W sytuacji, gdy strony dokonują wyboru formy współpracy poprzez zawarcie umowy zlecenia, która uwzględnia cechy kontraktu cywilnoprawnego, wyraźna wola stron i charakter świadczonych usług mogą uniemożliwić późniejsze przekwalifikowanie tej umowy na stosunek pracy, nawet w przypadku braku faktycznego wykonywania zleconych czynności.

Stwierdzenie służby na rzecz totalitarnego państwa w rozumieniu ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy musi uwzględniać zarówno indywidualne działania funkcjonariusza, jak i instytucjonalny charakter jednostki, a przy obniżaniu świadczeń funkcjonariuszy zasada ne bis in idem nie jest naruszona, gdyż przepisy te nie mają charakteru represyjnego.

W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę w co najmniej dwóch państwach członkowskich UE, podlega on ustawodawstwu tego państwa, w którym znajduje się siedziba pracodawcy, nawet jeśli przeważająca część pracy jest wykonywana za granicą.

Członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ponosi odpowiedzialność za zobowiązania spółki, gdy egzekucja przeciwko jej majątkowi jest bezskuteczna. Wykazanie bezskuteczności egzekucji nie wymaga skierowania egzekucji do całego majątku spółki, jeśli brak możliwości uzyskania zaspokojenia z pozostałych składników majątku jest oczywisty z okoliczności sprawy. Ciężar dowodu, że egzekucja mogłaby

W przypadku umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej zawartej z konsumentem, klauzule waloryzacyjne, które nie zostały sformułowane w sposób jednoznaczny i rażąco naruszają interesy konsumenta, są abuzywne i mogą prowadzić do nieważności tej umowy, jeśli nie istnieje możliwość jej dalszego utrzymania bez tych klauzul.

Ocena, czy funkcjonariusz pełnił służbę na rzecz totalitarnego państwa, wymaga rozważenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a nie tylko formalnej przynależności do danej formacji. Przepisy ustawy o obniżeniu emerytury w związku z pełnieniem służby na rzecz systemu totalitarnego muszą być stosowane z uwzględnieniem konstytucyjnych standardów proporcjonalności i sprawiedliwości.

Sąd Najwyższy stoi na stanowisku, że art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym, obniżający emerytury do poziomu przeciętnej emerytury ZUS, narusza konstytucyjne prawa byłych funkcjonariuszy, którzy służyli po 1989 r., a nie pełnili służby na rzecz totalitarnego państwa.

Aby zdarzenie mogło zostać zakwalifikowane jako wypadek przy pracy, nie jest konieczne, by przyczyna zewnętrzna była jedyną przyczyną zdarzenia; wystarczy, że przyczyniła się ona do powstania uszczerbku na zdrowiu.

Art. 15c ustawy zaopatrzeniowej, nakazujący obniżenie emerytur za służbę na rzecz totalitarnego państwa, musi uwzględniać wszystkie okoliczności sprawy, w tym indywidualne czynny funkcjonariusza, i może być oceniany w kontekście konstytucyjności, zwłaszcza w przypadku braku rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny.

W przypadku przewłaszczenia na zabezpieczenie, jeżeli wartość przejętej nieruchomości przewyższa zabezpieczone wierzytelności, wierzyciel jest zobowiązany do zwrotu nadwyżki na rzecz dłużnika, gdyż zatrzymanie całej wartości nieruchomości stanowiłoby nieuzasadnione wzbogacenie.

Obniżenie wskaźnika podstawy wymiaru emerytury ze względu na służbę na rzecz totalitarnego państwa wymaga jasnego i precyzyjnego ustalenia, czy określona działalność była związana z naruszeniami praw obywatelskich, zaś postępowania sądowe w tej kwestii muszą zapewniać stronom możliwość pełnego przedstawienia dowodów i stanowisk na rozprawie jawnej.

