowiązaniowym umowy ubezpieczenia komunikacyjnego na podstawie artykułu 357(1 ) Kodeksu Cywilnego w celu dostosowania sumy gwarancyjnej do nowych realiów społecznych, z poszanowaniem interesów obu stron umowy.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy z 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw, obliczenie podwyżki wynagrodzenia należnego wykonawcy jest warunkiem koniecznym do skorzystania z prawa do jednostronnego rozwiązania umowy na podstawie art. 9 ust. 1 tej ustawy, przy czym odmowa jednej ze stron zastosowania się do tego sposobu obliczenia uprawnia drugą

Naruszenie postanowień ugody może być ocenione w kontekście zachowań stron i interpretacji treści ugody, przy czym dokonanie takiej oceny wymaga uwzględnienia kontekstu sytuacyjnego, celu umowy oraz postępowania stron po zawarciu ugody.

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych dotyczących orzekania o stopniu niepełnosprawności, zasada oceny prawidłowości decyzji według stanu istniejącego w dacie jej wydania, wyrażona w art. 316 § 1 k.p.c., ulega ograniczeniu ze względu na szczególny, odwoławczy charakter tego postępowania. Sąd, jako organ kontrolny, ma obowiązek odnosić się do stanu rzeczy istniejącego w dacie wydania decyzji

1. Zastosowanie mechanizmu rynkowego udzielanych kredytów, opartego na wskaźniku LIBOR, nie ma swojego rynkowego uzasadnienia i przekłada się na nierówne traktowanie kredytobiorców. 2. Stosowanie przepisów dyspozytywnych lub ustalonych zwyczajów jest niezbędne do funkcjonowania umów w Polsce, a brak wskazania podstawy prawnej do stosowania kursu NBP może uniemożliwić skarżącym składanie zarzutów kasacyjnych

Wierzyciel hipoteczny ma prawo żądać spełnienia świadczenia zabezpieczonego hipoteką od właściciela nieruchomości niebędącego dłużnikiem osobistym, pod warunkiem, że wierzytelność hipoteczna jest wymagalna, a wypowiedzenie tej wierzytelności jest skierowane do właściciela w sposób jednoznaczny informujący o zamiarze wierzyciela do skorzystania z uprawnienia do zaspokojenia zabezpieczonej wierzytelności

Niedozwolone postanowienie umowne (art. 3851 § 1 k.c.) jest od początku, z mocy samego prawa, dotknięte bezskutecznością na korzyść konsumenta, który może udzielić następczo świadomej i wolnej zgody na to postanowienie i w ten sposób przywrócić mu skuteczność z mocą wsteczną. Jeżeli bez bezskutecznego postanowienia umowa kredytu nie może wiązać, konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia

1. Wykazanie uwierzytelnienia transakcji przez dostawcę usług płatniczych nie jest równoznaczne z wykazaniem jej autoryzacji. 2. Dostawca usług płatniczych nie jest zobowiązany do udowodnienia autoryzacji transakcji płatniczej, ale do udowodnienia, że transakcja była uwierzytelniona i prawidłowo zapisana. 3. Autoryzacja to zgoda na wykonanie transakcji płatniczej wyrażona przez płatnika, a uwierzytelnienie

1. Kwestie, które nie są unormowane wprost w umowie, mogą być elementem dodatkowego porozumienia, a wola stron może być wyrażona przez każde ich zachowanie, które ujawnia ją w sposób dostateczny, w tym dorozumiany, a wolę tę należy tłumaczyć zgodnie z zasadami współżycia społecznego oraz ustalonymi zwyczajami. 2. W przypadku roszczeń bezterminowych, ich przedawnienie rozpoczyna bieg od momentu, gdy

Prawidłowe zastosowanie art. 21 ust. 3 ustawy SENT wymaga uprzedniego rozważenia, czy wymierzenie kary pieniężnej w określonej wysokości będzie przydatne do osiągnięcia zamierzonych skutków (celów) danej regulacji oraz czy zachowana została właściwa dla demokratycznego państwa prawa proporcja między efektem wymierzonej sankcji pieniężnej a jej dolegliwością. Zatem dokonując wykładni art. 21 ust. 3

W sytuacji, gdy umowa zlecenia zawiera klauzulę wynagrodzenia uzależnionego od osiągnięcia określonego rezultatu ('success fee'), wypowiedzenie tej umowy przez dającego zlecenie z ważnych powodów wyklucza obowiązek zapłaty przez niego części wynagrodzenia z tytułu dotychczasowych czynności wykonanych przez przyjmującego zlecenie, nawet jeśli rezultat ten zostanie osiągnięty po wypowiedzeniu umowy.

Zagraniczny podmiot wykonujący międzynarodowy przewóz drogowy rzeczy na terytorium RP bez prawidłowo wypełnionego blankietu zezwolenia przed wjazdem na terytorium, uznawany jest za wykonujący przewóz bez zezwolenia, co uzasadnia nałożenie kary pieniężnej.

NSA uznał decyzję GITD cofającą świadectwo kierowcy i zawieszającą wydawanie nowych świadectw za prawidłową i zgodną z prawem unijnym. Sankcje są proporcjonalne do wykroczenia, zapewniając ich skuteczność i odstraszający efekt.

Zbycie pojazdu przed upływem 30 dni od jego nabycia oraz zgłoszenie tego faktu właściwemu organowi może spełniać również obowiązek zgłoszenia nabycia pojazdu, jeżeli organ ma już niezbędne dokumenty potwierdzające nabycie.

Oddalając skargę kasacyjną, Naczelny Sąd Administracyjny uznał prawidłowość zastosowania przepisów ustawy o transporcie drogowym w sprawie nałożenia kary pieniężnej na "M.T." Sp. z o.o., podtrzymując wyrok sądu pierwszej instancji z uwagi na brak uchybień prawa materialnego i procesowego.

Nałożenie kary pieniężnej na przedsiębiorcę, który przekształcił działalność w spółkę z o.o., nie może być przeniesione na spółkę w wyniku sukcesji, jeżeli naruszenie miało miejsce wcześniej i nie spełnia warunków oczywistego błędu lub ważnego interesu zgodnie z ustawą o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów.

1. Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej trwa do czasu wyrejestrowania odbiornika, choćby użytkownik faktycznie go nie użytkował lub nawet go nie posiadał. Zarejestrowanie odbiornika bez jego późniejszego wyrejestrowania stanowi wystarczającą przesłankę istnienia obowiązku uiszczania opłat za jego używanie, który podlega egzekwowaniu w trybie egzekucji administracyjnej obowiązków o charakterze

1. O działaniu w złej wierze można mówić w przypadku nieuczciwych zachowań, których celem jest zawłaszczenie cudzych oznaczeń, czy też zgłoszenie znaku towarowego w celu zablokowania konkurentowi uzyskania rejestracji. 2. W rozumieniu art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy prawo własności przemysłowej przesłanka złej wiary może zachodzić również wtedy, gdy dany podmiot rejestruje, dla towarów podobnych lub identycznych

Przepis art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa

Przepis art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa

Przepis art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa

Przepis art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa

Przepis art. 107 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym stanowi, że podmiot, który nabył prawo rozporządzania jak właściciel samochodem osobowym niezarejestrowanym wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, od którego akcyza została zapłacona na terytorium kraju, dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej albo eksportu tego samochodu osobowego, lub jeżeli w jego imieniu ta dostawa