Domniemanie pełnienia służby na rzecz totalitarnego państwa na podstawie samego faktu zatrudnienia w jednostkach SB może być obalone, jednak sąd nie powinien stosować art. 15c ust. 3 ustawy zaopatrzeniowej z uwagi na jego niezgodność z Konstytucją RP.

Postanowienia umowne odwołujące się do jednostronnego ustalania kursu walutowego, na podstawie którego przeliczane są zobowiązania stron, mogą być uznane za niedozwolone, jeśli nie były indywidualnie uzgodnione z konsumentem i kształtują prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy konsumenta. W takim przypadku kredyt denominowany w obcej walucie może zostać

Umowa kredytowa denominowana we frankach szwajcarskich (CHF) jest nieważna, jeśli zawiera klauzule abuzywne i brak jest zgodnych oświadczeń woli stron co do istotnych warunków umowy, a usunięcie klauzul abuzywnych powoduje, iż umowa nie może zostać utrzymana w mocy.

Klauzule indeksacyjne w umowach kredytów indeksowanych lub denominowanych do waluty obcej, które nie są jednoznaczne i pozwalają na jednostronne ustalanie kursu przez bank, mogą stanowić abuzywne postanowienia umowne, prowadzące do nieważności całej umowy i roszczenia o zwrot nienależnych świadczeń.

Dla uznania nieruchomości za rolną w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego, wystarczy, aby choćby część jej powierzchni miała przeznaczenie rolne w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co zobowiązuje do informowania KOWR o prawie pierwokupu przy jej zbyciu; niewykonanie tego obowiązku skutkuje bezwzględną nieważnością transakcji.

Naczelnik urzędu celno-skarbowego jest właściwym organem do wydawania decyzji w sprawach naruszeń ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, a decyzje te muszą uwzględniać zasady proporcjonalności i interesu publicznego, które nie mogą być modyfikowane subiektywnymi ocenami podmiotu naruszającego przepisy.

W przypadku tworzenia sztucznych warunków wymaganych do otrzymania korzyści z płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego, stwierdzenie sprzeczności tych korzyści z celami prawodawstwa rolnego nie wymaga udowodnienia wyłącznego zamiaru uzyskania tych korzyści przez wnioskodawcę.

Przy ocenie przesłanki nieoczywistości wynalazku Urząd Patentowy powinien skorzystać z opinii biegłego z odpowiedniej dziedziny technicznej, gdyż ocena poziomu wynalazczego wymaga wiadomości specjalnych.

Odpowiedzialność administracyjna podmiotu wykonującego transport drogowy za brak wymaganych zezwoleń ma charakter obiektywny, a wyjątki od tej odpowiedzialności wymagają wykazania wpływu zdarzeń i okoliczności, których przedsiębiorca nie mógł przewidzieć ani im zapobiec.

Zwrot prawa jazdy na podstawie art. 102 ust. 2 u.k.p. jest uzależniony od uzyskania pozytywnego wyniku kontrolnego sprawdzenia kwalifikacji tylko w przypadku, gdy formalny okres zatrzymania prawa jazdy, określony w decyzji administracyjnej lub wyroku sądowym, przekracza rok, niezależnie od faktycznego okresu pozbawienia prawa jazdy.

Opłata za wydanie karty pojazdu pobrana na podstawie niekonstytucyjnego przepisu §1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. podlega zwrotowi na podstawie art. 190 ust. 4 Konstytucji RP.

Kary administracyjne nałożone na przewoźnika za naruszenie przepisów o transporcie drogowym i ruchu drogowym są zgodne z prawem krajowym oraz unijnym, a zasada ne bis in idem nie została naruszona, gdyż dotyczyły różnych deliktów administracyjnych.

Nieprzedstawienie pojazdu do kontroli w ramach systemu monitorowania przewozu towarów objętego ustawą z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi, nawet gdy przewóz rozpoczął się przed wejściem w życie odpowiednich przepisów, skutkuje nałożeniem kary pieniężnej.